Wat is liefde
Alles is liefde, heb ik ooit eens begrepen van een film. Maar wat, als je dat alles nou niet kunt vinden? Want wát is precies dat alles?
Ik ken veel liefdes; eten, kleding, schoenen, tassen, vrienden, familie, zusje, drinken (en laten we het dan vooral maar houden op drank), tv, films, muziek... Maar er ontbreekt toch echt iets. Iets wat ik nog steeds niet heb kunnen vinden, maar waar ik al heel lang naar op zoek ben. Ik weet dat het bestaat, want ik heb het gekend, maar het is verdwenen. Misschien is het wel niet te vinden, omdat ik nog veel met 'vroeger' in m'n hoofd zit.
Qua jongens zijn er maar weinig echte liefdes, laten we zeggen, zo'n 3. Misschien wel 4, maar aan die vierde durf ik me niet eens bloot te stellen en ik houd de boot af.
Vroeger kon ik het overal vinden, altijd als ik uitging zag ik wel iets en ging ik er op af. Als een of ander wild dier die zijn prooi niet wilde laten gaan. Vandaag heb ik het geprobeerd, maar ik durf het niet meer. Hoe leuk ik ook naar een jongen kan kijken en lachen, er op af stappen kan ik niet meer. Ik durf het niet meer, bang voor... Tsja, voor wat? Want wat is het resultaat van zo'n zinloos gesprek eigenlijk? Bij mij is het resultaat vaak geweest; gekwetst.
Hoe leuk ik m'n andere liefdes tijdens uitgaan ook in de strijd gooi (probeer er altijd goed uit te zien en drink vaak te veel, maar kennelijk toch niet meer genoeg), kan ik niet zomaar meer op iemand afstappen. Het werkt te vaak teleurstellend...
En daarom ben ik bang, dat ik nooit die liefde echt zal kennen, de liefde voor één speciaal persoon. Hoe jong ik ook nog mag zijn, het blijft gecompliceerd...
Ik ken veel liefdes; eten, kleding, schoenen, tassen, vrienden, familie, zusje, drinken (en laten we het dan vooral maar houden op drank), tv, films, muziek... Maar er ontbreekt toch echt iets. Iets wat ik nog steeds niet heb kunnen vinden, maar waar ik al heel lang naar op zoek ben. Ik weet dat het bestaat, want ik heb het gekend, maar het is verdwenen. Misschien is het wel niet te vinden, omdat ik nog veel met 'vroeger' in m'n hoofd zit.
Qua jongens zijn er maar weinig echte liefdes, laten we zeggen, zo'n 3. Misschien wel 4, maar aan die vierde durf ik me niet eens bloot te stellen en ik houd de boot af.
Vroeger kon ik het overal vinden, altijd als ik uitging zag ik wel iets en ging ik er op af. Als een of ander wild dier die zijn prooi niet wilde laten gaan. Vandaag heb ik het geprobeerd, maar ik durf het niet meer. Hoe leuk ik ook naar een jongen kan kijken en lachen, er op af stappen kan ik niet meer. Ik durf het niet meer, bang voor... Tsja, voor wat? Want wat is het resultaat van zo'n zinloos gesprek eigenlijk? Bij mij is het resultaat vaak geweest; gekwetst.
Hoe leuk ik m'n andere liefdes tijdens uitgaan ook in de strijd gooi (probeer er altijd goed uit te zien en drink vaak te veel, maar kennelijk toch niet meer genoeg), kan ik niet zomaar meer op iemand afstappen. Het werkt te vaak teleurstellend...
En daarom ben ik bang, dat ik nooit die liefde echt zal kennen, de liefde voor één speciaal persoon. Hoe jong ik ook nog mag zijn, het blijft gecompliceerd...
11 okt 2009
- meld ongepast verhaal
-
rubbertje
zondag 11 oktober 2009 09:57
liefde is helaas nooit echt makkelijk nee. maar nog tijd zat, je bent nog jong.
-
roen (opgeheven op 23-08-2020)
dinsdag 08 december 2009 12:24
probeer eerst eens om gewoon midden op straat wild vreemden gedag te zeggen.. dat maakt de angst om op iemand af te stappen al een stuk minder..
je kunt het jezelf leren..
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 04 sep 2010 Vraagje over roken ( 6 )
- O 30 aug 2010 Zoenen
- O 09 jun 2010 Voorkeursstem ??? ( 3 )
- O 08 jun 2010 Judging by its cover
- O 02 mrt 2010 Hahaharp! ( 1 )
- O 23 feb 2010 Angermanagement ( 15 )
- O 23 feb 2010 Aaaaah Sven! ( 1 )
- O 19 jan 2010 Vakantie
- O 18 jan 2010 Huge dilemma! ( 1 )
- O 02 jan 2010 Stupidity ( 1 )
- O 11 dec 2009 Shittieshit helaas ( 2 )
- O 08 dec 2009 Overkill
- O 08 dec 2009 Rijexamen ( 2 )
- O 05 dec 2009 Chaos
- O 24 okt 2009 Domme vraag... ( 12 )