Waarom?

Sorry, als het een lang verhaaltje gaat worden maar ik moet het gewoon kwijt en waar kan dat beter als in mn eigen dagboekje.

Echt ik vraag me af, waarom ik nog moeite voor hem doe.
Waarom ik hem toch nog mis, en waarom hij me zoveel pijn gedaan heeft.
Ach misschien stom, maar toch moet ik het van mezelf.
Ik moet van mezelf 31 december naar m toe gaan, of ik nou durf of niet.
Ik dwing mezelf, ik wil fris en fijn het nieuwe jaar in gaan.
En daarvoor moet ik eerst even leeg zijn, en t meeste gaat over hem.
Dan ga ik hem dat maar vertellen.
Ik denk niet dat ie er iets mee zal gaan doen.
Ik hoop t wel, maar hij is eigenwijs dus dat zal wel niet.
Toch ga ik naar hem toe, of hij er nou op zit te wachten of ik kom of niet,
ik moet het kwijt, ik wil het hem vertellen en het gaat nu een keertje om mij, en niet om hem
want dat heeft het langgenoeg gedaan.
Ik ga langs, want ik moet het kwijt.
Ik laat me niet tegenhouden, omdat hij t misschien wel niet wil want nu gaat het niet om wat hij wil want nadat t uit was moest t altijd gaan zoals hij wou.
Ik weet niet hoe hij zal reageren, ik weet niet wat ie gaat doen en of hij er iets mee gaat doen.
Maar dat moet hij zelf weten, ik ga vertellen hoe ik me voel en hoe ik over alles denk.
En misschien lopen de tranen in mn ogen, misschien begin ik wel te huilen, maar dat boeit me gewoon even niks.
Want dan kan ik hem wel laten zien hoe kut ik t allemaal vind.
Van de ene kant mis ik hem super erg gewoon vrienden het praten het lachen.
Maar van de andere kant, is hij te veel veranderd hij is niet meer de jongen zoals ik hem leerde kennen,
niet meer zo vrolijk en niet meer leuk maar eerder treurig en arrogant. Maar toch, toch wil ik kwijt aan hem hoe ik me voel en dat ga ik ook doen. Ik hoop dat ie er wat mee gaat doen, of dat zijn ogen open gaan.
Ik denk het niet, en ik kan niks veranderen aan hem, alleen vertellen hoe ik er over denk. Want hij, hij is en blijft de baas over zichzelf. Hij mag zijn zoals hij wil zijn, maar het is gewoon jammer.

Boy, I miss you so

Als ik dit van te voren wist had ik waarschijnlijk niet met hem genomen, want toch ben ik nu iemand kwijt waar ik veel om geef, en dat wou ik gewoon echt niet. Het lachen, de serieuse gesprekken, de overgangen, die mooie dagen dat ik bij je kon zijn, zijn niet uit mijn hoofd. Nog steeds heb ik dagen, dat ik je ontzettend mis, nog steeds zit ik erover in dat je zo anders bent in een keer. Was je toen gewoon 'nep' en 'gespeeld' of ben je gewoon écht zoveel veranderd. Ach, dat is iets waar ik waarschijnlijk nooit achter ga komen. De herinneringen van jou komen nog vaak in een filmpje voorbij. Gewoon omdat je ineens zo anders bent, zoveel veranderd. Een totaal andere jongen. In nog geen maand was je ineens omgeslagen. Ik moet je vergeten, dat klopt. En dat zul jij ook wel willen, maar een jongen die veel voor je betekend en je wil blijven zien als goeie vriend kun je niet zomaar vergeten, vooral niet die tijd die ik met jou heb meegemaakt.

Misschien moet die mooie tijd maar als herinnering blijven. En misschien zie ik ooit in dat jij gewoon écht veel bent veranderd, en dat ik gewoon niet goed genoeg ben om als vriendin te hebben. Maar nu, nu zie ik dat nog niet in. Soms vraag ik me toch af, heb jij die bijna 2 maanden waarin we elkaar elke dag zagen in een keer uit je geheugen gewist, of denk je toch ook nog wel eens aan mij, aan hoe ik me zou voelen. Ik denk het niet, want dan zou je begrijpen hoe ik me voel en gevoeld heb. Als die dat beeldje, en dat fotolijstje die je gehad hebt van mij ziet, denk je dan ook niet aan mij, als je die dingen zoiezo nog hebt.

Boy you're fucking changed, and I miss you..

Ik herinner me dan liever de oude persoon, dan deze nieuwe persoon

Ik hou van je, en je zult wel denken dat ik je nog leuk vind, dat is niet zo, maar ik mis wel dat maatje, weet je nog 'maatjes voor altijd' waar is die altijd dan, hoe lang duurt bij jou altijd dan ik mis je als mn maatje, waar ik vanalles bij kwijt kon en waar ik mee kon lachen. Het enige wat ik je vraag is om nog tegen me te praten en af en toe te kunnen lachen met me. Maar jij hebt er geen zin meer in, ik zie je zoiezo bijna nooit meer lachen, jammer want als je lacht zie je er zo lief uit. En je kunt mensen vrolijk maken, maarja.. You're just changed.

Ik mis je, ik mis mn lachmaatje, en mn praatmaatje, maar die zal ik niet meer terug zien of krijgen

sorry als t een beetje onduidelijk is voor jullie

x Melissa x