Wanneer je vindt dat het stinkt...

Soms snap ik dingen gewoon echt niet. Ik heb een probleem, een oorzaak en een half uitgedachte oplossing, en toch vind ik het niet goed genoeg. Voor mij moet het probleem gewoon helemaal weg zijn; alsof het nooit heeft bestaan. Dan pas vind ik dat het opgelost is.

Ik heb dus een probleem: Mijn beste vriendin heeft nu twee en een halve maand een vriendje. Die jongen ken ik al heel m'n leven, ik kan er mee opschieten; het is een aardige jongen. Zij is mijn beste vriendin, niks of niemand komt daar tussen. Dacht ik. Ik weet dat zij een hele moeilijke periode heeft gehad, nog niet zolang geleden. Nu heeft ze eindelijk een vriendje, en het gaat soort van goed. Ze slaapt daar bijna elke dag, enzo. Maar elke keer laat ze mij en een andere beste vriendin stikken. Keer op keer weer gaat hij voor. We hebben er twee en halve maand geen probleem van gemaakt, maar nu ben ik het echt zat.

Deze situatie stinkt. Ik vind hem zwaar stinken naar koeiekont. Dus toen heb ik me bedacht: Als ik iets vind stinken, dan spuit ik er toch een lekker geurtje overheen? Dan moet ik het van de andere kant bekijken: Ze is m'n beste vriendin niet, want dat doen beste vriendinnen niet, maar als zij tijd heeft, en het komt mij ook uit, dan kunnen we gewoon chillen en alles. Precies hetzelfde als hoe het nu is, maar dan maak ik me niet druk om haar. Ik maak me niet druk dat zij onder duim zit, dat zij dom bezig is, dat ze mij laat stikken. Het kan mij simpelweg niets meer schelen. Want ze is m'n beste vriendin niet meer. Dus stress ik minder.

Het stinkt wel, maar er zit een lekker geurtje doorheen!