Wat mij gaande bleef houden

Jij denkt dat jij een moeilijke jeugd heb gehad? Nou, laat ik je dan iets vertellen. Mijn moeder heeft mij rechtstreeks het huis uitgeschopt toen ik nog niet eens 13 was en mijn pa ken ik niet eens. Mijn enige vriend tot ik 10 was, was een of andere kutkop die naast ons woonde en die mij altijd in elkaar roste en maar bleef vertellen dat ik niks kon en dat hij beter was. Mijn gehele tienertijd bes
tond alleen maar van stad naar stad reizen proberen om aardige mensen te ontmoeten. Maar om de een of andere reden belandde ik altijd in gevechten met anderen.

Maar dat is nog niet eens het ergste. Mijn beste vriend was een aziatische gast zo rond de 30 die eigenlijk alleen maar bij mij bleef omdat hij dacht dat ik hem kon helpen om aan sex te komen. Enige voordeeltje was dat ik onderweg ook een best wel knap roodharig meidje tegenkwam, ze was wel een complete nympho. Ik denk dat ze een sadist of iets was want ze vond het altijd leuk om mij te slaan en om daarna te vertellen hoe fijn ze het vond om nat te worden...

Maar het aller ALLER ergste was een volwassen stelletje die ik gewoon NIET uit de weg kon gaan. Weet je wel, van die types waar je gelijk van gaat kokhalzen, die bijpassende kleren aanhebben en elkaars zinnetjes afmaken. Mja, ze waren echt totale frikandellen. Ze hadden ook een kat die minstens twee keer zo irritant was. Dat ding kon godverdomme nooit zijn kop houden.

Zoals ik zei, ik eindigde reizend van stad naar stad om iedere keer weer in gevechten met andere kinderen te komen, soms zelfs volwassenen...
Het enige wat mij gaande bleef houden was mijn droom... om een pokemon meester te worden.