warom ik?
hoi hoi er zit al een paar jaartjes wat dwars een groot iets waar ik het steeds moeilijker mee krijg ik kan er niet over praten dus probeer ik het via het te schrijven eruit te krijgen als dat lukt dan
in 2000 op nieuwjaar ben ik misbruikt heb het heel erg moeilijk ermee gehad en in 2004 opnieuw ik wil er niet met een therapeut enzo overpraten omdat ik nogal eigenweis ben ahah ik zie diegene nog steeds ik wou dat hij uit me leven ging en dat gaat hij niet omdat het bijna famillie is het is moeilijk om hem te zien en als me zus weg is en ik alleen met hem ben ben ik zo bang dat ik altijd probeer om weg te komen in deze 6 jaar tijd ben ik nergends alleen met hem geweest als ik daar blijf slapen doe ik geen oog dicht en zet ik een plank voor me deur zodat ik het hoor als er iemand aankomt en schrik ik meteen wakker ik ben wantrouwig geworden naar mensen toe en dan vooral mannen elke keer als ik met iemand ben krijg ik zo een naar gevoel en ik kan er niet aan weg komen wat ik ook doe ik kan er met me moeder over praten maar dat heeft niet veel nut want blijf het zewlfde gevoel houden en krijg er nog eens een schaamte gevoel bij ik merk dat hoe ouder ik wordt hoe meer ik er last van krijg terwijl dit niet hoort hij doet alsof er niks gebeurt is behalve als hij weer eens een keer gezopen heb dan wordt hij agressief tegen me zus en haar dochter en ben ik weerdiegene die hem voor alles en nog wat uitscheld en als ik een woedeaanval erdoor krijg loop ik net even weg maar ondertsse krijg ik en hoor ik alles wat hij over me zus zecht en over zijn dochtertje en mijn nichtje en dan wil ik hem het liefst vermoorden ik ben heel erg close met me famillie geworden omdat me moeder mishandeld was ongveer toen ik rond 6 was toen zijn we gevlucht naar een blijf van me lijf huis maar ik was te jong om me zus en me moeder te beschermen en nu als iemandd iets zecht en dan vooral een man tegen me moeder of me zus begint dan wordt ik zo boos dan ga ik echt door het vuur ik heb er vroeger wel vaak bij de school therapeut over gesproken mijn juf zij altijd je bent meer een moeder voor je eigen moeder dan je moeder voor jouw omdat ik altijd me moeder bemoeder ahahh het is er nooit uitgegaan en ik vindt dat nogal logisch als je ziet hoe je moeder gewurgd wordt het heeft me lang dwars gezeten maar nu ik ouder wordt zie ik het allemaal zo duidelijk in en wordt ik boos als ik me bedenk dat ik niks heb kunnen doen dat had ik ook toen ik misbruikt was ik had niks gedaan niks ik heb gezecht dat hij moest gaan slapen alleen dat agteraf wordt ik er zo pisseg om hij heeft mijn leven kapot gemaakt en heb niks gedaan om dat te stoppen het is pijnlijk als je je zo machteloos voelt en ik zit er nu mee terwijl hij hetallang vergeten is ik weet wel dat de tweede keer dat het gebuerde huilde hij aan de telefoon dat het heem zo speet en ik deed me best om niet te huilen omdat ik me zus al een half jaar niet had gezien vanwege hem ik kom daar nu weer over de vloer maar ik ben nooit alleen en akls het niet met hem is is het wel een ander iemand ik durfde geen eens normaal bij me moeders ex friend in het busje te zitten ik weet niet wat ik ermee moet ik wil er niet met een psicheater mee over praten omdat het schaamtegvoel zo groot is dat ik er geen eens over kan praten ik hoop dat als ik zo erover blijf schrijven dat het minder wordt het schaamtegevoel gaat meschien niet weg meschien wordt het minder maar gaat niet weg en als me vriendinnen met een groep jongens mee gaan ga ik naar huis omdat ik nu te beschermend ben ik probeer ze altijd mee te krijgen omdat ik bang ben dat hun iets gebeurd maar soms lukt dat niet en dan bel ik ze de hele tijd en als ik meega meestal met me beste vriendin omdat ik haar 100% vertrouw ben ik sago en vragen me andere vriendinnen zig af wat er is maar wil niet het verhaal vertellen omdat ze er tog stom over lullen en dan voel ik me bij hun ook niet meer op me gemak doordat zij het weten het is super moeilijk om dit te doorstaan vooral omdat er bij elke 2 keer in de week opnieuw ermee geconfronteerd wordt dus wish me luck groetjes daphne
blue angel, vrouw, 34 jaar
Schrijver staat geen reacties toe.
vorige
volgende