Wanneer heb je voor het laatst gevlogen?

Het is koud hier op mijn kamer. Maar ook echt koud. Ik had mijn nagellak er vanochtend afgehaald met nagellakremover en dat spul stinkt, dus ik had het raam op de knip gedaan. En daarom is het koud. Daarnaast ruikt het nog steeds naar nagellakremover. It's life. Ik lig hier op mijn bed, onder de dekens.

Omdat deze site wat meer openbare verhalen verdient, zal ik wel alvast een vraag van de dag beantwoorden, uit Elke dag een vraag. De vraag van vandaag luidt: Wanneer heb je voor het laatst gevlogen?

Deze zomer was ik met mijn gezinnetje naar Barcelona gevlogen. En ook terug natuurlijk. Dit keer heb ik niet overgegeven, ook niet op de terugweg, toen ik naast twee vreemde kerels zat.
Tegenwoordig geeft iedereen zo snel mogelijk online aan welke stoelen ze willen hebben in het vliegtuig, waardoor ons gezin opgesplitst werd, want wij probeerden het maar vier uur van tevoren. Ik vond het niet zo'n fijn idee om naast vreemden te zitten, want ik kots veel in vliegtuigen. Ik slik wel altijd pilletjes tegen reisziekte, maar dat helpt niet altijd. Maar dit keer had ik geen problemen, behalve heel luid gepraat tussen de persoon naast me en de persoon achter me, dat was een beetje storend.
Oh ja, op de heenweg zat ik wel naast mijn ouders en toen kotste er een baby van de stoel voor ons tussen de stoelen door naar achter, op mijn moeder schoot. Dat was echt smerig. Dus toen heb ik in mijn shirt moeten ademen om niet te kotsen. En mijn moeder vond het ook niet zo leuk, natuurlijk. Het waren Japanse mensen, dus er kwamen wel heel veel excuses en of ze iets konden regelen als excuus en ze hadden een armbandje dat ze wilden geven, maar dat was ook weer een beetje overdreven. Cultuurverschil.

Ze hadden nog andere kindjes en ik heb teveel Japanse media geconsumeerd, dus ik kan een beetje Japans. Onder andere hoe je mensen gedag zegt, bedankt, hoe je vraagt hoe laat het is, wie/wat/waar, een konijn is een usagi en een kat is een neko en ik weet eigenlijk niet hoe ik dat allemaal weet zonder ooit maar eens de taal echt te bestuderen.

Een kindje zat te zeuren dat ze pijn had en vader vroeg geïrriteerd waar ze dan pijn had, maar toen zei het kindje maar niets meer. En tegen de baby werd onzin uitgekraamd, het Japanse equivalent van 'woosh!', terwijl ze met een papiertje wapperden. Het klonk ook een beetje als woosh. Oh, en het kindje was natuurlijk 'kawaii'. Ik vond hem/haar niet meer zo schattig toen hij/zij had gekotst.
Maar je moet andermans gesprekken niet afluisteren met je gebrekkige begrip van hun taal.

Ik heb, toen we een keer naar Londen vlogen, twee keer gekotst in de drie kwartier lang durende reis. Naast de gewone misselijkheid die vliegen me geeft, voel ik me ook ongemakkelijk door de angst om te kotsen. Meestal eet ik daarom weinig voordat ik ga vliegen, alleen gezonde dingen zoals yoghurt, een boterham en een stuk fruit, en in het vliegtuig helemaal niets. En ik probeer naar één punt te staren, want anders voel ik het in mijn maag. Daarnaast ben ik de rest van de dag nog ontregeld, door misselijkheid, het door die misselijkheid niet kunnen eten en het daardoor geen energie hebben.
Ik zou wel graag naar Nieuw Zeeland of Japan willen, maar ik weet niet of ik die vliegreis wel aan kan. Maar daar hoef ik me nog geen zorgen over te maken, want ik heb nog lang geen geld om zo'n reis te maken.

Ik word trouwens ook misselijk op schommels en toen ik daar achter kwam, voelde ik me opeens heel oud en zielig.
Ik heb ook een keer gekotst in de Thalys.
Ik kon niet echt normaal eten op de boot naar Engeland, want ik voelde me vrijwel constant misselijk.
Het scheelt wel dat ik heel makkelijk kots en het er ook lekker snel uitkomt. Dan zit ik er minder lang mee.

Dit had een leuk verhaal kunnen zijn over vakantie, maar ik besloot om het over overgeven te hebben.