Waarom zou het nu wel lukken?
Ja, ze zeggen allemaal dat ik overga, allemaal.
Mijn ouders, mijn mentor, mijn leraren, de teammanager en de zorgcoordinator.
Maar met alle teleurstellingen in alle vorige jaren, geloof ik het niet.
De helft van het schooljaar was ik er niet, het ging slecht en ik had zelfs zelfmoordgedachten.
Nu, de laatste periode, ging ik met de zorgcoordinator praten, en ze werd mijn mentor. Omdat mijn echte mentor me totaal niet steunde.
Nu ging alles goed, ik haalde alleen voldoendes. Mijn gemiddeldes zijn allemaal omhoog gegaan. Maar wiskunde is NET, echt NET geen voldoende.
Nu sta ik nog 3 vijven.
Ze zeiden daarop dat ze alleen kijken of ik het wel kan, dus deze periode. En ik heb me dubbel bewezen, zei de teammanager.
De zorgcoordinator zei dat ze alles gaat doen dat ik over ga, en mijn mentor heef gezegd dat hij fout zat en hij ook alle gaat doen. De teammanager zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken.
Maar na alle pech en teleurstelling, is de gedachte "waarom zou het me nu wel lukken?" sterker.
Want eerlijk, waarom nu wel? Mensen zijn nooit zo erg met mij bezig geweest of mijn problemen. Dus waarom zou het nu wel lukken?
Ik ben het toch niet waard? Ik ben het depressieve meisje dat voor het eerst in 6 jaar depressie aan zelfmoord dacht. Die haar pijn verschuilt achter haal duizenden maskers en al jaren therapie volgt.
Het meisje die ondanks alles dat ze voor andere doet, ze niks terug krijgt.
Dus waarom zou het na al die keren nu wel lukken?
ik ben bang
Mijn ouders, mijn mentor, mijn leraren, de teammanager en de zorgcoordinator.
Maar met alle teleurstellingen in alle vorige jaren, geloof ik het niet.
De helft van het schooljaar was ik er niet, het ging slecht en ik had zelfs zelfmoordgedachten.
Nu, de laatste periode, ging ik met de zorgcoordinator praten, en ze werd mijn mentor. Omdat mijn echte mentor me totaal niet steunde.
Nu ging alles goed, ik haalde alleen voldoendes. Mijn gemiddeldes zijn allemaal omhoog gegaan. Maar wiskunde is NET, echt NET geen voldoende.
Nu sta ik nog 3 vijven.
Ze zeiden daarop dat ze alleen kijken of ik het wel kan, dus deze periode. En ik heb me dubbel bewezen, zei de teammanager.
De zorgcoordinator zei dat ze alles gaat doen dat ik over ga, en mijn mentor heef gezegd dat hij fout zat en hij ook alle gaat doen. De teammanager zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken.
Maar na alle pech en teleurstelling, is de gedachte "waarom zou het me nu wel lukken?" sterker.
Want eerlijk, waarom nu wel? Mensen zijn nooit zo erg met mij bezig geweest of mijn problemen. Dus waarom zou het nu wel lukken?
Ik ben het toch niet waard? Ik ben het depressieve meisje dat voor het eerst in 6 jaar depressie aan zelfmoord dacht. Die haar pijn verschuilt achter haal duizenden maskers en al jaren therapie volgt.
Het meisje die ondanks alles dat ze voor andere doet, ze niks terug krijgt.
Dus waarom zou het na al die keren nu wel lukken?
ik ben bang
03 jul 2012 - bewerkt op 03 jul 2012
- meld ongepast verhaal
-
Morgenrood
dinsdag 03 juli 2012 22:37
Laat hoop het laatste van je zijn dat op een dag sterft.
Zonder hoop heeft niets meer zin.
Hoop is zoveel meer dan het enkel uitstellen van een telleurstelling.
Hoop is hetgeen dat ons in leven houdt.
Koester hoop en je zult alles doorstaan.
Kijk naar alles wat je afgelopen periode is gegeven.
Je kreeg een andere mentor, een die wel in je geloofde.
De mentor die je eerst had, begint nu ook in je te geloven en dingen in te zien.
Je deed het afgelopen periode steengoed op school.
Ze hebben je de kans gegeven je nog eens te bewijzen.
Jij hebt jezelf bewezen, zo goed als je kunt.
Probeer het vanaf daar een beetje los te laten, hoe moeilijk ook.
Jij komt er wel, lief, sterk meisje.
Het is nu afwachten, en het is spannend wat ze beslissen.
Voor jou is het erg belangerijk dat je over gaat.
Je hebt gedaan wat je kon en zij hebben je extra kansen gegeven.
Ze zijn runderen als ze je niet over laten gaan.
Stel, je mag niet over.
Weet dat je alleen niet over mag, omdat je niet genoeg kennis had tijdens de toetsen van afgelopen jaar om ze goed te maken.
Omdat je toen die kennis niet had, gaan ze er vanuit dat je die nu ook niet hebt (maar gezien de laatste periode kun je dat zo inhalen, denk ik) en daarom niet voldoende kennis hebt om het komdende jaar te doen.
Ik weet niet hoe jij het ziet als je niet over mag, waarschijnlijk als kei hard falen.
Maar dat bedoelen ze dus niet zo, het gaat ze erom dat je op dat moment er niet genoeg kennis voor zou hebben om over te gaan, wat je problemen zou gaan opleveren voor de rest van komende jaren.
Ik hoop dat als ze je toch niet over laten gaan, dat je dat op een dag zult accepteren en misschien respecteren. En er wie weet achter zult komen dat dit op de een of andere manier wie weet goed is geweest.
Maar jij gaat over, want jij bent sterk!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 aug 2012 Ik wil niet meer ( 3 )
- O 22 aug 2012 Nog 1 week geheim ( 1 )
- O 19 aug 2012 2e stap: vertellen. ( 2 )
- O 06 aug 2012 Definitie; aanranding. ( 2 )
- O 29 jul 2012 Wat moet ik nou.. Help.. ( 3 )
- O 14 jul 2012 Black-outs. ( 1 )
- O 11 jul 2012 Ik ben bang ( 2 )
- O 03 jul 2012 Waarom zou het nu wel lukken? ( 1 )
- O 23 jun 2012 Hoofdpijn ( 3 )
- O 21 jun 2012 Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! ( 3 )
- O 18 jun 2012 Zenuwachtig. ( 1 )
- O 10 jun 2012 Nogmaals. (3e keer.) ( 2 )
- O 08 jun 2012 Hard gewerkt, doodop.
- O 05 jun 2012 Onzeker. ( 1 )
- O 04 jun 2012 Écht lachen