waar ze helaas niet aan toekomen...

ave,
zo als ik wel vaker doe voor mijn vrijwilligerswerk bezocht ik vandaag een ouder heer...
de beste man is wat slecht te been, heeft lichte vorm ziekte van parkinson,
zijn vrouw is al een reeds overleden...

in zijn leren stoel,voor de raam,altijd kijkend naar tv zit hij te wachten...
wachten tot hij zijn vrouw weer weder mag zien,althans dat is zijn wens...
hij heeft me zo vaak de verhalen over zijn vrouw en werk verteld,
dat ik ze hem verbeter...

de huis is duidelijk niet veel verandert vanaf de moment dat zijn vrouw was overleden,
er staan her en der beeldjes van porselein en in een oude massieve houten kast staat een ouderwetse theeset,die de man elk keer als ik bij hem, de volgende keer aan me gaat schenken als ik bij hem ben...

als ik binnen kom, maak ik koffie voor ons, een standaard ritueel...
ik roep dan in de gang al ´´ koffie,ouwe´´ uit de kamer wordt dan terug geschreeuwd,
´´ja want denk jij dan´´ terwijl de koffiezetmachine pruttelt pak ik van het oude servies op een dienbladje de koffiepot en twee kopjes uit de kast...

´´och jongen,mot dat nou, de koningin komt niet langs´´ zegt de heer met een lach,
terwijl hij een sigaret opsteekt...
´´de koningin niet zeg ik, maar wel een baron´´ grap ik terug...
ondanks dat elke keer dezelfde grap wordt gemaakt, lacht de oude man hartelijk om...

als ik terug kom uit de keuken met een pot koffie, ga ik tegenover hem zitten...
we praten,filosoferen en hebben over van alles...

als de koffie op is, bied ik hem meestal aan om even de afwas te doen,
omdat ik weet dat hij zijn thuishulp niet vertrouwt met het ´´goede servies´´
en ik ben de enige waar hij samen daaruit drinkt...
soms als de thuishulp eerder is, of ik wat later, moet de beste dame van thuiszorg uit een mok drinken...

het goede servies, is slechts alleen nog voor als ik kom...

laats vroeg de dame van thuiszorg of ik ook niet bij hun wou komen werken,
ik kan namelijk zo goed met oudere en/of hulp behoefende mensen omgaan...
ik bedankte haar vriendelijk...

´´ik doe niet aan werk, ik ben namelijk aan het rentenieren van de negatieve rente´´
grap ik dan...

vrijwilligerswerk is een ding, werkelijk in de zorg werken, met tijdsdruk en afwerken van lijstjes en administratie bijhouden is niks voor mij...

ik doe liever dan wat echt voor de mensen, ik geef ze aandacht, onvoorwaardelijk en laat ze even minder alleen voelen...
hoewel de ´´reguliere zorg´´ ook nodig is, doe ik liever het werk waar zij helaas niet meer aan toe komen...