Waarom

Is het verkeerd om te zijn zoals ik ben, angstig, bang en afgelegen voor emoties van anderen. Bang om iemand dichtbij te laten komen en vooral dichtbij iemand te komen. Om lief gehebt te worden en om iemand lief te hebben. Hoe is het om gewoon te zijn, zonder oordelen.
Waarom is in mijn hoofd altijd alles begrensd voor daden, maar onbegrensd voor gedachten en kunnen deze laatste zich naar hartelust uitleven zoals het hun beliefd. Eén gedachte, miljoenen voortzettingen, als een tol die niet stopt met draaien.
Gisteren was het zo, vandaag is het zo en morgen...?

Verrukkelijk zijn de muren om me heen
Afsluiting van realiteit
Tijd voor bewustwording
Bewustwording om te gebruiken
Gebruiken om te worden
Worden om te zijn
Zijn is
Doel.

Nog steeds omringt door muren van gedachtes zo hoog en dik dat niets er doorheen komt.
Mensen verdienen het nu niet om aandacht te krijgen van mij. Ik verdien het niet om aandacht te geven aan mensen, misschien fysieke aandacht in de vorm van sex. Een simpele en heerlijke manier om in vergetelheid te raken, om even weg te zijn van alles. Andere laten genieten en uiteindelijk ook mezelf. Wat is dat toch heerlijk. Is dit dan waar het leven om draait om jezelf weer terug te vinden in je eigen leegtes, in de krochten van je ziel waar je doelloos ronddwaalt op zoek naar de uitgang. De uitgang is een mysterie, je voelt krachten aan je trekken. Sommige willen je eruit halen, anderen willen je er in houden en maken de muren sterker. De kracht de ziel die neigt naar melancholie is sterk. Wat is het toch dat mijn leven maakt dat ik mij beter voel bij neerslachtigheid. De hunkering naar eenzaamheid om te zwelgen in zelfmedelijden en te verdwalen in onmetelijke vlaktes van niets. Om te verdwalen in iets wat niet is, wat geen vorm en geen doel heeft, wat geen wegwijzer heeft of plattegrond. De plattegrond van de ziel is verloren, want deze is nodig. Hoe teken je een vlakte die zo vol van eenvoud is dat een vel papier als plattegrond zou voldoen. Hoe geef je vorm aan papier zodat de contouren van structuur aan de horizon opdoemen. En de gelukzaligheid van verlossing gevoeld kan worden, maar net zo snel achteruit gaat, als jij vooruit. Stop de tijd.