waarom blijft het komen

het is al een tijdje geleden dat ik geschreven heb maar er is best wel wat gebeurd
ben jarig geweest (eindelijk 18 nahnah
maar ook zat minder leuke dingen zoals steeds maar weer de ruzie's tussen me moeder en paulo ik blijf er steeds tussen zitten komt meschien ook wel doordat ik me er steeds mee bemoei maar bij mij is het gewoon zo dat kom je aan me familie kom je aan mij
zo is het altijd al geweest
maar sinds ik bij me vader weg ben dacht ik heerlijk eindelijk een leven zonder ruzie's of andere problemen
maar nee dus toch altijd weeer die ruzie's
en die maken me elke keer weer kapot en kapot
en soms weet ik zelf niet meer wat ik moet die ik slaap steeds slechter en heb heel snel last van hele verschillende buien
en dat alleen maar door ruzie's
al me hele leven lang
in de tijd toen me vader nog getrouwd was met me stief ma
toen waren er ook altijd ruzie's meestal om mij nou eigenlijk beter gezegt altijd om mij
en ik weet ook wel dat ik geen lieverdtje was vroegen maar dat is verleden tijd dus waarom moeten mensen het alijt weer om hoog halen en steeds weer die wonden open maken als ze neet waren geheeld
dat is echt iets wat ik me af vraag
maar wat me zo erg blijf dwars liggen is steeds die ruzie's als er weer een ruzie is dan is het net alsof ik terug in de tijd ben gegaan en dan jank ik me zelf weer in slaap
en de laatste tijd gebeurd het steeds vaker en slaapt ook met de dag steeds slechter
en dat maakt me echt helemaal kapot ik probeer steeds maar weer door te gaan en me sterk te houden maar soms zou ik eigenlijk keihard willen gillen dat ze moeten ophouden
en ik zou eens willen dat me moeder en paulo eens wakker werden
ik begrijp best dat ze veel van elkaar houden maar ik de tijd dat ze nu samen zijn geweest is het alleen maar erger geworden er zijn ook tijden nou eerder een paar dagen geweest dat het redelijk ging
maar ik zweer op me eigen ;even dat als je me nou een mes in me handen zou geven zou ik zn keel door snijden en zn hart er uit halen zodat ik zeker weet dat hij niet meer leeft
zo erg zat ben ik hem en haat ik hem nou als hij ook de kamer binnen komt gaan me nek haren omhoog staan
maar ik doe me best ik praat tegen hem en doe me best om normaal te doen tegen hem maar doe dat ook alleen voor me moeder ik wil niet een spel breker zijn want zo ben ik niet
en ik zou zo graag weer eens een nacht gewoon goed kunnen slapen zoder 6 a 7 x per nacht wakker te worden want het maakt me echt kapot en ik ga er ook aan onderdoor door me werk ik werk full time en als je dan zo slecht slaap is het moeilijk om je staande te houden
en ik zou willen dat ik niet zoveel piekker als ik in bed lig en me zelf in slaap jank
al is het maar voor 1 nacht dan ben ik al blij
maar goed ik blijf volhouden en het aan niemand laten merken ook niet aan me moeder dat blijf ik proberen maar eens houd het echt op en dat punt is er gelooof ik bijna wel aangekomen
en ook al weet ik dat ik altijd met me ma kan praten blijf ik het op 1 of andere manier niet kunnen ook al is ze mijn beste vriendin en met steun en toeverlaat ik blijf het niet kunnen en blijf ik door gaan met kapot gaan
maar dat zal ook wel weer op de duur op zn pootjes terecht komen


xxxxxxxxxxxxxxxxjes diary
03 aug 2004 - bewerkt op 08 mrt 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van diary
diary, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende