VVD en toeslagenaffaire

Dat ik geen fan van de VVD ben, is al bekend. Vandaag hebben ze een nieuw dieptepunt bereikt tijdens het debat over de uithuisplaatsing van kinderen van ouders van het toeslagenschandaal. Ik was het debat aan het volgen in de hoop dat er eindelijk eens grotere stappen worden genomen. De betreffende ouders hebben al zo veel gedoe gehad en Rutte gaf onlangs nog aan dat het nog jaren gaat duren om dit op te lossen. Mensen zijn mentaal en financieel volledig kapotgemaakt door onze overheid en daar bovenop ook nog eens hun kinderen kwijt geraakt.

En de overheid heeft al die tijd lopen tijdrekken. Eerst, toen Pieter Omtzigt en Renske Luijten kritische Kamervragen stelden. Ze kregen geen antwoorden, notities werden achtergehouden en achter de schermen werd vooral gepraat over die vervelende Kamerleden en hoe ze moeilijk vragen konden voorkomen.

Het Kabinet viel uiteindelijk door deze toeslagenaffaire, maar verantwoordelijke ministers konden zich gewoon weer als lijsttrekker beschikbaar stellen. En toen Rutte tijdens het televisiedebat vlak voor de verkiezingen een boze moeder voor zich kreeg, zei hij: ‘Maar, ik heb ook heel veel wél goed gedaan.’
Het is nog steeds niet bekend hoeveel slachtoffers er precies zijn. Burgers zijn keihard afgerekend en konden niets. Omtzigt verwoordt het goed: ‘de rechtstaat is voor deze mensen geen schild, maar een gehaktmolen geweest.’



Nou waren ook andere zaken van de VVD best betreurenswaardig. Zoals die keer dat Kamerleden de kamer uitrenden, toen er gestemd moest worden voor meer geld richting het zorgpersoneel. Deze Kamerleden wisten dat ze op dat moment de minderheid hadden en door weg te rennen waren er te weinig mensen aanwezig voor een officiële stemming.

Het debat dus. De publiekstribune zat vol met slachtoffers van het toeslagenschandaal, hopend op een stukje verlichting. Hopend op antwoorden.
En na meerdere toespraken was het dan het woord aan de VVD. Kamervoorzitter Vera Bergkamp gaf aan dat de speech werd gehouden door Ruud Verkuijlen. Het zou zijn maidenspeech zijn. En, traditiegetrouw, zijn interrupties tijdens een maidenspeech niet toegestaan. Een maidenspeech is het moment waarop iemand zijn of haar eerste speech geeft en het wordt gezien als iets feestelijks.

Speciaal voor de maidenspeech zaten veel VVD-kamerleden ook in de zaal. SP-lid Lilian Marijnissen gaf aan dat ze het toch wel wat ongepast vond dat er uitgerekend nu is gekozen voor een maidenspeech. Juist nu de VVD zo’n grote rol heeft. Ze kreeg bijstand van Groen Links, Pieter Omtzigt en BBB, maar de voorzitter was heel duidelijk: ‘VVD bepaalt zelf wanneer ze een maidenspeech hebben en er mogen geen interrupties zijn’. Tijdens de interrupties werd een paar keer het vak in de zaal getoond waar de VVD’ers zaten. Sommige met een lachje op hun gezicht.

Ruud Verkuijlen houdt vervolgens zijn praatje en terwijl hij dit doet, loopt de publiekstribune leeg. Lilian Marijnissen wijst hierop wanneer de speech klaar is en met glimlach op zijn gezicht loopt de man weer terug naar zijn plek.




Misschien loopt de man weg met een glimlach op zijn gezicht, omdat hij trots is op zijn speech. Maar… ik vind dat niet bepaald geloofwaardig als een hele tribune wegloopt als je staat de praten. Tenzij dit je doel was natuurlijk. Dat zou die glimlach wél kunnen verklaren.

Ik ben echt… met stomheid geslagen. Dit is de nieuwe bedrijfscultuur, dit is het ‘we gaan er alles aan doen om de slachtoffers zo snel mogelijk te helpen’. Dit is hoe de VVD omgaat met moeilijke kwesties. Ze zetten er gewoon iemand neer die nog niet eerder gesproken heeft, zodat er helemaal geen vragen gesteld kunnen worden.

Hoe dik wil je dat de middelvinger is die je opsteekt naar de slachtoffers van de toeslagenaffaire? Hoe kun je zó van het volk verwijderd zijn? Deze mensen horen ons te vertegenwoordigen. En ze horen zich te verantwoorden. Ze moeten vragen stellen, aangeven wat hun standpunten.

Echte leiders dit.


Misschien nog maar afsluiten met deze: