Wat ga ik stemmen?

Afgelopen maandag bij de fysio bleek dat ik een vernauwing in mijn schouder heb, die waarschijnlijk door de aanrijding in 2019 op de snelweg is ontstaan. Met stress en veel werken zwellen de spieren in mijn schouder op, en dankzij die vernauwing wordt de zenuw geraakt. Die zenuw loopt van mijn schouder naar mijn polsen toe, dus dit verklaart veel van de pijn.
We zijn begonnen met een behandelingstraject, maar ik moet er rekening mee houden dat het nooit helemaal weg zal gaan. Oef…


Maar goed. Eén van de oorzaken van spanning, is bij mij de politiek en hoe de wereld er nu uit ziet. Zoals hier inmiddels wel bekend is: ik heb me sinds de coronacrisis gestort op de politiek. Ik heb debatten gevolgd, ik heb uitzendingen teruggezien, stukken gelezen. Alternatieve media opgezocht, gewone media bekeken, nieuwsberichten gelezen en online discussies gevolgd.
Momenteel lees ik het boek van Omtzigt en naja.. Alles heeft dus in het teken gestaan met dat wat vandaag gaat gebeuren. De verkiezingen.

Ik ben gespannen vandaag. Deze verkiezingen zijn voor mijn gevoel belangrijker dan welke verkiezingen dan ook die ik tot nu toe meegemaakt heb. Ik ben aan de ene kant heel erg bang dat we weer precies dezelfde coalitie krijgen. Misschien net iets anders, een partijtje meer of minder en een mannetje hier en daar anders. Maar ik vrees voor weinig verschil.
En toch houd ik moed. Want het is mij inmiddels duidelijk dat er echt iets moet gebeuren. Iets anders. Systemen deugen niet en politici zijn nauwelijks écht betrokken bij wat ze doen. Ze komen met veel weg en het volk heeft geen mogelijkheid om daar iets tegen te doen.

Debatten gaan om kleine, nietszeggende dingen. We maken ons in Nederland blijkbaar vooral druk om welke racistische uitspraken er in privé WhatsApp-berichten staat, dan om welke racistische acties een heel kabinet is gevallen. We maken er ons drukker om dat iemand wel of niet een landverrader wordt genoemd, dan dat er inhoudelijk wordt ingegaan op ons land zelf.

De televisiedebatten net voor de verkiezingen zijn tenenkrommend. Je ziet hoe alles is ingestudeerd en hoe er eigenlijk te weinig wordt ingegaan op inhoud. Er wordt over kleine details gesproken, die eigenlijk niets zeggen.
Natuurlijk denken we: Oh, die partij wil een miljoen huizen bouwen. Goed idee!
maar weet jij hoe ze dat dan willen bereiken? Newsflash: zelfs de partijen zelf hebben er nauwelijks over nagedacht. Ze doen maar wat, dat gevoel domineert bij mij steeds meer.

Hoe ga ik stemmen?

Toeslagenaffaire
Voor mij was het sowieso belangrijk om de toeslagenaffaire in acht te nemen. Vier partijen (VVD, CDA, D66 en CU) stonden in de coalitie van het kabinet dat gevallen is. Paar feiten op een rij:
- Duizenden gezinnen zijn jarenlang niet gehoord, met alle gevolgen van dien
- Toen Pieter Omtzigt hier vragen over stelde, bleven antwoorden uit. Het hele kabinet wist al hoe één en ander zat en hield bewust belangrijke notities achterwege
- Informatie dat de belastingdienst nóg meer fouten heeft gemaakt, is pas door het Kabinet vlak voor de verkiezingen naar buiten gebracht, zodat een debat niet meer mogelijk was.
- Twee van de mensen die daadwerkelijk zijn benoemd als mede-verantwoordelijk, zijn nu lijsttrekkers geworden.

Rutte vindt dat hij verantwoordelijk is, maar op de vraag waarom hij zich herkiesbaar stelt zegt hij dat het aan de kiezer is.

Voor mij vallen deze vier partijen sowieso af. Als je doelbewust informatie achterhoudt of aan de zijlijn staat toe te kijken zonder in te grijpen en dat allemaal om je eigen hachje te redden, verdien je wat mij betreft geen plekje in het nieuwe Kabinet.


Woningen en klimaat
Alle partijen willen iets doen aan de woningnood. Heel goed. Door mijn werk bij een bedrijf dat met duurzaamheid te maken heeft, heb ik anderhalf jaar lang talloze rapporten over o.a. klimaat en duurzaamheid gelezen én uitgewerkt tot teksten. Ik durf wel te zeggen dat ik extreem goed op de hoogte ben van de zaken op dit vlak.

Klimaatakkoorden, zoals ze zijn samengesteld en waar we aan moeten voldoen, zijn in Nederland niet te halen. Andere landen is dit makkelijker. Zelfs ons buurland zit nog voor een deel niet op het gas, waardoor er gemakkelijk minder CO2-uitstoot kan worden gerealiseerd. Behalve dat de akkoorden niet te halen zijn, worden huizen er stukken duurder van. Vergunningen krijgen, woningen gasvrij bouwen. Het kost bakken met geld, waardoor dit soort nieuwbouw voornamelijk koopwoningen worden, of te hoge huur zal kosten voor de onderlaag van ons land.

Elke partij die roept dat ze klimaatakkoorden willen halen en daarnaast veel huizen willen bouwen, zijn wat mij betreft onrealistisch. Het is een utopie. Onhaalbaar. Als ik moet kijken naar woningen en/of klimaat (en realiseer je goed dat klimaat iets anders is dan milieu. Ik zie dat mensen hier echt veel denkfouten in hebben gemaakt), dan vind ik het woningentekort momenteel veel belangrijker.

Partijen die Europa extreem steunen, vallen hierdoor voor mij af. Er worden te onrealistische doelen gesteund, die we vooral gaan voelen in onze portemonnee. Geen D66 en geen Volt dus. Maar ook geen GroenLinks, die net doet alsof de combinatie mogelijk is.

Referendum
D66 heeft het referendum weggehaald. Het volk zou ingewikkelde kwesties niet begrijpen en kan er dus ook niets van vinden. En dat vind ik een kwalijke zaak. Wanneer je tijdens verkiezingen op een partij stemt, kan het maar zo zijn dat er jaren later kwesties naar boven komen die niet in partijprogramma’s staan en waar je toch iets van kunt vinden. Een referendum is bedoeld om te voorkomen dat de overheid te veel macht naar zich toe trekt, zonder rekening te houden met het volk.

Partijen die met zo veel gemak een referendum overboord gooien, vallen voor mij af. We zijn volgens mij prima in staat om onderzoek te doen. En is het een onderwerp dat je niet interesseert? Nou, dan stem je niet op een referendum.


Coronacrisis
Ik heb het zwaar met de coronacrisis en dan met name met de aanpak. Bedrijven die zonder échte bewezen onderbouwing dicht moeten, al maandenlang en die tegelijkertijd geen goede compensatie krijgen (of een compensatie die opeens 16 weken later wordt uitbetaald). Ik heb er moeite mee dat zorgpersoneel een bonus is beloofd, die ze nog steeds niet hebben gekregen.
Ik heb er nog meer moeite mee dat grondrechten aan de kant worden gezet voor maatregelen. We hebben in een jaar tijd meer opgegeven dan in de 75 jaar vrijheid die ervoor waren. Ik heb er moeite mee dat er beloftes worden gemaakt in de vorm van: ‘Avondklok gaat als eerste er af’, om vervolgens die beloftes toch weer te verbreken.

Ik heb er ook moeite mee hoe kritische vragen niet worden beantwoord. Wanneer er wordt gevraagd naar de modellen van het RIVM, dan worden die keer-op-keer niet gegeven. Belangrijke zaken, zoals de effectiviteit van maatregelen of de PCR-test worden niet onderzocht. Onderbouwing onderbreekt. Veel is gebaseerd op gevoel en modellen waarvan niet eens zeker is of die ook echt zonder maatregelen uit zouden zijn gekomen. Het is de toeslagen-affaire all over again. En dit keer gaat het niet om duizenden ouders, maar om het hele land dat de dupe is.
Misschien zijn de maatregelen terecht. Misschien kloppen alle testen en vaccins. Maar het feit dat de kamer dit niet kan controleren vind ik zorgwekkend.

We hebben allemaal vast wel gezien hoe Hugo de Jonge boos werd op Wybren Van Haga, die vroeg naar de bijwerkingen van het coronavaccin en of dit wel goed onderzocht werd. Het was ondermijning van de volkgsgezondheid. En dat was héél gevaarlijk.
Twee weken later heeft Hugo de Jonge het betreffende vaccin tijdelijk gepauzeerd, vanwege de bijwerkingen. En dit is slechts één voorbeeld van de vele soortgelijke situaties.
En ondertussen staat alles stil. Gaan mensen kapot en wordt er zelfs gewerkt aan een vaccinatie-paspoort. Of ik wel of niet een vaccin heb, en of ik wel of niet ben getest, gaat de medewerker van de dierentuin niets aan. Juist daarom staat in de grondwet dat medische privacy zo belangrijk is. De kostenposten lopen steeds hoger op. Er wordt met miljarden gegooid alsof het stuivers zijn en die kosten komen bij ons én toekomstige generaties terecht.

Partijen die voor mij afvallen zijn dus eigenlijk alle partijen die voor de maatregelen hebben gestemd.


Dan blijft er eigenlijk maar één over
En tja.
Dan blijft er maar een over. Een partij waarvan ik nooit gedacht zou hebben erop te stemmen. Maar hoe meer ik me in die partij verdiep, hoe meer ik denk: ze willen in ieder geval heel graag veranderingen zien. Ik zie passie wanneer de mensen van deze partij het land in trekken en hun verhaal doen. Ik zie dat ze echt worden geraakt.

Ik kies voor Van Haga, de nummer twee op de lijst. Omdat hij me al vanaf de eerste coronadebatten positief opviel. Toen hij de overstap maakte naar FvD dacht ik: shit. Daar wíl ik niet op stemmen. Wat nu? Maar naarmate ik me meer ging verdiepen, zag ik hoe belangrijk volksvertegenwoordigers zijn. Hoe belangrijk mensen zijn die kritische vragen durven te stellen, ongeacht hun partij (Daarom ben ik ook fan van bijvoorbeeld Omtzigt). Daarnaast begon ik steeds meer en meer te zien hoe gekleurd de media is. Hoe erg er geframed wordt.
Waar Baudet in een Jinek alleen maar wordt aangesproken op WhatsAppjes, loopt Rutte weg uit hetzelfde programma zonder echt over de toeslagenaffaire gesproken te hebben. Ik heb interviews met Baudet gezien bij andere kanalen, waar hij wel mocht uitspreken en ik begon steeds meer van zijn standpunten te begrijpen en ik begreep ook steeds meer van het partijprogramma. Punten waar ik eigenlijk juist heel erg achter sta. Erbij opgeteld is dit de partij met de meeste ondernemers, iets waar ik persoonlijk baat bij kan gaan hebben.

Ik ben geen enorme fan van Baudet, vandaar dat ik voor een persoon kies. Een man die wat mij betreft echt een plekje in de kamer verdient.

En misschien verkloot de FvD het. Maar feit is: de huidige coalitie verkloot het sowieso, dat hebben we namelijk al gezien. Meermaals. En ik vind dat het tijd wordt om te zeggen: genoeg is genoeg. Tijd om iemand anders een kans te geven. Ik hoop dat mensen massaal dezelfde keuze als mij maken.



Verder hoop ik…
- Dat Rutte eindelijk eens van z’n troon afdondert
- Dat Kaag niet de volgende minister-president wordt. Ik heb al maanden een voorgevoel dat zij dat zal worden en de peilingen zien er positief uit voor D66, maar ik denk dat het grote, negatieve gevolgen voor de burgers zal hebben. Ze is zo ver verwijderd van het normale volk, dat ik empathie mis.
- Dat Pieter Omtzigt meer voorkeursstemmen krijgt dan Wopke Hoekstra. Het is dat het CDA mijn stem niet krijgt, maar Omtzigt verdient echt om in de spotlights te staan. Hij is een tijger en ik denk zelfs dat het CDA met hem als lijsttrekker de grootste partij was geworden.
- Dat Splinter tenminste één zetel krijgt. Femke Merel van Kooten-Arissen is een verfrissing in de debatten.



Vanavond ga ik waarschijnlijk live kijken naar de uitslagen en daarna kan ik politiek hopelijk wat beter loslaten om me iets meer op mezelf te focussen.