Vriend - vrienden

Na 1,5 jaar ben ik nog altijd niet zo goed in de combinatie vrienden - vriendje. Ja, vrienden zijn belangrijker en iedereen zegt altijd dat je veel langer wat aan een vriendschap hebt dan aan een relatie, maar heel eerlijk gezegd weet ik niet of ik het daar wel altijd mee eens ben. Niet dat ik in een situatie zit waarin ik tussen beide kiezen moet, nee, na 1,5 jaar is onze relatie vrij goed ^^ Maar ik weet af en toe gewoon niet waar mijn prioriteiten liggen en waar ze zouden moeten liggen.

Dit leidt weleens tot.. ehm.. discussies? Ruzies, niet echt... meer... onenigheid, haha. Ik haat discusieren/ruzies/onenigheid in het engels! Ja ik spreek vloeiend Engels, en zeker wanneer ik met mijn vriendje krijg heb ik vaak niet eens door welke taal we spreken, aangezien mijn dagen gevuld zijn met engels/nederland switch ik over het algemeen zonder nadenken. Maar als er veel emoties door me heen razen moet ik meer naar woorden zoeken. En zijn het ook de momenten dat daadwerkelijk elk woord dat ik gebruik perfect moet zijn anders verergerd het de situatie. En dan blijkt weer eens hoe moeilijk het eigenlijk is om een andere taal te SPREKEN.

Het spreken van een taal begint vaak pas bij het letterlijk vertalen. Maar zoals het boek 'I always get my sin' al probeert te vertellen helpen vertalingen je over het algemeen niet als je echt een taal spreken wilt. Maar ik dwaal af...

Ja. Vriend - vrienden. Dat is nog weleens lastig. En... dit is eigenlijk best wel flut om toe te geven... maar mijn vorige relatie heeft helaas nog altijd slechte invloeden op mij. Daar voel ik me best wel flut onder, want dat verdient mijn huidige vriend absoluut niet, en na anderhalf jaar had dat ook weleens op mogen houden, maar helaas kan ik sommige gewoontes/ angsten etc. nog niet helemaal stoppen. En ik durf het ook niet tegen mijn vriend te zeggen dat ik daar soms nog weleens mee zit, omdat ik bang ben dat hij dat heel persoonlijk opvat, omdat hij dan denkt dat hij gefaalt heeft of zo, wat al eerder gebeurd is.



Bleh.

Anyways, voor een luchtige afsluiter: gelukkig is er altijd nog goede muziek. Dit zal me altijd aan een character in een van mijn boeken herinneren. Aangezien voor de grap gezegd werd dat dit haar soundtrack was. Voor iedereen die voor bangmakende vampieren houdt ipv twilight vampieren (ja, sorry voor mijn twilight haat) lees de Kim Harrison boeken... geen idee eigenlijk hoe ze in het nederlands heten maar google Kim Harrison en je vindt het vanzelf!

Hier vampire Ivy's soundtrack, oftewel Cake - short skirt long jacket