vreemde wending

vandaag was de dag dat ik jorim weer zou zien na heeeeel lang. na sinds een paar
maanden weer contact te hebben, had ik er weer super zin in. Hij is en blijft mijn grote
liefde, (en ik de zijne, zegt ie) dus ik was helemaal blij. Ik zou ook ingrid zien. Het meisje
met wie hij "verkering" (al mag ik dat zo niet noemen van hem) heeft gehad.. Hij zei dat het over was.
Dus ik kom op het congres, en we hadden op een plek afgesproken, en hij komt... yes ik blij...hai hai hoe gaat t.. enzo... ik zeg nou ik wil die ingrid wel ontmoeten... is ze er?... ja, ze liep net voorbij...
en ja hoor, daar is ze... een lief meisje,, maar ook wel echt een meisje. (geen vrouw.. nog kindachtig). heel zenuwachtig enzo...
blijkt dat ze niet wist dat ik zou komen, dus ze begint te huilen en weet ik het wat... Ok... vreemd dacht ik.... Jorim had al gezegd dat ze "labiel" was/is.. dus ok.. zal wel.. In paniek dat hij naast haar moet zitten.. Dus we praten wat, ik spreek een andere vriendin, en die zegt dat ingrid niet begrijpt dat het uit is en dat ze steeds aanhankelijk is naar j toe.. ik vraag aan j.. zal ik even met haar praten? ja ok is goed.. maar wees aardig... ja natuurlijk, je kent me toch.. ( ik kan weleens zeuren ja, maar wie niet)
Het programma begon, dus het moest in de pauze.. ik zeg laat ons maar even alleen.
Dus ik vraag haar wat er aan de hand is.. waarom ze zo verdrietig is.. blijkt dat j niks had gezegd dat ik ook zou komen, en ook niet dat we weer contact hadden.... zij was in de onderstelling dat het nog steeds aan was tussen hun.. geschokt tja.. nou weet ik natuurlijk niet wie ik moet geloven, en zij begreep er niks van... dus ik zeg.. kom op.. we halen hem erbij.. als we met z'n tweeen zijn, kan hij niet liegen...
dus voila... even naar buiten, rustig plekje zoeken.. dus ik zeg.. ok jorim vertel maar aan mij en haar hoe het nou precies zit.... tja... ik vind jullie allebei leuk... en ik ben zo in de verkering gerold met ing, omdat jij (ik dus) toen iemand anders had, en toen dat uit ging, wou ik weer terug met mij....
Ja, en hij heeft wel gezegd tegen haar dat het uit was, maar zolang je iemand hoop geeft door steeds met haar hand in hand te lopen en zoenen, denkt ze dat het aan is... (grote sukkel! )
tja.. zij helemaal in tranen, keihard aan het huilen.... logisch... ik haar troosten.. ondertussen zegt ze.. je moet kiezen..
nou na heel wat gepraat en weet ik veel later, hij zegt: je weet toch altijd dat ik rondloop met een hartje, nou die is van marsha (ik dus) en zij heeft mijn hart...
tja en toen bleef ze natuurlijk huilen, dat het over is enzo.. en ineens zegt ze tegen mij:
ik vind jou heel leuk en aardig en ik wil vriendinnen worden met je...
Ja dat had ik even niet verwacht... een uurtje later, na een hoop getroost, heeft ze allerlei plannen om binnenkort met mij op vakantie te gaan en gezellig doen geschokt ja, wat moet ik daar nou mee... Tis echt heel lief meisje.. maar was even onverwachts. uiteindelijk zei ze ook steeds, jullie horen bij elkaar, en ze wil dat we gelukkig worden. lief!
later sprak ik jor nog even, en hij zei dat hij heel blij was, dat het nu gelukkig echt over was, hij was natuurlijk wel een beetje verdrietig dat zij zoveel verdriet had, maar was wel enigszins opgelucht..
Ja zeg ik, en hoe zit het met ons? nou zegt ie; ik heb toch gedaan wat je wou, het is toch helemaal over,
dus het is toch goed.... (eigenlijk heeft hij het helemaal niet geregeld, maar ik.. maar ok)
ok, zeg ik en nu.. ja, zegt ie, je moet nou niet meteen aan trouwen enzo denken hoor!.. ja, hoe dom denk je dat ik ben, wat voor stomme opmerking is dat nou weer.... maar hij moest weg dus kon niet verder praten.. liefde... tis moeilijk..
Gelukkig zie ik hem morgen weer, dus hopelijk kan ik dan ongestoord even rustig met hem alleen praten..
Eerst nog maar even nadenken over deze heel anders wordende dag dan ik dacht...
Voel me nu ik dit zo nalees echt een "superbitch"gemeen en ingrid een lieverd... morgen haar nog maar troosten want ze is wel lief, maar nog veel te afhankelijk van anderen.. ik zei ook: je moet eerst zelf sterk in je schoenen staan,weten wie je bent, voordat je een relatie aangaat, want ze kan het nu niet
aan..
hoop dat alles toch nog goedkomt allemaal!! OK!
09 aug 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van M.E.
M.E., vrouw, 43 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende