Wassende maan

Dimmende sluiers,
als een vloeiende schaduw.
Bewolkt lijkt de schemering,
waar ik jou gelaat niet vindt.
In een druipende tranendal,
Ontdek ik ten eerste maal
het licht van de wassende maan.

Als in het holst van de nacht,
op een eeuwig veranderende plaats.
Dooft het sterrenlicht,
bij het ontwaken van deze maan.
Vallend in een oneindige ruimte,
Kijk ik over vreemde zeeën.
Zie geesten gedragen op hun vleugels,
in een begravend labyrind
als van het omlichende sterrenlicht.

Als dan bij het herrijzen van de ochtenddauw,
in de passie van mijn lichte slaap.
Jou zie ontwaken in de,
bedekking van het prille aardse zonlicht.
Lijkt het of de hemel,
een glanzend laagje goud legt,
op het vleugje passie dat ik heb voor jou.

verliefd
10 dec 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van foxie
foxie, man, 123 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende