Waarheid
De waarheid over mijn bestaan. Ik ben veel te braaf en kom nooit voor mezelf op en dat begint zich te wreken.
49 jaar, 49 jaar dat ik toe laat dat mijn moeder mij en mijn vader vernedert, kleineert en we nooit iets goed kunnen doen. Bewust kwets ze mij en mijn vader en dringt haar mening op aan wie ze wil ook mijn zoon Barneyko komt daar niet onderuit.
Niks mogen we zeggen want alles wordt uit zijn context gerukt en gebruikt en misbruikt tegen ons zelf. Constant moeten we op ons hoede zijn wat we zeggen, wat we doen als mijn moeder in de buurt is.
Ik heb schrik van alles auto rijden, moto rijden, pretpark, alles wat met ontspanning of bewegingsvrijheid te maken heeft.
Nu is daar nog bovenop gekomen dat ik sinds februari een baas heb die hetzelfde doet, het begon met welke beoordeling ik moest geven aan mijn medewerkers, mij buiten spel zetten als teamcoordinator en mij laten meelopen met een m2, waar ik op het examen niet goed genoeg voor was mijn presentaties waren de gedetailleerd, ik kon mijn prioriteiten niet bepalen, nu blijk ik niet creatief genoeg, doe ik te veel productie.
Mijn vriend heeft me bedrogen uit verveling.
De vraag die ik mij dagelijks stel, wat heb ik de maatschappij te bieden, ben ik überhaupt wel iets waard voor iemand. Zou ik er niet beter een einde aan maken aan mijn lijden? Dan hoef ik niks meer...alles stopt...stilte en zalige rust!
Moet ik een psy raadplegen om rust in mijn hoofd te brengen?
49 jaar, 49 jaar dat ik toe laat dat mijn moeder mij en mijn vader vernedert, kleineert en we nooit iets goed kunnen doen. Bewust kwets ze mij en mijn vader en dringt haar mening op aan wie ze wil ook mijn zoon Barneyko komt daar niet onderuit.
Niks mogen we zeggen want alles wordt uit zijn context gerukt en gebruikt en misbruikt tegen ons zelf. Constant moeten we op ons hoede zijn wat we zeggen, wat we doen als mijn moeder in de buurt is.
Ik heb schrik van alles auto rijden, moto rijden, pretpark, alles wat met ontspanning of bewegingsvrijheid te maken heeft.
Nu is daar nog bovenop gekomen dat ik sinds februari een baas heb die hetzelfde doet, het begon met welke beoordeling ik moest geven aan mijn medewerkers, mij buiten spel zetten als teamcoordinator en mij laten meelopen met een m2, waar ik op het examen niet goed genoeg voor was mijn presentaties waren de gedetailleerd, ik kon mijn prioriteiten niet bepalen, nu blijk ik niet creatief genoeg, doe ik te veel productie.
Mijn vriend heeft me bedrogen uit verveling.
De vraag die ik mij dagelijks stel, wat heb ik de maatschappij te bieden, ben ik überhaupt wel iets waard voor iemand. Zou ik er niet beter een einde aan maken aan mijn lijden? Dan hoef ik niks meer...alles stopt...stilte en zalige rust!
Moet ik een psy raadplegen om rust in mijn hoofd te brengen?
05 mei 2019
- meld ongepast verhaal
-
justafriend
maandag 06 mei 2019 08:41
Lieve pinkpearl,
Een psygoloog is niks verkeerds mee. Ik denk dat het je heel veel kan helpen. Ik lees dat je erg vast begint te lopen. Dat is voor jouw en je kind niet goed. Proberen te praten met iemand kan altijd!
Je bent het meer dan waard
-
MarjoGirl
woensdag 27 november 2019 18:41
Ik denk dat het praten met een psycholoog oplucht. Dat je antwoord op allerlei vragen kan krijgen.
En de gedachten die jij over jezelf hebt, moet je meteen verwerpen. Lees deze reacties, laat op je inwerken dat je mag zijn zoals je bent. En alsjeblieft, denk goed na over je keuzes, want zoals ik lees, zit je diep in de put.
Veel sterkte!
Liefs
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 dec 2019 I'm sorry ( 4 )
- O 27 nov 2019 Rollercoaster ( 1 )
- O 12 nov 2019 3 weken
- O 05 mei 2019 Waarheid ( 2 )
- O 29 jan 2019 Hbd
- O 23 mei 2018 M2