wat was de wereld makkelijk...
als ik aan vroeger denk, aan die goeie ouwe tijd
aan tijden dat het altijd gezellig was
en dat het niet uitmaakte wat er geburde...
je had elkaar toch!?
nu is iedereen ouder, wijzer
waarom voel ik me dan zo rot?
van het gevoel van eeuwige steun..
is er bijna niets meer over...
soms kon je gewoonweg sterretjes kijken
en de meest simpele lol om alles hebben
angstaanjagende kinderliedjes(
)
al waren we weinig gewoon nuchter
waarom was een tijd.. onder invloed dan zo fijn??
ouder worden is niet zo leuk als het altijd leek...
als ik kijk, naar alles wat ik achter gelaten heb
alles waarvan ik dacht dat ik het nooit verliezen zou..
toch is het kwijt, weg...
hooguit in een briesje van genegenheid, af en toe nog terug
vroeger was iedereen er altijd...
het maakte niet uit wanneer,
er was altijd wel iemand met wie je lol kon hebben...
als ik dat vergelijk met nu...
heb ik bijna medelijden met de mensen
soms,
soms wil ik gewoon nog even,
het huppel gothicje van toen zijn...