Voorkomen

Het is de Internationale Dag ter voorkoming van Zelfdoding. Ieder jaar wordt er op 10 september stil gestaan bij alle slachtoffers van zelfmoord en iedereen die lijdt aan suïcidale neigingen. Volgens onlangs gepresenteerde cijfers van de WHO (World Health Organization), plegen wereldwijd jaarlijks meer dan 800.000 mensen zelfmoord. Dit cijfer is een schatting en ligt waarschijnlijk een stuk hoger omdat niet in alle gevallen een juiste doodsoorzaak opgegeven wordt. In sommige gevallen is er te weinig bewijs, en soms wordt de doodsoorzaak zelfmoord vermeden vanwege religieuze redenen. Maar hoe hoog het cijfer ook is, iedere zelfmoord is er één te veel. Op deze dag gaat de aandacht uit naar mensen die een dierbare in hun omgeving aan zelfdoding verloren hebben en naar mensen die hier door hun (vrijwilligers)werk met nabestaanden te maken hebben of helpen nieuwe gevallen te voorkomen. In Nederland zijn hebben we 113 online, waar je via chat, mail en telefoon in contact kunnen komen met hulpverleners. Een prima platform want niet iedereen wil/durft naar huisarts of psycholoog. In het verleden heb ik eens gebeld en trof een vriendelijke, empatische vrouw. Het was een donkere periode en mijn gedachten bleven maar in een cirkeltje draaien. Samen met haar zette ik dingen op een rijtje, ik voelde mij gehoord. Ik had mijn zus kunnen bellen of een vriendin maar wilde hen niet belasten. Na dat intensieve gesprek was het lichter in mijn hoofd. Het was niet dat ik zelfmoord wilde plegen, het was (in mijn ogen) een milde depressie. Waar ik weer uit kwam. Door dat gesprek, rust te nemen en de lat minder hoog te leggen. Ik heb bewondering voor de vrijwilligers van 113 online, om de juiste toon te vinden en de juiste vragen te stellen. In mijn omgeving hoop ik nooit een zelfmoord mee te maken. Volgens mij blijf je jezelf altijd afvragen of je het had kunnen voorkomen.

(25 situps, zeven minuten hometrainer, op fiets naar supermarkt)
Ontbijt: muesli met magere yoghurt
Tussendoor: twee mokken perzikthee
(wandeling met hond)
Lunch: volkoren pistolet met wat boter, rollade en paprika, glas melk
Tussendoor: twee glazen water, een sinaasappel
(zeven minuten hometrainer, 25 situps)
Avondeten: bloemkool met kruiden, zalm (met snufje peper en zout), glas water
(wandeling met hond)
Mok citroenthee, glas sinas light

10 sep 2016 - bewerkt op 10 sep 2016 - meld ongepast verhaal

Groningse, vrouw, 53 jaar

BED (opgeheven op 05-01-2023) zaterdag 10 september 2016 11:19
Zo heftig he. Ik krijg er altijd helemaal kippenvel van als ik bijvoorbeeld in de trein zit en er is 'een aanrijding met een persoon'. Het doet me dan zo'n verdriet me te beseffen dat het leven voor die persoon wel heel zwaar moet zijn geweest dat het hem gedreven heeft tot zo'n daad. Dat vind ik zo heftig, ik vraag me dan af: 'had hij dan geen hulp? Kon hij er niet over praten? Hoe eenzaam zal hij zich hebben gevoeld?'

Laatst keek ik de documentaire 'The Bridge' over the golden gate bridge in san Francisco, daar springen gemiddeld 25 mensen per jaar vanaf met als doel zelfdoding. Het was echt een mooie documentaire maar wel heel verdrietig. En goed dat er aandacht is voor dit onderwerp ook.
Groningse zaterdag 10 september 2016 11:33
@BED: Dat gevoel heb ik ook, dat ik me afvraag of diegene geen hulp had en hoe eenzaam zo'n persoon zich gevoeld heeft. Vooral de eenzaamheid. Ik had de 2Doc-Strohalm opgenomen (werd uitgezonden in december vorig jaar), daarin zie je de worsteling van vier mensen met hun zelfmoordgedachten. Daarnaast zie je ook vrijwilligers van 113Online, hoe ze worden voorbereid en getraind. Heftig, maar ook een mooie documentaire.
Pantoffel zaterdag 10 september 2016 11:39
Voor de achterblijvers is het inderdaad kut. Maar ik ben op zich wel voorstander van eigen keuzes. Als iemand lijdt, waarom moet die persoon dan koste wat kost een leven lang blijven lijden?

Ik heb ook ooit (ik was een jaar of 16-17 gok ik) zo'n online hulpdienst geprobeerd. Ik vertelde de vrijwilliger mijn grootste probleem wat ik nog nooit iemand had durven vertellen. En ze geloofde me niet en verbrak vervolgens de verbinding.
Ik ben blij dat jij wel een lief en capabel persoon aan de lijn kreeg. Wat mij betreft mogen ze beter screenen op die vrijwilligers. Ik ga in ieder geval nooit meer mijn ziel blootleggen aan zo iemand. De trut.
Groningse zaterdag 10 september 2016 11:47
@Pantoffel: Vreselijk dat die vrijwilligster je niet geloofde en ook nog de verbinding verbrak ! Wat moet je je rot gevoeld hebben Die persoon moeten ze gelijk uit de lijn halen, empatisch vermogen is erg belangrijk bij zo'n hulpdienst. Vaak moet degene die belt al een drempel over om ziel en zaligheid bloot te leggen en dan overkomt je zoiets .....

Overigens ben ik met je eens dat iedereen zijn/haar eigen keuzes moet kunnen maken. Want een leven lang lijden gun je niemand. Soms hoor je mensen zeggen dat zelfmoord een egoïstische daad is maar dat is heel kort door de bocht. Zelfmoordenaars zijn verre van egoïstisch, dus zo'n uitspraak doet mijn bloed koken.
Pantoffel zaterdag 10 september 2016 11:51
Dat was wel een klap ja. Ik ben er nu wel overheen maar nog steeds boos over.

Ik heb een tijdje terug wat geschreven over een Suïcidaal persoon, misschien vind je het leuk om te lezen?
Groningse zaterdag 10 september 2016 12:05
@Pantoffel: Ik heb het net gelezen. En wat 'mooi' geschreven, compliment daarvoor !
Lilian zaterdag 10 september 2016 12:54
Op klinieken vindt het natuurlijk meer plaats. Ik heb drie zelfmoorden meegemaakt waarvan een van een vriendin. Ze was 17 jaar oud toen ze voor een trein sprong. Verschrikkelijk om mee te maken, ben er lang ondersteboven van geweest. Het is nu bijna twee jaar geleden en ik denk nog heel vaak aan haar.
MissMoon zaterdag 10 september 2016 15:35
Zelfmoord vind ik een indrukwekkend onderwerp. Ik vind het moeilijk om te beseffen dat mensen soms zo in de problemen zitten, dat ze er een einde aan willen maken.

Wat mij betreft mag hier serieuzer mee omgegaan worden. Helaas schijnt het gaan naar een psycholoog of iets dergelijks een taboe te zijn.

Heel erg vind ik zulke verhalen.
Groningse zaterdag 10 september 2016 16:07
@Lilian: Verschrikkelijk dat je drie zelfmoorden hebt meegemaakt. Begrijpelijk dat je vaak aan je vriendin denkt, het lijkt me dat het een hele impact heeft.

@MissMoon: Ik denk dat het een te grote stap is voor veel mensen, om naar een psycholoog te gaan. Daarom is het goed dat er zoiets is als 113Online. Dan kun je toch redelijk anoniem hulp zoeken. Een luisterend oor of chat vinden. Het is zeker een indrukwekkend onderwerp.

O 20 jul 2024 Schaken
O 13 jul 2024 Puzzel
O 07 jul 2024 Chocolade
O 05 jul 2024 Bikini
O 01 jul 2024 Komkommer
O 28 jun 2024 Piercing
O 25 jun 2024 Vitiligo
O 23 jun 2024 Weduwe
O 21 jun 2024 Giraf
O 18 jun 2024 Sushi
O 16 jun 2024 Zeeschildpad
O 15 jun 2024 Wind
O 14 jun 2024 Bloeddonor
O 13 jun 2024 Albinisme
O 08 jun 2024 Poppen

vorige volgende