Vriend vreemdgegaan --> ben ik gek?
Beste mensen.
Ik heb nu bijna een jaar & 2 maanden een relatie met mijn vriend.
In de zomervakantie ben ik erachter gekomen dat mijn vriend is vreemdgegaan, geen zoenen maar seks. Dit heb ik niet van hem zelf gehoord, maar van een goede vriend van hem die in een dronken bui zijn mond voorbij heeft gepraat.
Op het moment dat ik het hoorde zat mijn vriend in Friesland met zijn vriendengroep voor een weekje. Ik heb hem gelijk opgebeld en in eerste instantie ontkende hij, toen ik hem goed duidelijk had gemaakt dat ik alles wist gaf hij het toch toe.
Ik was verdoofd, geen verdriet boosheid niks. Die boosheid of terwijl het 'besef' zoals ze dat noemen kwam later pas.
Dit is gebeurd tijdens een housewarming van een goede vriend van hem, in Rotterdam. Die housewarming werd gehouden toen ik ongeveer 5 maanden een relatie met hem had. In eerste instantie zou ik mee gaan, maar dat kon uiteindelijk niet omdat 'het een mannenavond zou worden en de housewarming alleen bedoeld was voor de vriendengroep.' Prima, zocht nergens wat achter.
Toen hij terugkwam van Friesland (3 dagen nadat ik het 'slippertje' gehoord had), is hij gelijk naar mij toegekomen om te praten. Ik was natuurlijk over de zeik want het heeft me erg geraakt. Ik was nog maagd voordat ik hem leerde kennen en hij is de eerste jongen die ik álles heb gegeven. Onder de dames onder ons, maagdelijkheid is iets belangrijks om dat aan een jongen weg te geven, in ieder geval in mijn opzicht. Ik ben er namelijk altijd erg voorzichtig mee geweest, en heb ook tot de 4de maand gewacht. En dan dat hij zoiets doet is onbegrijpbaar.
Maar anyway, toen kwam er nog wat bovenop: Hij loog over het verhaal wat er echt was gebeurd. Hij zei tegen mij dat hij het meisje niet kende, dat het een 'vriendin van een vriendin' was van degene die de houseparty gaf, en dat hij niet eens meer haar naam was. Hij was dronken (geen excuus). Later, ben ik er achtergekomen dat het een meisje was die hij wél kende. Toen ik ongeveer een maand een relatie had met mijn vriend heb ik een keer een gesprek gelezen met een meisje zo'n gesprek waarvan je denkt: hey je hebt een relatie, dit kan niet. Heb hem hierop aangesproken en natuurlijk gelijk op facebook gekeken wie het precies was en waar ze woonde. Ergens aan de andere kant van Nederland, dus heel druk maakte ik me niet.
Opeens kwam die intuitie ineens weer bij me op. Ik heb haar facebook-profiel gestuurd naar de vriend die mij dit allemaal verteld heeft, en hij zei; hoe kom je aan haar naam? Zij was het. Mijn wereld stortte eventjes in. Ik heb hem opgebeld en hem dit nieuws verteld, hij huilen. Hij kwam weer naar me toe de volgende dag. Ik ben op dat moment heel sneaky geweest, weet eigelijk niet of ik het wel sneaky kan noemen aangezien hij nog erger bezig is geweest.. Maargoed, heb haar nummer opgeslagen in mijn telefoon (zag haar nummer staan tussen zijn contactpersonen), en heb haar gelijk geappt toen mijn vriend weg was. We hebben trouwens de hele avond met elkaar zitten huilen, ik kon wel écht aan hem zien dat hij spijt had.
Toen heeft zij mij het hele verhaal verteld. Mijn vriend had me verteld dat het veilig was (met condoom dus), zij vertelde mij van niet. Ze vertelde mij dat hij in de tijd voordat het gebeurde, dus ongeveer 5 maanden van onze relatie, dat ze veel contact hebben gehad via whatsapp. Veel seksuele gesprekken, en ook dat zij naar Rotterdam zou komen die dag was al een week afgesproken. Daarom kon ik dus niet mee, blijkt dus. Zij vertelde mij wel dat het 'geen gemakkelijke natuurlijke seks was'. Het is na 5 minuten al gestopt, het is niet afgemaakt omdat mijn vriend haar van zich afduwde met de woorden 'ik kan dit niet maken.' Het maakt de pijn natuurlijk niet zachter, seks is seks maar toch. Ik weet zeker dat zij dit niet zei om hem te beschermen, dit omdat zij ruzie heeft met mijn vriend. Meteen een dag daarna begon zij weer te praten tegen mijn vriend en mijn vriend heeft haar toen geblokt op whatsapp met de woorden: 'ik heb te veel spijt, dit had nooit mogen gebeuren. Het geeft me een te erg schuldgevoel om met je te praten, we moeten geen contact meer hebben.' ook is ze toen geblokkeerd / verwijderd op facebook door hem.
Hierna ben ik totaal geflipt tegenover mijn vriend, logisch. Ik heb hem een week geblokt op whatsapp en geen contact met hem gezocht want ik pik dit niet. Maar op een of andere manier, heb ik dagenlang nagedacht en hem tóch vergeven. Ik heb met veel vrienden van hem gepraat en hun zeiden ook; hij had spijt. Mijn vriend heeft die week 3 keer voor mijn deur gestaan, huilend en half smekend. Zijn reden voor het liegen was 'de pijn minder maken', hij heeft er heel veel spijt van gehad en het is iets wat hij mij nooit aan zal willen doen.
Ik weet niet of iemand die dit leest dit heeft meegemaakt, al mijn vrienden zeggen in ieder geval 'Waar ben je mee bezig? Heb je hem dit nu echt vergeven?' maar ik heb het idee dat hun nog nooit een serieuze liefdevolle relatie gehad als ik en mijn vriend. Ik ben namelijk heel erg gelukkig met hem. Het is wel een groot dieptepunt geweest en nu nog steeds loopt het af en toe niet 100% lekker door dit alles. Maar ik heb het hem gewoon vergeven, vergeten zal je waarschijnlijk nooit doen maar ik heb het hem wel vergeven.
Ik heb dit al een lange tijd geleden gehoord en weet het dus al een tijd, loop er al een lange tijd mee rond maar vraag me af wat jullie hier nou van denken, en of ik nou echt gek ben dat ik hem vergeef?
Ben benieuwd naar jullie reactie's.
Ik heb nu bijna een jaar & 2 maanden een relatie met mijn vriend.
In de zomervakantie ben ik erachter gekomen dat mijn vriend is vreemdgegaan, geen zoenen maar seks. Dit heb ik niet van hem zelf gehoord, maar van een goede vriend van hem die in een dronken bui zijn mond voorbij heeft gepraat.
Op het moment dat ik het hoorde zat mijn vriend in Friesland met zijn vriendengroep voor een weekje. Ik heb hem gelijk opgebeld en in eerste instantie ontkende hij, toen ik hem goed duidelijk had gemaakt dat ik alles wist gaf hij het toch toe.
Ik was verdoofd, geen verdriet boosheid niks. Die boosheid of terwijl het 'besef' zoals ze dat noemen kwam later pas.
Dit is gebeurd tijdens een housewarming van een goede vriend van hem, in Rotterdam. Die housewarming werd gehouden toen ik ongeveer 5 maanden een relatie met hem had. In eerste instantie zou ik mee gaan, maar dat kon uiteindelijk niet omdat 'het een mannenavond zou worden en de housewarming alleen bedoeld was voor de vriendengroep.' Prima, zocht nergens wat achter.
Toen hij terugkwam van Friesland (3 dagen nadat ik het 'slippertje' gehoord had), is hij gelijk naar mij toegekomen om te praten. Ik was natuurlijk over de zeik want het heeft me erg geraakt. Ik was nog maagd voordat ik hem leerde kennen en hij is de eerste jongen die ik álles heb gegeven. Onder de dames onder ons, maagdelijkheid is iets belangrijks om dat aan een jongen weg te geven, in ieder geval in mijn opzicht. Ik ben er namelijk altijd erg voorzichtig mee geweest, en heb ook tot de 4de maand gewacht. En dan dat hij zoiets doet is onbegrijpbaar.
