Tja, waar moet ik beginnen? Ten eerste dankje voor de vele reacties en prive berichtjes die ik van jullie heb gekregen na mijn blog vreemdgaan deel 4. Die vele steun betuigingen hebben best geholpen eigenlijk
Maar we zijn inmiddels alweer een week verder en eigenlijk voel ik me best goed! Die eerste afkickweek was best zwaar, maar heb voor mezelf besloten dat ik veel meer afstand ga nemen. Ik ga niet meer vanuit mijzelf contact met hem opnemen, en ik vertel je dat is al een hele grote stap! Ik reageer niet meer op zijn facebook statussen en als hij mij smst ben ik gewoon heel oppervlakkig en zeg geen lieverd of schat meer tegen hem. Je moet ergens beginnen.... Helemaal radicaal met hem stoppen kan ik niet.
Vorige week hebben we woensdag avond heel eventjes gesmst (via Whats APP, dus meer chatten eigenlijk), en kreeg toen het gevoel dat hij mij meer een berichtje stuurde omdat hij zich een beetje schuldig voelde omdat hij mij de laatste tijd weinig aandacht heeft geschonken, en dat was ook zo.
Dus ik zei ook tegen hem, je hoeft mij niet te smsen als je niet wilt. Heb liever dat je me smst als je daar echt zin in hebt en niet omdat je je verplicht voelt om dat te doen. En natuurlijk reageerde hij daarop dat dat nergens op sloeg en maar al te graag met mij smst en dat ik niet zo onzeker moest doen blablabla....
De reden dat hij niet veel smste was dat hij het ongelooflijk druk heeft op het werk en dus geen tijd heeft onder werktijd en dat hij veel moest studeren voor zijn tentamens afgelopen donderdag en zaterdag. Snap ik allemaal wel, maar voor die tijd zocht hij altijd om mij te smsen snap je? Hij maakte er gewoon tijd voor.
Maar goed, na woensdagavond hebben we geen contact meer gehad, en ik had ook zoiets van dat het eerst volgende contact niet vanuit mij zou komen, dus heb hem ook geen succes meer gewenst met zijn tentamens.... Maar ben trots op mezelf, elke dag dat we geen contact hadden ging het een stukje beter. Je begint dan een beetje van hem af te kicken. En dat is fijn om niet meer elke dag pijn te hebben omdat hij niet smst en je even op msn wilt zien.
Maar toen ging gisteren mijn telefoon over, hij smste weer... Sorry, maar heb het zo druk blablabla... En of ik nog iets leuks aan het doen was. Ik zo: maakt niet uit (nou ja eigenlijk wel, maar goed dat heb ik natuurlijk niet gezegd) en ik was toevallig mijn kledingkast helemaal aan het plunderen om allemaal oude zooi weg te gooien. Dus dat vertelde ik aan hem, dus het bleef een heel oppervlakkig gesprek. Tot de opmerking van dat ik geen lingerie weg moest doen. Dus hij begon een beetje weer in die richting te gaan.... In eerste instantie reageerde ik daar niet op, omdat ik niet wilde happen. Uiteindelijk heb ik iets geschreven in de trant van nee doe ik ook niet, zonde... En toen was het gesprek eigenlijk snel afgelopen, hij zou vanavond (dus gisteravond) nog wel proberen te smsen. Okee, xxx was mijn antwoord. En je raad het misschien wel.....die avond geen sms....
Prima maakt ook niet uit, had het eerlijk gezegd ook niet verwacht, want dit heeft ie al iets te vaak tegen me gezegd en lag ik vaak ook echt op die sms te wachten maar kwam nooit... Daar kon ik mij eerst ook echt heel erg verdrietig over zijn, maar nu raakt het me een stuk minder. Zijn goede tekens denk ik!
En nou ging een uurtje geleden mijn telefoon weer over: Hey chickie (btw ik HAAT het echt als hij chickie zegt! VERSCHRIKKELIJK! Dus mannen, AUB nooit naar een meisje chickie smsen!!!!) lekker geslapen? Lukte gisteravond niet meer om te smsen, maar ga je nog wat leuks doen vandaag? xxx
Normaal gesproken zou ik gelijk mijn tel pakken en zeggen "Hey lieverd, maakt niet uit", maar mijn antwoord was nu "Hey, had het ook niet verwacht"bla bla.... Geen reactie op terug gekregen, dus hij zal het ook best wel aanvoelen allemaal. Maar het is zijn eigen stomme schuld....
En zoals jullie konden lezen in mijn vorige blog, zou hij het zijn vrouw gaan vertellen maar dat is nog steeds niet gebeurd.... Sinds een paar dagen zit zijn vrouw nu ook op Facebook en heeft zij me toegevoegd (ze is natuurlijk mijn oude buurmeisje, dus ja waarom ook niet?). Het irritante is dus dat ze in haar status updates heeft ingevuld dat ze met hem in een relatie is en dat ze met hem getrouwd is. Dat is eventjes slikken natuurlijk, maar het is de waarheid dus ja waarom ook niet!?
Dus dit is eigenlijk wat er de afgelopen week is gebeurd en wat er met mij gaande is....
Het gaat beter, en hoop ook dat het steeds beter zal gaan. Voor mijzelf ben ik met hem gekapt, in hoeverre je met iemand gekapt kan zijn waarmee je eigenlijk niet in een relatie bent! Alleen hij weet dat niet... Heb ik ook geen zin in om het met hem daarover te hebben. Zo te merken "bloeit" het allemaal vanzelf dood....
Liefs Sam