vroeger...

Hey
Hier komen wat verhalen van 2 of 3 jaar geleden uit een dagboek..


Het is weer weekend en de onduidelijke gevoelens bloeien weer op in me hoofd.Ik sprak over dat ik me ziek voelde en ik volg t niet meer. Uit welke hoek t komt . Doe ik het zelf...waarom dan? Wanneer stopt t?
Het raare gevoel alá autoband hangt er weer. Overwinnen? Laten gaan?
Maar hoe wat? Hoe kan je iets aanpakken als je niet weet waardoor 't komt. Of het iets onbewust is ? iets is ? Of een stel hormonen? Maar eén ding weet ik , hoe het aanvoelt ; angstig , knellend , benouwd , en verdwaald.Als je even verder denkt moet het te maken hebben met of een geboren eigenschap of m'n karakter. Of een gevoel wat zich steeds herhaalt


Soms lijkt alles wat waar te zijn maar een beeld van wat het wou zijn. De boedisten zeggen 'je leeg voelen is een goed gevoel om na te denken' Na lang piekeren denk ik toch dat we de natuur niet tegen in moeten gaan maar moeten voelen. We zijn wat we zijn al onze mogelijkheden is ons gevoel. De aarde leert ons. Alles wat gebeurt hoort zo, elke ramp.
We leven elkaar we zetten elkaar in beweging.Ons patroon is er .... goed .. of slecht Het leert ons.Je gevoel is je beloning in het leven.De één zal nooit een iedee hebben waar leven voor was of we dat moeten weten of we dat willen weten maak alles dat je wil dat het is ,wat je denkt.
Je verliest nooit leven
heeft je een huis in je lichaam gegeven,
en een plaats in een kamer
vol verborgen eigenschappen die je mag gebruiken
Jou gave.. jou leven
Jou ogen ....jou visie
Jou lichaam...jou huis

Ik voel me f*ck dag
Naja F*ck? k weet niet...
Denk ik eindelijk iets op te bouwen , begint iemand in je omgeveing over je te praten. Te praaten over wat je wil vergeten...Soms is zij boos dat ze iets tegen je wil gebruiken over Wat jij bent/was
wat jij doet/deed
wat jij denkt/dacht
wat jij wil / wou
en ga zo maar door... Respect lijkt er dan niet te zijn netzoals mensen die héél véél ban elkaar houden en dan non-stop elkaar de huid vol schelden
Ja iedereen wil elkaar veranderen.Maar hoe kan je weten wat het best voor een ander is? Is het de angst dat mensen elkaar niet in de huid kunnen kruipen en meschien ons wel alleen voelen in ons lichaam opgesloten.. Willen mensen het verschil tussen 'weten wat iets is ' en ''iets zijn'niet zien? Zien mensen zo tegenwoordig eerder het verschil en consentreren we ons daarom op ons lichaam zodat sex nog zo voelt alsof je eindelijk niet alleen bent. Is zwangerschap iets *hemels* en kan de drager van de baby vervolgens verslaafd aan dat gevoel en kan het kind niet meer los laten. Zijn sommige oversexte moeders opzoek naar t hemelse gevoel?

Bestaat liefde wel ?
wat is echt?
wat is nep?
is iets echt of nep of allebij of iets anders?
laten we echt en nep uit me leven verdwijnen
Hoe kan iets nou 'NEP' zijn wat jij beleeft is écht. Je leeft uit je lichaam en verweeft je in dingen dus als het maar voor jou echt is
geven=gratis