vrijdag 12 mei

Ik moet echt meer leren slapen. Deze ochtend was het 5u toen ik uit mijn warme bedje geborsteld werd. Dauwtrip met m'n school. (Een soort vroege wandeling voor de hele school met ontbijt daarna.) Ik heb me fantastisch geamuzeerd. Bianca leerde me wat meer over de kneepjes van het discussieren. Ze is een van mn beste vriendinnen. We hebben slechts 1 probleem: een gemeenschappelijk ex, waarmee we beiden nog enorm goed overeenkomen. Het pijnlijke aan de zaak is dat het tussen mij en die gast nu 4 dagen uit is. Zijn naam is Frederik. Echt een lievertje. Soms net iets té lief.. voor z'n medemens. Alles begon eind april...
V for Vendetta, dat was de film die Frederik en Bianca samen in de cinema zijn gaan bekijken. Zij twee. Niemand meer. (ik kon niet mee omdat ik maar 1x per weekend mag weggaan, en ik was de dag ervoor al met Frederik naar Kortrijk geweest: foor) Ze hadden op voorhand gevraagd of ze dat mochten van mij. (het feit dat ze dit vroegen toont aan dat ze zelf vinden dat er wat niet aan klopte) "of ze mochten van mij". Dat klonk als een citaat uit een tuchtschool. Ik redeneerde: als ik zou "liever niet" zeggen, zou ik zowel Frederik ervan belemmeren om nog weg te gaan met zn beste vriendin, én zou ik Bianca kwetsen: er zouden zoiezo negatieve gevolgen komen. Dus stemde ik toe. Toen de film draaide, zat ik constant te piekeren: plots bessefte ik dat zij niet uit elkaar gegaan zijn omdat het niet meer klikte, maar omdat Bianca's moeder het niet kon vinden met Frederik. Ik werd bang. Bang voor wat er kon gebeuren. Mijn moeder verklaarde me voor gek. "hoe is dat nu mogelijk?! als je een koppel bent, dan ga je niet naar de cinema met een of andere meid! En dan geef je daar al zeker niet de toestemming voor!" Ik wist niet meer wat ik moest denken.. Ik geloof dat ik flipte. Achteraf bleek dat er niets was gebeurd.
Maar de dagen daarna ervaarde ik Bianca anders dan normaal: ik begon me eraan te ergeren hoeveel ze niet met hem stond te praten en te lachen, 's ochtends aan het station (zoals elke morgen). Ook ik stond daarbij, maar ik voelde me steeds meer uitgesloten. Frederik leerde tekstjes uit de film vanbuiten: was het om haar te imponeren? niets sloot ik nog uit. Frederik vroeg Bianca mee naar een concert van Milo, en daar kon hanne (m'n beste maatje die ook contact heeft met Frederik, maar waarvan ik geen schrik moet hebben) ook niet om lachen. Daarna volgde zijn invitering voor een Sunparksweekendje, al zouden er nog 8 anderen (waaronder ik) meegaan. En elke dag opnieuw zag ik zijn kettinkje dat hij voor haar gekocht had toen zij nog een koppel waren, schitteren om haar hals. De jaloezie groeide. Ik ben nu eenmaal iemand die enorm veel aandacht vraagt: niet van de massa, maar van die ene.. Ik ben mss wat ouderwets, maar ik vind dat je in de eerste plaats aandacht geeft aan je vriend(in), en niet meer afspreekt met andere meisjes in plaatsen zoals de cinema. Ik kreeg de indruk dat hij z'n handen vol had met Bianca (ze babbelde ook vaak over haar problemen) dat ik minder vertelde. Zo stoorde Frederik op zijn beurt zich eraan dat ik zo'n moeilijke prater was, vooral op msn. Ik sprak steeds minder met hem, omwille van Bianca. Ik had het hem al eens verteld, hij wist waarmee ik dwars zat, dus ik vond het niet nodig om er blijven over door te draven.
Deze 2 oorzaken samen en de hele heisa errond leed tot de breuk. Gewoon door die 2 stomme futiliteiten! Zo hatelijk! Als die er niet waren geweest, dan.. verdrietig
Achja, kmoet nu eigenlijk niet zitten zanikken, "Gedane zaken nemen geen keer", een oude wijsheid, ma t klopt als 'n bus!
Nu ben ik eerst gaan werken.. tot 23u. khoop dat ik geen glazen breek (werk in een restaurant, weekendjob) nu ik zo moe ben vrolijk

kus
Lot
12 mei 2006 - bewerkt op 13 mei 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Esperanza
Esperanza, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende