Wát!?

Ik kreeg vandaag echt een grooote schok, ik stond bij de lerarenkamer bij mij op school en dacht dus echt dat ik jóu zag staan.
Eerste gedachte: Wáát!? HUH!???
Tweede gedachte: Wel potverdomme, dat hij dat niet gezegd heeft!
Derde gedachte: Kijk toch eens goed
Vierde gedachte: Oh, het is die aardrijkskunde leraar
...
Tsja, ik dacht dus echt dat jij het was, maar niet dus. Tis een leraar die er vorig jaar bij is gekomen, maar 'ken' 'm wel. Nou ja kennen, ik weet wie het is, dat bedoel ik.

Maar goed, ik staarde dus een beetje lang, om te kijken of het écht zo was, dus hij keek me echt zo aan van: Waar ben jij mee bezig?
(maar dat had ik toen nog niet door, totdat er iemand voor m'n beeld langs liep en ik dacht, woow, ik ben al lang aan het staren..)

Ach ja, heb je wel eens..

Morgen begint school weer, heb er wel zin in, lekker iedereen weer zien, lekker geiten! De eerste paar weken geen reet van de lessen mee krijgen en 100.000 waarschuwingen voor te veel praten.
(maar er dan nog net niet uitgestuurd worden, omdat je dan zo begripvol kijkt )

Succes iedereen!


(diegene waar het begin van het verhaal over gaat weet zelf wel dat híj word bedoeld)