Maar anyway, toen kwam er nog wat bovenop: Hij loog over het verhaal wat er echt was gebeurd. Hij zei tegen mij dat hij het meisje niet kende, dat het een 'vriendin van een vriendin' was van degene die de houseparty gaf, en dat hij niet eens meer haar naam was. Hij was dronken (geen excuus). Later, ben ik er achtergekomen dat het een meisje was die hij wél kende. Toen ik ongeveer een maand een relatie had met mijn vriend heb ik een keer een gesprek gelezen met een meisje zo'n gesprek waarvan je denkt: hey je hebt een relatie, dit kan niet. Heb hem hierop aangesproken en natuurlijk gelijk op facebook gekeken wie het precies was en waar ze woonde. Ergens aan de andere kant van Nederland, dus heel druk maakte ik me niet.
Opeens kwam die intuitie ineens weer bij me op. Ik heb haar facebook-profiel gestuurd naar de vriend die mij dit allemaal verteld heeft, en hij zei; hoe kom je aan haar naam? Zij was het. Mijn wereld stortte eventjes in. Ik heb hem opgebeld en hem dit nieuws verteld, hij huilen. Hij kwam weer naar me toe de volgende dag. Ik ben op dat moment heel sneaky geweest, weet eigelijk niet of ik het wel sneaky kan noemen aangezien hij nog erger bezig is geweest.. Maargoed, heb haar nummer opgeslagen in mijn telefoon (zag haar nummer staan tussen zijn contactpersonen), en heb haar gelijk geappt toen mijn vriend weg was. We hebben trouwens de hele avond met elkaar zitten huilen, ik kon wel écht aan hem zien dat hij spijt had.
Toen heeft zij mij het hele verhaal verteld. Mijn vriend had me verteld dat het veilig was (met condoom dus), zij vertelde mij van niet. Ze vertelde mij dat hij in de tijd voordat het gebeurde, dus ongeveer 5 maanden van onze relatie, dat ze veel contact hebben gehad via whatsapp. Veel seksuele gesprekken, en ook dat zij naar Rotterdam zou komen die dag was al een week afgesproken. Daarom kon ik dus niet mee, blijkt dus. Zij vertelde mij wel dat het 'geen gemakkelijke natuurlijke seks was'. Het is na 5 minuten al gestopt, het is niet afgemaakt omdat mijn vriend haar van zich afduwde met de woorden 'ik kan dit niet maken.' Het maakt de pijn natuurlijk niet zachter, seks is seks maar toch. Ik weet zeker dat zij dit niet zei om hem te beschermen, dit omdat zij ruzie heeft met mijn vriend. Meteen een dag daarna begon zij weer te praten tegen mijn vriend en mijn vriend heeft haar toen geblokt op whatsapp met de woorden: 'ik heb te veel spijt, dit had nooit mogen gebeuren. Het geeft me een te erg schuldgevoel om met je te praten, we moeten geen contact meer hebben.' ook is ze toen geblokkeerd / verwijderd op facebook door hem.
Hierna ben ik totaal geflipt tegenover mijn vriend, logisch. Ik heb hem een week geblokt op whatsapp en geen contact met hem gezocht want ik pik dit niet. Maar op een of andere manier, heb ik dagenlang nagedacht en hem tóch vergeven. Ik heb met veel vrienden van hem gepraat en hun zeiden ook; hij had spijt. Mijn vriend heeft die week 3 keer voor mijn deur gestaan, huilend en half smekend. Zijn reden voor het liegen was 'de pijn minder maken', hij heeft er heel veel spijt van gehad en het is iets wat hij mij nooit aan zal willen doen.
Ik weet niet of iemand die dit leest dit heeft meegemaakt, al mijn vrienden zeggen in ieder geval 'Waar ben je mee bezig? Heb je hem dit nu echt vergeven?' maar ik heb het idee dat hun nog nooit een serieuze liefdevolle relatie gehad als ik en mijn vriend. Ik ben namelijk heel erg gelukkig met hem. Het is wel een groot dieptepunt geweest en nu nog steeds loopt het af en toe niet 100% lekker door dit alles. Maar ik heb het hem gewoon vergeven, vergeten zal je waarschijnlijk nooit doen maar ik heb het hem wel vergeven.
Ik heb dit al een lange tijd geleden gehoord en weet het dus al een tijd, loop er al een lange tijd mee rond maar vraag me af wat jullie hier nou van denken, en of ik nou echt gek ben dat ik hem vergeef?
Ben benieuwd naar jullie reactie's.
06 nov 2012 - bewerkt op 06 nov 2012
- meld ongepast verhaal
-
JOY-
dinsdag 06 november 2012 12:19
Het is misschien niet gek dat je hem vergeeft, vind het alleen heel knap dat je het kan. Ik zou zelf elke keer als hij dan ergens naar toe gaat, gewoon met zijn vrienden of iets, bang zijn dat er iets gebeurt.
Als jij je echt gelukkig voelt, en je merkt aan hem dat hij echt veranderd is, kan je bij hem blijven en je zelf niet voor gek verklaren
Zou het zelf nooooooooooit kunnen, vindt het veel te ver gaan. Veel, veel, veel te ver. -
Aereola
dinsdag 06 november 2012 12:21
Wat knap dat je dit allemaal openbaar schrijft meid!
Het 1e wat in mij opkomt (en sorry, dat is een hele persoonlijke vraag) doen JULLIE het wel veilig? want als hij onveilige seks heeft gehad met dat meisje, kan het de moeite waard zijn een SOA test te doen bij je huisarts, of de rutgerstichting, dat kan geheel anoniem. (vergis je niet, er zijn zát SOA's waar wij vrouwen vrij weinig van merken in het begin!)
Knap ook dat je hem vergeven hebt, ik zou dat niet kunnen.
Ik heb dit ook meegemaakt, alleen heeft die gozer het later opnieuw geflikt (En opnieuw en opnieuw) ik was ook 17, en trapte er steeds in.
Tranen zeggen me daarom ook niet zoveel, mensen hebben de neiging in tranen uit te barsten omdat ze gesnapt zijn, niet omdat ze echt spijt hebben.
(hij begon pas met schuldgevoel toen jij hem betrapte, toch?)
wat ik me nog goed herinner was dat ik heel erg het gevoel had van
"waarom moet ik mezelf straffen door het uit te maken, als HIJ is vreemdgegaan?"
Ga goed bij jezelf te rade, en probeer jezelf de vraag te stellen:
Wil ik écht een relatie waarin het vertrouwen beschadigt is (kán je hem weer vertrouwen? weet je zéker dat je nooit meer in zijn telefoon wilt spieken of zijn facebookgesprekken wilt checken? dát is ook vertrouwen namelijk.) (en vertrouwd hij jou wel? het niet zelf vertellen wat er gebeurt is geeft ook ergens wel aan dat hij dondersgoed wéét hoe fout dit is, en dat hij niet het vertrouwen had dat je bij hem zou blijven als hij het eerlijk zou vertellen..)
in ieder geval heel veel sterkte, dit blijft moeilijk! mocht je willen praten mag je me altijd een privebericht sturen hoor!
-
DW1995
dinsdag 06 november 2012 12:29
Aereola:
Dat is dus het probleem; af en toe wel af en toe niet. Maar ik heb nooit geweten dat hij vreemd ís gegaan, en aangezien ik aan een hele hoge pil zit, is het niet altijd nodig geweest. Hij heeft wel een SOA test laten doen en er was gelukkig niks aan de hand, anders was ik natuurlijk flink pissed geweest!!
Het klinkt heel gek, maar op een of andere manier heb ik wel het vertrouwen in hem dat hij alleen uitgaat enz. Daar heb ik op een of andere manier geen probleem mee. Ik heb nog hele uitbundige gesprekken gehad met de vriend die me dit alles verteld heeft van dat vreemdgaan, en heb hem ook gevraagd of dit de eerste en laatste keer is geweest. Hij gaf hierop als antwoord:
'(Naam vriend) is altijd heel open en eerlijk tegenover de vriendengroep. Onze vriendengroep is heel hecht, daarom doen we ook bijna alles samen. Uitgaan doen we sowieso altijd samen, dingen zoals housewarming ook. Dus ja, ik weet zeker dat dit de eerste en laatste keer is geweest. En trouwens, ik ben nu al ver genoeg gegaan door het te vertellen dat hij seks heeft gehad met een andere meid, waarom zou ik het je dan niet vertellen dat hij nog ergens anders een slippertje heeft gemaakt, hij heeft hiervoor en hierna nóóit een meisje aangeraakt behalve jou. '
Ik ben hele goede vrienden met de vriend van mijn vriend geworden, en mijn vriend weet nog steeds niet dat hij dit hele verhaal tegen mij heeft verteld. Ik heb hem in bescherming genomen, want vind dat er geen één reden is waarom hij dat zou moeten weten. Ik ben hem juist heel dankbaar dat hij dit heeft gezegd tegen mij, dus vind niet dat hij eventuele consequenties moet volgen hiervoor.
Het geeft mij wel kracht dat ik wéét dat het de eerste en laatste keer is geweest. Toch is seks anders dan zoenen, vind het amper in vergelijking staan natuurlijk. Maar toch! -
Karnage
dinsdag 06 november 2012 12:45
Ik weet het niet. Toen ik er achter kwam dat mijn 'grote liefde' een half jaar lang vreemd was gegaan, wilde ik toch verder met hem. Puur omdat ik, na 4 jaar, nog steeds op een roze wolk zat, ik alles voor hem had opgegeven en ik hem zag als de man waarmee ik oud zou worden.
Achteraf geef ik mijzelf een klap in mijn gezicht dat ik zo nog heb gedacht, achteraf realiseerde ik mij ook dat deze gozer helemaal geen goede man kon zijn.
Ik ben van mening dat als iemand vreemd gaat, dat de drempel de volgende keer lager zou zijn om het weer te doen.
Ik ben ook van mening dat als jij, of je partner flink aan het flirten is met een ander, dat er iets niet goed zit in jullie relatie.
In jouw geval is de situatie wat anders dan de mijne was.
De enige tip die ik je kan geven is; Denk aan jezelf, niet aan een ander. Wat wil JIJ? -
RockingAir
dinsdag 06 november 2012 19:13
Vergeven bestaat niet. Je zal altijd momenten hebben dat je zal terugdenken en flippen. Dan wordt je uit het niets boos op hem.
Je hersenen zullen jou echt mindfucken. Ik heb dit ook gehad. De hele dag door spookte de naam van dat wijf in mijn hoofd. En dit was ook maanden. Een jaar later stopten we met de relatie.
Maar als jij ermee kan omgaan vind ik het echt goed van je. Succes met jullie toekomst.. -
Lisanne'93
dinsdag 06 november 2012 20:55
Ik zit echt met tranen in mn ogen omdat ik precies weet hoe je vriend zich voelt. Ik ben zelf ook vreemd gegaan, seks en alles, en ik heb er vreselijk veel spijt van. Ik snap ook nog steeds niet dat ik degene ben die vreemd is gegaan, het is niets voor mij. Maar op een of andere manier gebeurd het gewoon opeens.
Als je vriend nu niks meer heeft met andere meisjes zou ik hem absoluut vergeven, hij voelt zichzelf schuldig (en terecht!) en ik denk niet dat hij je dit nog een keer gaat flikken aan je verhaal te lezen.
Ik snap wel dat het heel moeilijk is om te vergeven, en ik vind het ook echt heel knap van je dat je hem kan vertrouwen. Ik denk niet dat ik het zelf zou kunnen. -
MySundown
woensdag 07 november 2012 07:45
Pffff wat een heftig verhaal..
Ik weet niet wat ik in deze situatie zou doen.. Ik zeg altijd tegen mn vriend dat als ie vreemd gaat ik hem nooit meer hoef te zien.. Mja das natuurlijk 'makkelijk gezegd' Je houdt van diegene.. En een eerste keer met iemand is natuurlijk nog specialer. Je hebt dan een bepaalde band met zo'n persoon..
Pfff wat je ook doet.. Succes met je beslissing Het blijft jouw keuze..
Log in om een reactie te plaatsen.