Wat ik wilde vergeten.
Diegene op mijn hart is de laatste vorm van de wereld. Het is een driehoek: het heeft scherpe punten en rustige lange stukken maar hij blijft zich oneindig lang herhalen. –Wat ik er ook tegen probeer te doen.
Dus geef ik me daar aan over.
Want strijden met een opgeheven hoofd doe ik al lang niet meer. Laat me toe schreeuwen, laat me kleineren. Laat me het alcohol over mijn lichaam vloeien. Laat me het zout in mijn oude wonden strooien.
Het zien dat mijn huid mee huilt met mijn hoofd raakt me meer dan ooit. - Maar het zal ooit geheel genezen. Het zout en de alcohol in mijn wonden liet me koud. Het deed minder pijn dan de gebroken ziel noch het gebroken hart wat ik wilde vergeten.
© Dubble.
Dubble., vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende