Wat als ik van je hou?

J.

J ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar we hebben zo veel ups en downs gehad. Misschien wel te veel.
Maar ik ben blijkbaar nooit gestopt met houden van je. Na drie jaar tijd ben ik nog steeds zo gek op je.
Elke dag word het erger als ik weer met je praat gedachtes delen, leuk kletsen, ouwehoeren, of gewoon praten.
Het stopt niet.

Dit weekend weer zat ik tussen je benen op de bank. Je hield me hand vast en je keek me aan.
Ik kon je weer niet weer staan. Je sloeg je armen om me heen je zoende me en hield me warm.
Met mooie gevoelige liedjes hield me weer vast om me middel en zoende me in me nek.
Je streelde door me haar en aaide over me rug. Je zei : Ik zal elke vraag beantwoorden die je ooit hebt gehad.
Ik vroeger je nog : Elke vraag J ? Echt elke vraag? Je zei ja. Ik draaide me hoofd weg ik dacht goed na. Is dit het moment om te vragen waarom ik nooit goed genoeg voor je ben geweest? Ik draaide me hoofd naar je toe en haalde je oor naar me mond en vroeg het je. Je keek me geschrokken aan. Je mond ging open en eindelijk kwamen de verlossende woorden uit je mond : Je was te jong Chris..
Ik keek hem even aan en voelde een koude schok door me heen. Ik draaide me hoofd weg en voelde tranen op komen. Het was dus de leeftijd? Drie jaar verschil dat me weg hield bij hem? Ik slikte een paar keer en keek hem weer aan en lachte naar hem. J pakte me vast en knuffelde me, ik gaf hem een kus en pakte hem vast, zijn armen sloegen om me heen zo stevig en zo sterk. " Chris app me morgen alsjeblieft ?" Ik knikte van ja.

We namen onze jas bij de hand en trokken hem aan. Ik liep naar buiten en stak een sigaret op, het was koud en rilde goed. J kwam achter me staan en hield me vast en nam een hijsje van me sigaret. M kwam naar buiten en vroeg : Waarom zijn jullie nog steeds niet bij elkaar? Jullie zijn toch gek op elkaar? Ik keek J aan voor een seconde en draaide me hoofd terug. J hield zich stil en gaf me een kus in me nek.

De terug weg hield hij me hand vast tot aan zijn huis. Hij gaf me een lange kus en steeds als ik weg wou gaan pakte hij me weer vast, voor nog een laatste kus. Ik zei hem nog : Ik app je wel.


J dit zal nooit meer over gaan.
Ik weet niet waarom ik altijd weer op je terug val.
Misschien haat ik je morgen wel weer of over morgen.
Ik weet het niet maar ik weet wanneer ik je weer zie dat ik weer voor je zal vallen.
En elke dag weer en elke week weer elk jaar en misschien wel langer.
Ik heb zo veel met je mee gemaakt, zo veel.
Ik heb zo veel met je gedeeld en zo veel met je gelachen en ook gehuild.
Jij was de schouder waar ik me tranen op vielen de schouder die me recht hield. Jou armen die me omhoog hielden.
Maar ook jou woorden die me braken en maakte als de persoon hoe ik nu ben.
En mensen zullen misschien nooit snappen waarom ik altijd op je terug val.
Maar dat is ook niet nodig, Wil je dit gevoel begrijpen dan zal je in me moeten zitten.
Al die jaren van herinneringen vergeet je niet zo maar. Het gevoel zal nooit weg gaan..