wat onzin...

ave

enige tijd geleden kon ik bij een oudere dame een hele verzameling oude beren ophalen...
het was haar eigen verzameling , met beren die ze zelf al halve eeuw had...

onder genot van een kop thee en zeer droge koekjes vertelde me de dame mij verhalen van vroeger,
over de beren.haar zelf en haar liefde voor de beren...

ze zou spoedig naar een verzorghuis verhuizen en daar was geen ruimte voor al haar oude spulletjes...
best triest dat je laatste levens jaren nog moet uitzitten in een vreemde omgeving...

den huis herbergt het ziel zegt men filosofisch weleens...
het voelt persoonlijk voor mij altijd als of een persoon met een voet al in de graf staat, als hij of zij naar een verzorghuis verhuist...
maar dat is een compleet ander verhaal...

toen ik na enkele dagen de zak met de beren wou legen,
om den antieke beren een plek te geven bij mijn eigen verzameling. zag ik dat de grote zak gescheurd was, even werd ik bang dat een muis was meegekomen... ik zit namelijk nooit op vee in mijn huis te wachten...

echter bleek de scheur in de zak te zijn veroorzaakt door een kabouter die met de beren is mee gereisd ...
de kleine man had zich al die tijd verstopt ,
en kwam te tevoorschijn toen ik met twee beren in mijn handen stond...

'die twee mogen niet naast elkaar staan' zei de kabouter stellig...

we verwikkelden al snel in uren lang zorgvuldig schikken en herschikken van de opstelling van den beren...

toen ik voor de zoveelste keer de beren had herschikt, kon de kabouter genoegen nemen met de opstelling... gelukkig...



voldaan en trots op de resultaat ging ik met de kabouter zitten om glaasje citroen brandewijn te nuttigen samen met een gemberkoekjes...

de kabouter vertelde me dat hij al zeer lang voor de beren had gezorgd op de zolder van hun vorige eigenaresse...
...en dat hij eigenlijk wel opzoek was naar een nieuwe uitdaging...

nu is het in mijn huis best wel een drukke bedoening met elfen.pixies.dwergen.trollen en een zelfs een kobold...
er is genoeg te doen...
en zo benoemde de dwerg zich zelf als de toezichthouder van mijn antieke boeken...