waarom jij?

Telkens als ik naar de sterren kijk, zie ik je gezicht. Telkens als ik aan het dromen ben, droom ik over jou. Dan ben ik altijd zo gelukkig, maar word ik wakker dan krijg ik kou. Is er een reden waarom ik zoveel van je hou? Is er een reden waarom ik je mijn hart heb gegeven en niks terug krijg in de plaats? Ik moet je vertellen dat ik echt om je geef en dat wanneer je weg bent, er een pijl door mijn hart boort, recht in het midden, in twee, kapot, gebroken! En hou op met me te haten en hou op met me te verlaten. Ik wil je bij mij, ik wil je voelen, ik wil me tegen jou woelen. Ik wil je hand vastnemen, ik wil diep in je ogen kijken en door je zwoele haren strijken. Maar stop met dromen, dit is de realiteit, een echt feit, ik ben je kwijt. Jij bent ginder en ik ben hier, weg is mijn plezier. Komt dit alles ooit terug of blijft het achter de rug. Hoe leven wij, nooit eens blij, nooit eens gelukkig met een hart waar van gehouden wordt, waarom duurt het altijd zo kort. Kijk eens naar boven en probeer te geloven dat ik je steeds opnieuw weer zie, dat ik nog steeds even veel om je geef. Kijk toch niet naar beneden dat is te lang geleden, ik ben nog steeds hier en hou mijn deur op een kier, al hopend dat jij ooit nog terugkeert. Waarschijnlijk heb ik het verkeerd maar begrijp me dan, het is echt geen soort plan, ik zie je gewoon graag en alstublieft aanvaard dat toch. Met een rillend gevoel over mijn lichaam, willen mijn handen geen woorden meer neerpennen, ik zal eraan moeten wennen, jij bent nu ginder en ik nog steeds hier en weg is mijn plezier. Waarom hebben ze jou gekozen, wat heb jij ooit misdaan, om jou te laten gaan. Mijn lieve, lieve, lieve schat, mijn hartendief, ik heb je lief. Nog steeds ben ik op zoek naar de reden waarom ze jou van mij hebben afgenomen en mij verder alleen lieten dromen. Ik moet nog even bekomen van mijn verlies. Ik moet nog even bekomen van jij die weg bent, van jij mijn lieve vent. Dat je in de hemel bent, weet ik zeker want jij verdient een gouden beker. Maar ik mis je zo verschrikkelijk hard.
Ik wil je weerzien en misschien…kan ik dat ook. liefdesverdriet

lieve schat, jou dood zal ik NOOIT kunnen verwerken en ik ben er zeker van dat ik je zal terugzien.. ooit komt die tijd, maar tot nu toe moeten we nog even wachten.
22 sep 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van margow
margow, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende