Vreemdgaan deel 6
Wat een avond met zeer dubbele gevoelens zeg....
Ten eerste om terug te komen op mijn vorige blog, hij heeft toch uiteindelijk gereageerd op mijn smsje: het was druk op het werk blablabla, onzin verhaal. Ik kort: werkse vandaag xx Meer niet...
En natuurlijk heeft meneer dan ook geen moeite meer gedaan om een verder gesprek aan te knopen. Prima, ben er onderhand nu wel aan gewend en het is maar beter zo... Voelde me weer prima, totdat...
Kreeg zo rond 19.15 een smsje van zijn vrouw, mijn voormalige buurmeisje dus. Wat ik aan het doen was...Uhmm, ik ben druk, hoezo wat is er? Of ik zin had om langs te komen voor een gezellig avondje kaarten samen met nog een gezamelijke vriend van ons hier uit de straat.
Heel even, maar ook echt maar heel even heb ik getwijfeld of ik zou gaan, maar nee. Ten eerste dat voelt totaal niet goed om samen met hun twee aan tafel te zitten, en ten tweede wil ik hem niet meer zien. Ik moet eerst sterk genoeg zijn om hem weer te zien. De laatste keer dat wij met zijn allen gekaart hebben was de avond dat ALLES maar dan ook echt alles veranderde... zie vreemdgaan deel 1. Dus nee, dit nooit meer. Maar goed vertelde dat ik druk was en dat ik wel een andere keer zou komen (niet dus).
En ja hoor, om 20uur ging mijn telefoon weer over, nou was hij het:
"Chickie! (ECHT MANNEN HOU OP MET CHICKIE ZEGGEN TEGEN EEN VROUW!!!!!!)
Was niet mijn idee van zojuist, sorry. Ben eventjes nu eventjes alleen dus je kan terug smsen."
Echt ik wist niet meer hoe ik het had! Aan de ene kant ik kon janken en ik kon schreeuwen. Ik voelde me op dat moment zó kwaad! Ik weet niet waarom, maar ik was zó ongelooflijk kwaad! Kwaad dat ik überhaupt met deze situatie nog geconfronteerd moet/kan worden!!!
Ik was het zo spuugzat!! Dus heb gereageerd "Als was het wel jouw idee geweest had ik alsnog niet gekomen, fijne avond!" ...
Niets op terug gehad natuurlijk...............
Ben benieuwd of hij morgen nog iets van zich laat horen, maar ik denk het niet. Ik denk dat we eens een heel goed gesprek moeten gaan hebben. Ik heb zo het idee dat hij het haar nooit gaat vertellen.
Volgende maand is ze jarig en wordt ze 29. Voor die tijd zie ik het sowieso niet gebeuren, en je weet het: van uitstel komt afstel. Dus ik zal mijzelf nu echt niet meer langer voor de gek moeten blijven houden en moeten accepteren dat hij het nooit gaat vertellen. Stiekem hoop ik daar natuurlijk altijd nog wel op, maar dan houd ik mijzelf alleen maar voor de gek. En ik denk dat het tijd is dat hij dat gaat weten......
Liefs Sam
Ten eerste om terug te komen op mijn vorige blog, hij heeft toch uiteindelijk gereageerd op mijn smsje: het was druk op het werk blablabla, onzin verhaal. Ik kort: werkse vandaag xx Meer niet...
En natuurlijk heeft meneer dan ook geen moeite meer gedaan om een verder gesprek aan te knopen. Prima, ben er onderhand nu wel aan gewend en het is maar beter zo... Voelde me weer prima, totdat...
Kreeg zo rond 19.15 een smsje van zijn vrouw, mijn voormalige buurmeisje dus. Wat ik aan het doen was...Uhmm, ik ben druk, hoezo wat is er? Of ik zin had om langs te komen voor een gezellig avondje kaarten samen met nog een gezamelijke vriend van ons hier uit de straat.
Heel even, maar ook echt maar heel even heb ik getwijfeld of ik zou gaan, maar nee. Ten eerste dat voelt totaal niet goed om samen met hun twee aan tafel te zitten, en ten tweede wil ik hem niet meer zien. Ik moet eerst sterk genoeg zijn om hem weer te zien. De laatste keer dat wij met zijn allen gekaart hebben was de avond dat ALLES maar dan ook echt alles veranderde... zie vreemdgaan deel 1. Dus nee, dit nooit meer. Maar goed vertelde dat ik druk was en dat ik wel een andere keer zou komen (niet dus).
En ja hoor, om 20uur ging mijn telefoon weer over, nou was hij het:
"Chickie! (ECHT MANNEN HOU OP MET CHICKIE ZEGGEN TEGEN EEN VROUW!!!!!!)
Was niet mijn idee van zojuist, sorry. Ben eventjes nu eventjes alleen dus je kan terug smsen."
