waar ik me nou aan erger......

Nu ik toch aan het zeuren ben wil ik nog even een stukje schrijven over twee ergenissen van mij:

Ik lees het debat 'Full time moederen, of Full time werken vaker, en heb me vaker er boos over gemaakt omdat het zo zwart wit is. Maar deze week was er weer zo 1 waar ik me boos over kon maken:

In de Viva die ik aan het lezen ben stond er: 'waarom moet iedereen nou zo nodig FT werken als ze een kind hebben. Het zijn allemaal carriere wolven. Ik zou zelf PT willen werken wanneer ik kinderen heb. Mensen die FT werken moeten maar eens bedenken waarom ze kinderen nemen, omdat het hoort?'
Wat kan ik me daar aan ergeren zeg (zoals ik al eerder heb geschreven) Fijn dat jij PT wilt werken meid, waneer jij kinderen hebt. ik ook, maar ja ik leef in de 'real world, baby!!' Helaas zijn de keuze dan niet zo zwart en wit.
Een carriere wolf ben ik zeker niet, maar waar haal jij trouwens het lef vandaag om te suggereren dat 'wij full timers' alleen een kind nemen omdat het hoort.
Ik heb een prachtige dochter die ik niet 'nam' omdat het zo hoorde (kinderen neem je niet, die zijn een gift, maar daar ben jij nog te naief voor).
Als dat zo zou zijn:
Zou ik niet elke nacht voor haar op staan (ze slaapt pas sinds 11 maanden door, en zelfs dat is maar tot 5.30)
Zou ik niet vrij nemen zodra er wat met haar was,
Zou ik niet me zo shit voelen wanneer ik na een lang weekend, of een lange vakantie, haar weer bij het KDV moet achter laten
Zou ik niet 700 pond per maand aan het KDV betalen
Zu ik haar niet missen zodra ze op bed ligt
Zou ik niet elk weekend met haar gaan zwemmen
Zou ik niet elke avond thuis zijn, maar in plaats daarvan haar zo veel mogelijk bij anderen dumpen om ook nog van mijn sociale leven te genieten.
.....
Zou ik niet zo gigantisch veel van mijn kleine meisje houden

Wat een lef!!! Laten we elkaar allemaal maar eens in zijn waarde houden.
Ik heb respect voor Full time moeders, Part time werkers en Full time werkers, zolang ze er maar voor hun kinderen zijn. Scheer niet iedereen over 1 kam.
Sinds Ilse geboren is weet ik twee dingen zeker:
Ilse is de mooiste en liefste meid in de wereld
en ik ben een hele goede moeder, omdat ik zo veel van haar hou.
......En ik weet zeker dat er heel veel andere full timers zijn die zich zo voelen........

En hier wat fots van onze kleine meid in het KDV: ze ziet er erg ongelukkig uit zo zonder mama of niet?





Nou, volgens mij vind Ilse het niet zo erg hoor, om onder anderen te zijn....

tweede ergenis:
Ilse is 13 maanden oud (vandaag) en ik geef nog borstvoeding, sinds 12 maanden maar twee keer per dag, 's ochtends om 5.30 en 's avonds voor het slapen gaan.
Met 6 maanden kreeg ik te horen: oh wat goed van je moed dat je het zo lang uit houd'
met 10 maanden was het 'doe je dat nou nog? zo zo....'
Met 12 maanden was het 'nu kun je wel stoppen met dat gedoe'

Het is zelfs zo erg dat ik niet eens meer in het publiek borstvoeding durf te geven, want met 3 weken was ik nog de zorgzame moeder die het beste voor haar kind wilt, met 12 maanden ben je 'ziek'.

Zelf vind ik het knap dat ik het nog doe. Ik heb niet opgegeven toen het slechter ging, toen ik borst ontstekeing had en toen ik ging werken. Ik geef haar nog twee voedingen per dag, gewoon als extra.
De voordelen wegen zo op tegen de nadelen, maar ja, in de westernse wereld word hier toch nog van opgekeken...Misschien dat ik toch nog even 'en publique' borst voeding geef, want als iedereen dat achter gesloten deuren gaat doen na 12 maanden, blijft het een taboe!

PS: Ja, ik ben 10 kilo aangekomen na mijn zwangerschap en dat mag er best een keertje van af, ja, maar ik ben gelukkig zo, dus laat me nou lekker een beetje dikker wezen!!!

dat lucht op....