Vrijgezellenjacht

Vanaf vandaag ben ik geen vrijgezel meer, geloof ik. Het voelt vreemd aan. Zeker als je bedenkt op hoe het is gegaan en hoe ik er over denk.

Het begon zo...

Karlijn en ik waren gisteren wezen poolen, waar ik haar trouwens finaal had ingemaakt. Maar tijdens het poolen had ze het telkens over haar nieuwe vriend en hoe geweldig ze hem vond.. Ik besloot om nog niks te zeggen.
Na een uurtje of twee en de zoveelste partij die ik won, besloten we om de kroeg in te duiken. Wachten op haar vriendje dat terug zou komen van een soort van verjaardag.

Terwijl we wachtend ons wijntje zaten te drinken en halverwege waren vergeten dat we op dr vriend zaten te wachten, zaten we te praten over mannen en over haar nieuwe relatie. Ik had genoeg wijn op om dit keer wel te kunnen zeggen, dat ik me toch enigzins jaloers voelde.

Ik ben wel de enige vrijgezel in de vriendengroep en voorheen was Luc er ook nog bij, maar goed.. Die heeft nu ook een vriendin. Ik was jaloers en ik voelde me toch een beetje buitengesloten. Ik ga niet meteen de draak spelen en wil het verpesten voor een ander, maar goed.. Zo voelt het op dat moment.

Maar goed dat vertelde ik haar dus en ze snapte me meteen. In ieder geval had ze er veel begrip voor en als uiteindelijke conclusie zou ze wel een jongen voor me regelen.

Haar allereerste keuze was gevallen op God, hij is lief, intelligent, schattig en 17.. Ja 17.. Nou moet ik heel eerlijk zijn, dat ik in het verleden ook wel met de gedachte heb gespeeld. Maar voornamelijk het nummer 17 hield me tegen. Onvolwassen gedrag (dat blijft doorgaan) is iets waar ik slecht tegen kan en de meeste die rond die leeftijd zijn, zijn dat dus wel.

Maar goed.. God was moe en deed niet mee met ons spelletje. Ik moet zeggen dat ik op dat moment nog steeds gecharmeerd was van het idee van hem. Maar dat kwam voornamelijk omdat de wijn tot me sprak.

Haar tweede keuze was gevallen op Fred. Met Fred ben ik al eens eerder gegaan en het is een lieve rustige jongen. Er is een aantrekkingskracht tussen ons, maar in hoeverre die gaat weet ik niet.

Fred en ik hadden een lange tijd geleden afgesproken dat het niks tussen ons zou worden, waarom weet ik eigenlijk al niet eens meer. Maar in ieder geval daar hield ik me wel aan en ging ik voornamelijk voor keuze nummer drie:

Frans, de beste vriend van Fred. De hele avond deed ik subtiel, zoals mijn kont tegen zijn kruis aanschuren. Checken of hij wel een meisje was, omdat hij ook op de vrouwenfoto stond. (Bij de Weg, het is duidelijk geen meisje) Maar goed, mannen snappen dat soort boodschappen niet. Tenminste dat dacht ik.

Karlijn zei de hele tijd dat ik met Fred moest gaan, wat ik op een gegeven moment ook deed. Ik deed de afspraak met twee zinnen teniet en hij deed mee. Maar goed, we stonden een beetje samen en Frans trok zijn jas aan. nare gewoonte die ik al de hele avond probeerde af te leren.

Wie staat er nou te hossen in een bloedhete kroeg, met zijn jas aan? Nou ja, hij dus. Ik had hem al eerder gezegd dat ik hem zou zoenen, als hij zijn jas weer zou aantrekken (tja, weer die beroemde subtiliteit van me) Zonder die intenties was ik naar hem toe gegaan om zijn jas weer op de barkruk te leggen. Het volgende moment ging zo snel, dat ik er mee eindigde, dat zijn mond zat vastgekleefd aan die van mij.

Ik probeerde nog weg te draaien en deed dat op een gegeven moment ook, aangezien ik net met Fred was gegaan. Ondanks dat het lijkt dat ik geen principes of morele waarden heb, ken ik Fred te lang om hem zomaar even vluchtig af te doen, als euh.. Tja.. een vluggertje, om zo die zoen maar even te noemen.

En dat was precies wat ook tegen hem heb gezegd. "Ik probeer je de hele avond te zoenen, maar vlak nadat ik met Fred ga, dan zoen je me opeens? Ik voel me nu behoorlijk sletterig zo." Dus hij liep met me mee naar buiten en zei dat ik een weddenschap was. Een soort van in ieder geval. Het moment dat Fred mij op mijn giecheltje zou pakken, dan zou Frans dat ook doen.

Je kan heel ver bij me gaan, maar mijn bloed begon werkelijk te koken. Ik geloof dat het rood voor mijn ogen werd en de stoom nog net niet uit mijn oren spoot. Op het moment dat Fred naar buiten kwam, heb ik nog naar hun allebei gesnauwd, dat dit gewoon laag was. Heel laag en toen ben ik naar binnen gestormd om mijn jas te pakken.

Karlijn was natuurlijk meteen helemaal bezorgd en gaf me gelijk om naar huis te gaan. Zij zou het ook wel uitzoeken. Dus loop de kroeg uit, het pleintje af en bedenk me opeens, dat ik het daarvoor naar mijn zin had en ik me niet laat wegjagen door een stel idiote debielen. Dus ik loop weer terug en zeg dat ook tegen Karlijn. De twee jongens die zitten tegen de muur aan, alleen maar bedrukt te kijken. Afwachtend hoe ik zal reageren.

De helft van wat Karlijn allemaal gezegd heb weet ik niet eens allemaal meer, maar ze had met beiden gepraat en het was een dom grapje geweest onderling, dat alleen werd doorgevoerd door Frans. En Fred was bereid om al zijn vrienden voor mij op te geven, als dat nodig zou zijn. En Frans voelde zich zo schuldig, dat hij om mijn nummer had gevraagd, zodat hij het kon uitleggen.

In ieder geval pushte Karlijn me dat ik met Fred moet gaan, omdat hij van me hield en zoveel om me gaf. Maar goed, I was still royally pissed. Dus ik trek mijn jas uit etc.. Komt Fred naar me toe, waarop we weer naar buiten gaan en hij het me probeert uit te leggen. Waardoor ik hem weer zeg dat dit niet de manier is om met me om te gaan. Ik ben emotioneel unbalanced en dit zijn de dingen die me doen doorslaan. Ik had hem ook uitgelegd waarom en hij moest erom huilen.

Het was hartbrekend hoe hij me zei, dat hij eigenlijk al maanden verliefd op me is. Al sinds die eerste kus. Dus ik kuste hem.. Sinds dat moment had ik geloof ik 'verkering'

We gingen weer naar binnen, komt Frans naar me toe, Ook om het uit te leggen. Vertellen dat het een uit de hand gelopen grapje was. Waarop ik hem beleefd antwoorde dat als hij het nog een keer zou flikken, dat hij vitale delen van zijn lichaam zou missen. Maar toen vertelde hij me hoe lekker hij het zoenen vond, terwijl ik zoiets had.. Man de helft van de tijd probeerde ik weg te draaien. En hoe leuk hij me vond en hoe hij niet toe was aan een relatie.

Tja te laat..