Echt ik wist niet meer hoe ik het had! Aan de ene kant ik kon janken en ik kon schreeuwen. Ik voelde me op dat moment zó kwaad! Ik weet niet waarom, maar ik was zó ongelooflijk kwaad! Kwaad dat ik überhaupt met deze situatie nog geconfronteerd moet/kan worden!!!
Ik was het zo spuugzat!! Dus heb gereageerd "Als was het wel jouw idee geweest had ik alsnog niet gekomen, fijne avond!" ...
Niets op terug gehad natuurlijk...............
Ben benieuwd of hij morgen nog iets van zich laat horen, maar ik denk het niet. Ik denk dat we eens een heel goed gesprek moeten gaan hebben. Ik heb zo het idee dat hij het haar nooit gaat vertellen.
Volgende maand is ze jarig en wordt ze 29. Voor die tijd zie ik het sowieso niet gebeuren, en je weet het: van uitstel komt afstel. Dus ik zal mijzelf nu echt niet meer langer voor de gek moeten blijven houden en moeten accepteren dat hij het nooit gaat vertellen. Stiekem hoop ik daar natuurlijk altijd nog wel op, maar dan houd ik mijzelf alleen maar voor de gek. En ik denk dat het tijd is dat hij dat gaat weten......
Liefs Sam
17 jan 2011
- meld ongepast verhaal
-
Pink idi
maandag 17 januari 2011 22:44
Ik heb net even al je Blogs gelezen..
Men wat zit jij in een nare situatie..
Ik zou zeggen als dat de man is van wie je houd, ga ervoor..
Maar dat hij getrouwd is en vreemd gaat en niks tegen zijn vrouw zegt terwijl hij tegen jou zegt te gaan scheiden, vind ik absoluut iets voor manne, in zon situatie..
En in 1 van je blogs zette je, ik moet kiezen voor een gebroken hart, en nog eens!
Hoe dan ook, je hart word toch gebroken, is al gebroken, omdat dat een man is van wie je dacht dat je echt kon houden, dat hij zijn vrouw zou opgeven voor jou, en natuurlijk is het pijnlijk...
En ik keur zeker niet goed dat vreemdgaan goed is, want alle bei de kanten hebben schuld..
Maar ik vind gewoon dat je ermee moet kappen meid..
Je kan zeker iemand beters vinden..
Iemand anders die je knap vind, die je leuk vind, die je bemind..
Er bestaan nog meer mannen en niet alleen hem..
Misschien is het wel goed om daar langs te gaan, waar hij bij is..
Maar misschien is het ook goed om te zeggen dat je met hem naar bed bent geweest tegen zijn vrouw?
Ik zou t zeggen denk ik, wat ik natuurlijk niet zo kan zeggen omdat ik niet zon situatie heb meegemaakt..
Maar denk je niet dat je, je een stuk beter zult voelen als je je niet meer schuldig voelt? Bang bent tot ze er achter komt?
Bang voor zijn als hij het eenmaal vertelt heeft..
Ze komt er toch wel achter?
Succes! ik Duim voor jou!
Zeker wete! -
Sam75
maandag 17 januari 2011 23:35
Dankjewel! Maar vertellen dat hij eigenlijk al 3 jaar rommelen met elkaar is geen optie. Echt totaal geen optie. Schuldig zal ik mij altijd voelen, maar het zou nog erger zijn als zij hiervan afweet. Met "vertellen" bedoel ik de hele tijd dat hij het zou vertellen dat hij wilt scheiden.
Maar idd er zijn genoeg leuke mannen op de wereld, alleen ben ik voor hem gevallen en zal het zeker nog wel een tijdje gaan duren voordat ik over hem heen ben. Zit in een soort "ontwenningsproces" nu....Wachten tot ik afgekickt ben.... En dan kan ik weer naar andere mannen gaan kijken!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 mrt 2011 Aan volwachtingen moeten voldoen ...
- O 24 feb 2011 Vreemdgaan deel 9 ( 16 )
- O 17 feb 2011 Volhouden ( 1 )
- O 16 feb 2011 Vrolijk! ( 1 )
- O 13 feb 2011 Bekaf... ( 3 )
- O 08 feb 2011 Vreemdgaan deel 8 ( 29 )
- O 07 feb 2011 Vreemdgaan deel 7 ( 8 )
- O 05 feb 2011 "Zusterliefde" ( 2 )
- O 01 feb 2011 Hem stil gekregen... ( 7 )
- O 31 jan 2011 Maandag onder het mes... ( 3 )
- O 31 jan 2011 Shit Valentijnsdag.... ( 15 )
- O 27 jan 2011 Het is maar een spelletje! ( 5 )
- O 26 jan 2011 Voel me gelukkig ( 1 )
- O 22 jan 2011 Avondje verpest... ( 2 )
- O 19 jan 2011 Tering.... ( 1 )