waarom

voel me lallenidg zwak boos verdrietig verraden en in de steek gelaten te gelijk ik mis mijn oude leven maar met me nieuwe ben ik ook blij
het is nu bijna 8mnd geleden dat mijn vader me het huis uit heeft gegooid en me hart deed breken letterlijk
maar nu ik bij mijn moeder woon heb ik eigenlijk iets wat ik al wilde sinds ik nog een baby was toen me vader me af had gepakt van me moeder
maar ik vraag me af of ie eigenlijk wel van me houd of niet
mijn gevoel zegt van niet want een echte vader zet zijn kind niet savond's laat op straat zonder wat dan ook alleen met het gene wat ze aan heeft
en ik weet van me zelf dat ik een heel moeilijk kind was vroeger ik deed alles wat juist niet mocht maar ik deed het om aandacht te vragen maar ook al deed ik nix en deed mijn stiefzus iets kreeg ik de schuld en liep ik weer eens rond metblauwe pleken door mijn stiefma
maar waarom deed me vader nooit iets er tegen ik heb het zovaak geprobeert het hem te vertellen maar hij luisterd niet naar me is het omdat ik heel erg op me biologishe moeder lijkt is het omdat ie me niet wilde
ik weet het niet hij wilt zelfs nix meer met me te maken hebben omdat ik niet kan opschieten met zn nieuwe vriendn waar ie over twee weken mee gaat trouwen
ik ben niet eens uitgenodigt
en ik word over 3 weken 18 en dan is hij er niet eens bij
aan de eene kant is mijn liefde voor me vader omgeslagen in haat door alles wat ie me heeft aan gedaan maar aan de andere kant mis ik hem verschrikkelijk
en waarom doet ie me dt aan wat heb ik hem aangedaan dat ie me zo behandelt ik begrijp er echt nix van
en ik kan er niet met me ma rover praten ik kan het wel ik ik weet dat ze het ook niet erg vind als ik er met dr over praat maar ben bang dat ik haar dan te veel pijn doe
en dat wil ik niet
kijk ben echt heel blij dat ik hier ben en ik kan eindelijk me zelf zijn en leven zoals een tiener hoort te leven maar het is eng nog steeds ook al kan ik het nu al voor bijna 8mnd
ik blijf het nog steeds eng vinden omdat ik het voor 15 jaar niet gekunt heb
daarvoor is en blijft het eng voor me soms als ik naar vrienden ga in het weekend dan denk ik wel eens ga ik niet te ver ik moet stoppen anders word ze dadelijk boos en dat alleen doordat ik nooit zo eerder heb kunnen leven zoals ik dus nu kan doen

nou ik weet ff nix meer zit al bijna weer te hiet achter de com
dus tot de vlogende keer maar weer
xxx dionisia