Vreemdgaan deel 4
Ik heb mijn antwoord waar ik al dagen op zat te wachten.....hij heeft het zijn vrouw niet verteld...
6 maanden heeft hij de tijd gehad om het haar te vertellen, 6 maanden!! 6 maanden geleden had hij de knoop doorgehakt dat hij met mij verder wilde. 6 maanden ben ik al aan het wachten, en op wat? NIETS!
6 maanden..... jullie zullen me wel voor gek verklaren, en eerlijk gezegd ik geef jullie groot gelijk. Ik voel me zo stom, zo belazerd, zo... zo eenzaam.
Ik voelde me zo goed als ik bij hem was he, echt geweldig! Alsof de buitenwereld niet bestond. Die uren dat ik bij hem was, voelde ik me compleet veilig, geliefd, mooi, gewild... Maar ik denk dat dat bij die uren blijft.
De woorden die ik net las in zijn smsje aan mij nadat ik hem gevraagd had of hij het haar had verteld, waren denk ik de moeilijkste woorden die ik ooit heb gelezen... Nee. Nee was het antwoord, en een één of andere uitleg waarom, want eigenlijk gewoon nog meer smoesjes zijn om het niet te doen.
Hij raakt misschien zijn baan kwijt, financiel zal het dus moeilijk worden om het af te ronden, de begrafenis die hij had vertraagde de zaak...
Ik kan het gewoon niet meer weet je....ik voel me leeg, leger dan ik mij ooit heb gevoeld. Ik had hier nooit aan moeten beginnen! Hoe had ik ooit met mijn stomme kop kunnen denken dat we ooit bij elkaar zouden komen??
Zenmaster schreef als reactie onder mijn blog 'Vreemdgaan deel 3' dat het nog niet over was, en dat ik even heel diep in en uit moest ademen, en dat ik nou eenmaal voor de moeilijkste weg gekozen heb.
Ja dat heb ik zeker....de weg naar mijzelf heel ongelukkig maken. En ik wou dat ik die weg niet ingeslagen had. Maar ja, de tijd kan je niet meer terug draaien helaas, en je moet geen spijt hebben van de beslissingen die je hebt genomen in het verleden, dus ik zal ermee moeten leren leven. Even slikken, rug rechten en weer doorgaan! That's life...
Maar dat is moeilijk, geloof me... Diep van binnen weet ik wat ik moet doen, voor mezelf kiezen, stoppen met hem en verder gaan met mijn leven. Maar zoals Zenmaster al zei, het is nog niet over. Nee het is inderdaad nog niet over. En diep van binnen wil ik ook niet dat het over is. Die kans bestaat er dat hij uiteindelijk gaat scheiden, maar hoe lang moet ik verdomme dan nog wachten???? Ik zet mijn leven voor hem stop, ik lieg de hele boel bij elkaar om even die paar uur samen met hem te hebben, en waarvoor? Voor niets!!! Ik krijg er niets voor terug....alles behalve keer op keer een gebroken hart.
Ik las vanmiddag bij iemand anders op haar blog dat zij in zo'n zelfde situatie zit, en zij schreef iets dat diegene altijd tegen haar zei: "Waarom ben jij zo lief?" En zij schreef erachter: Als ik zo lief bent en jij zo graag bij mij wilt zijn, waarom ben je dan nog f*cking bij haar?? En dat mensen....dat opende echt mijn ogen....
Hij vraagt namelijk dit ook altijd aan mij....Waarom ben jij zo lief? Waarom ben jij zo mooi? Waarom ben jij zo lekker? En inderdaad, waarom ben jij nog bij haar?? Omdat je de scheiding niet kan betalen???? Als je iets echt zo graag wilt, als je echt zo graag bij iemand wilt zijn dan zijn er altijd manieren.... En dan waren wij nu bij elkaar geweest en hadden we er samen wel uitgekomen!
Dus nu ligt de bal bij mij... wil ik mijn hart breken door definitief met hem te stoppen, of wil ik mijn hart breken door door te gaan met hem in de situatie zoals het nu is.....
Liefs Sam
Sam75, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende