Weekje Nederland

Hier is dan deel twee van mijn verhaal, dat ik al een paar dagen geleden ben begonnen: mijn weekje vakantie in Nederland.

Maandag: Ik kwam dus eindelijk op maandag ochtend aan en rond het middag uur waren we bij mijn ouders aangekomen.
Mijn hele week zat al volgeboekt met afspraakjes, dus mijn eerste dag ook. Dat betekende dat ik gelijk, ook al had ik zo weinig geslapen en was ik pas met in Nederland gearriveerd, een dagje winkelen met Mariska had gepland. Bij het vliegveld belde we: ‘ik zit op schiphol en vertrek nu naar Breda, jij ook?’ ‘is goed’ was het antwoord, eerst nog onbijten.’ Mariska kwam net na ons in Breda aan, en na even bij kletsen gingen we shoppen. Mijn moeder vond het niet erg om op te passen op Ilse, dus dat werd toch een stuk relaxter shoppen- vooral nadat ik vanaf 17.00uur de dag ervoor Ilse op een onnatuurlijke manier (ofterwijl- in vliegvelden en he vliegtuig) de hele tijd heb moeten vermaken en rustig houden.
Het shoppen was leuk, en toen halverwege de middag Mariska vroeg: “is dat niet raar, ‘s ochtends zit je nog in Engeland, en nu ben je heel Breda met mij afgestruind” was het antwoord: ‘Ik ben eigenlijk al vergeten dat het vadaag was dat ik in Engeland zat, het voelt als gisteren.’ We zijn alle typische Nederlandse winkeltjes afgeweest: Hema, Kruidvat, Blokker, Xenos, etc. Ik heb al gelijk flink wat inkopen gedaan, onder andere een leuk oranje shirt me erop ‘I love Holland’ voor koninginnendag, die ik eidelijk na tien jaar weer in Neerland zou vieren, en voor het sporten wanneer ik weer terug in Engeland zou zijn. (leuk shirt, maar ik zou het niet naar mijn werk dragen!)

Na het winkelen is Mariska nog blijven eten, en heeft ze Ilse nog op bed gelegt, met mijn favourite voorlees verhaal: Rupsje nooit genoeg’.

Hier in ieder geval de eerste foto van de vakantie: Mariska en Ilse:

http://www.mijnalbum.nl/Foto-ZJYXGNAV.jpg" class="resize" alt=""/>

Dinsdag gingen mijn moeder, Ilse en ik bij mijn oud tante in Hulst op bezoek. Ze is dit jaar 90 geworden, maar nog erg actief en zelfstandig. Ze verteld trots hoe ze nog voor zichzelf kookt, is net terug van een vakantie in Belgie en loopt, na een paar kopjes thee, gerust met ons naar een local restaurantje om daar te eten. Ze woont al haar hele leven in Hulst en is dus ook bekent met de leiding van het restaurantje. Het is een gezellig restaurantje met Franse sfeer. Onze tafel is de enige die nog vrij is, en is gelukkig net naast de speel ruimte, zodat Ilse zich nog een beetje kan vermaken tijdens het eten. Het was leuk mijn oud tante weer te zien, de laatste keer was op ons huwelijk drie jaar geleden. Daar was ze destijds trouwens zelfstandig voor van Hulst naar Nijmegen gekomen met openbaar vervoer. Als ik de vrouw zou moeten omschrijven die ik later wil zijn, op mijn oude dag, is het Tante Gerda. Een vrouw met een echte ‘no nonsense approach’ die zich gelukkig prijst met haar gezondheid, in plaats van te ‘zeuren’ over haar gebreken, en die nog vol enthousiasme in het leven staat.

Deze foto hebben we gemaakt in het restaurant, helaas is het niet een super leuke foto, vooral omdat ik er zo ‘zalig’ op kijk, maar hij kan er mee door:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-LD87HHLU.jpg" class="resize" alt=""/>

Woensdag beloofd ook weer een gezellig dagje te worden. Ik heb afgesproken koninginnen dag met een oude vriendin Marlies te vieren (we waren beste vriendinnen vanaf 12 tot 16 jarige leeftijd). Ik kan me vroegere koninginnendagen nog goed herinneren, eerst op de markt en dan pannenkoeken eten. Dat wilde ik dus weer mee maken, maar dit keer met Ilse en Marlies d’r tweeling: Anisa en Raisa. We preken af bij d’r thuis, maar gaan al snel naar d’r ouders. Voor we gaan geeft Marlies me echter een heel life cadeautje: ze heft voor Ilse een koninginnen T-shirtje gemaakt, hetzelfde als die ze voor haar kinderen heft gemaakt, Oranje met een kroontje en het word: ‘princess’ er op.

De meiden op de bank met het t-shirtje door Marlies gemaakt:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-CH8RHPDS.jpg" class="resize" alt=""/>

We gaan naar een kleine locale braderie in de buurt bij d’r ouders. Iedereen is er gezeliig, en al is het een kleine gelegenheid, het is er leuk zo.
De meiden krijgen allemaal een vlag op hun gezichtje gesmeerd, zodat ze er nog Hollandser uitzien. Ik vind het prachtig om mijn meid zo te zien.
Er staat een ‘bouncy castle’ met ballen er in, en Ilse moet en zal er in. Ze geniet er zo van dat ze er niet uit te krijgen is, zelfs wanneer ik inmiddels al weer buiten sta, speelt ze gerust door.

Mijn Hollandse meid in de ‘bouncy castle’http://www.mijnalbum.nl/Foto-TI7K3QAU.jpg" class="resize" alt=""/>

Achteraf pannekoeken eten bij Marlies d’r ouders, de meiden lekker laten spleen en dan terug naar Breda. Eerst via Wijchen, want mijn zus en haar twee kinderen komen ook bij mijn ouders logeren tot Zaterdag. Leuk!

Het is een gezellige bende achterin de volle auto.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-HLMXQ7GF.jpg" class="resize" alt=""/>

’s avonds blijven mijn moeder, Kirsten (mijn zus) en ik tot half drie kletsen, voornameijk over de kinderen en over vroeger. Ik geloof dat we alle drie nog wel langer hadden willen kletsen, maar ja, de kinderen zouden weer vroeg op zijn. Dat was trouwens wel lekker deze week: mijn moeder stond elke dag op voor Ilse, zodat ik kon blijven liggen.

Donderdag is een relatief rustige dag. In de middag nemen Opa en Oma hun twee dochters en drie klein dochters mee naar Breda voor het Jazz festival. We lopen wat rond, de meiden genieten van een suikerspin (alleen Ilse was niet geintereseerd) en we gaan wat winkels door. Eenmaal teru bij mijn ouders spleen de kinderen in de zandbak, en besluiten mijn zus en ik dat we die avond de stad maar eens onveilig moeten maken. Nadat de kinderen op bed liggen rijd mijn vader ons naar de stad, lacherig stappen we uit, en ik vraag mijn zus: ‘weet jij nog hoe dat moet, uitgaan?’ ‘nee, maar het zal wel lukken’ is het antwoord. We luisteren naar een paar bandjes en kletsen wat af. Om 12 uur gaan we weer naar huis, een beetje vroeg, ja, maar mijn vader halt ons op, en die moeten we ook de kans geven nog wat te kunnen drinken voor hij naar ed gaat. Met oliebollen in de hand springen we vrolijk de auto in.
OK, we hebben de stad niet echt onveilig gemaakt, maar gezellig was het zeker.

Vrijdag besluiten we niet iets met de kinderen te doen, maar Oma en opa de gelegenheid geven al hun kleinkinderen mee uit te nemen. @ sochtends hebben we wel tijd met de kinderen te spleen, en terwijl Ilse op bed ligt gaan we elkaars haren mooi maken.

Zie hier hoe het ons lukt om iedereen teglijkertijd ‘mooi te maken’:
Van boven naar beneden: Kirsten, Sacha (5), ik, Robin (3)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-UDNJWDMU.jpg" class="resize" alt=""/>

Opa en Oma vertrekken met kroost naar de kinderboederij en speeltuin en de mams gaan de stad in. Ik koop me suf, en met handen vol tassen met leuke dingen, en een klein schuld gevoel, omdat ik John toch had belooft niet te veel uit te geven in Nederland, gaan we terug naar opa, oma en de kinderen.
Ik besef me deze week pas hoe jammer het is dat we dit soort dingen niet vaker kunnen doen omdat ik in Engeland zit. Maar ja, misschien maakt dat het wel bijzonder- we hebben in ieder geval ons voorgenomen elk jaar zo’n weekje te hebben, met de zussen en nichtjes bij elkaar.

Zaterdag is mijn vriendinnen dag. Overdag betekend dat leuke dingen doen met vriendinnen en hun kinderen, en ‘s avonds is eht alleen de volwassen meiden.
Vanwege het mooie weer word de speelzaal verruilt met een grote speeltuin ‘de blije dries’. Een leuke keuze, want iedereen heft het naar hun zin (geloof ik). Er is genoeg te doen voor de tienjarige zoon van Fenglian, maar ook de 10 maanden oude dochter van Raimunda. Zie hier wat fots van de middag:

Ilse en Davy- de jongste zoon van Feng Lian (13 maanden oud)
http://www.mijnalbum.nl/Foto-SMVIIQFI.jpg" class="resize" alt=""/>


Ilse en Robin, de jongste dochter van mijn zus (3)



Ilse verteld Davy en Elise (dochter van Raimunda- 10 maanden oud) wel even wie er hier voorrang heeft!
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YVNXVCOK.jpg" class="resize" alt=""/>


Een deel van de groep: Jamilla (3) en haar zwangere moeder Seye, Fenglain en Davy, Ilse en Marlies d’r kinderen: Anisa en Raisa (14 maanden)



Een ander deel van de groep: Raimunda en Elise, Jamilla en Seye



Davy en Ilse ‘get up close and personal’- ik vind het niet erg. Davy is de zoon van een Doktor (Feng Lian) dat is goed genoeg voor mijn meid!!



Plezier op de schommel, met Ilses grote nicht Sacha:



Er was vandaag ook een kleine kinderboederij bij de speeltuin, Davy, FengLian en Ilse nemen een kijkje:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-BFCM7PXB.jpg" class="resize" alt=""/>

De trampoline vind Ilse fantastisch, kinderen sprngen wild rond haar heen en het lukte haar niet om op te staan, op een gegeven moment lag ze, maar was ze helemaal van de trampoline af vanwege het gespring van de anere kidneren. Ilse schaterde het uit terwijl ik zorglijk toekeek.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-SJSA3EBF.jpg" class="resize" alt=""/>


Dat waren een paar fotos die die dag gemaakt zijn, ik zal jullie de rest besparen, maar ja, ‘a picture says more than a thousand words’. Toen we trouwens met zijn alle op het picknickkleed zaten, de kidneren met wat eten, en met vond ik echt een leuk moement. Het was net een kinder feestje, met een heel stel vriendinnen waar ik mijn hele tienertijd heb meegemaakt. Zo leuk om daar dan zo met onze kinderen te zitten.

‘s avonds was het etentje voor kinderloze vriendinnen. Mijn moeder paste op de kinderen zodat Kirsten en ik in alle rust konden gaan. Niet veel van mijn vriendinnen konden komen helaas, aangezien er een stel op vakantie waren. Desondanks werd het erg gezellig. Kirsten en Seye kwamen, maar die waren er ‘ middags ook al bij geweest, en Merel kwam. Het was lekker genoeg weer om buiten op het terras bij de grote markt (in Nijmegen) te eten.

Seye Merel en ik
http://www.mijnalbum.nl/Foto-LCTRRCZX.jpg" class="resize" alt=""/>

Kirsten, Seye en Merel:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-UFOQ3AZM.jpg" class="resize" alt=""/>

Na het eten liepen we via een ijspaleis, naar het huis van Merel, dat ik nog niet gezien had (ach ze woont er pas 4 jaar en het is midden in de stad, wat wil je dan? Hmmmm)
Ze heft een super leuk ouderwet huis, wat mijn zus en mij heel erg aan ons oude herenhuis op de Hertogstraat deed denken, waar ik tot mijn 13e had gewoont. De manier van het openen van de balkon deuren, de inbouw kasten, de trappen en het luikje in het toilet, alles deed ons aan vroeger denken. Erg leuk dus.

Eenmaal bij mijn zus werd er nog wat gedronken, en toen gingen mijn moeder, Ilse en ik weer alleen naar Breda.

Zondag werd Ilse wakker ‘Sacha?’ zei ze gelijk. ‘Nee, Sacha is er niet meer, maar vandaag gaan we wel naar Over Oma.’ Dat deden we dus na de lunch, even bij over mijn oma langs. Ze is nogal ziek geweest (en waarschijnlijk nog) maar ze zag er toch een stuk beter uit dan ik had verwacht. Wel heel anders dan voorheen, haar gezicht lijkt toch erg te zijn verrandered. Ze was ook gewoon dezelfde vrouw verder, en dat vond ik wel fijn om te zien. Mijn tante Alke en Oom Thieu waren er ook, en mijn tante Marja kwam ook langs. Leuk dat ik zo toch nog mijn ooms en tantes een paar keer per jaar te zien rijg, want dat schiet er anders ook bij in. We bleven een uurtje, en Ilse was erg verlegen, maar vermaakte zich wel tijdens onze visite. Ik vond het leuk om mijn oma met Ilse te zien, ze kan echt trotse dingen zeggen, waar ik me dan toch wel over verbaas (zo is mijn oma in mijn ogen namelijk niet).
Na het bezoekje aan Over Oma hebben we relaxed in de tuin gezont en gespeelt (Ilse was weer de hele dag in de zandbak te vinden- wat vond ze die leuk!! Die heb ik dus een dag na mijn terugkomst ook gelijk aangeschaft)
Een redelijk vroege avond stond op eht progamma, want de volgende dag moest er weer genoeg gepakt worden voor we weer terug naar Engeland gingen.

Maandag was het dus zo ver: We gingen weer naar huis. Ik heb het erg gezellig gevonden. Natuurljk miste we John, maar het was ook wel fijn om even geen rekennig te moeten houden met wat hij wilt doen (over het algemeen is dat niet thee leuten met vriendinnen of familie leden) en met die tweetaligheid. Zoiets wil ik dus best 1 keer per jaar blijven doen.

Ik was zenuwachtig over de terug reis, na zo’n langdradige heenreis, en had er zelfs naar over gedroomd. Niet vrolijk werd ik dus toen de douane vroeg: ‘En waar is de vader van deze dame?’ ‘ Thuis, in Engeland meneer’ ‘Heeft u dan bewijs dat u haar moeder bent?’ ‘Nee, niet hier’ ‘een geboorte bewijs, huwelijks acte?’ ‘Nee, dat ligt in Engeland’ ‘Een brief van de vader’ ‘Nee’ (‘ik kan dat nu wel even schrijven’ dacht ik er achter aan) ‘ u heft echt niks bij u als bewijs dat u haar moeder bent’ ‘nee echt niet’ ‘Ja mevrouw, dan moeten we u echt mee naar ons kantoortje nemen, u kunt namelijk net zo goed de buurvrouw zijn’……GREAT……
Ik naar hun kantoortje, de zelfde vragen worden gesteld. Ik beantwoord alles met een ‘Nee, sorry’, ik opper ‘en wat als ze nou Mama tegen mij zegt?’ ….geen antwoord… hij neemt de teleoon in zijn hand’mag ik het nummer van d’r vader, dan bel ik hem wel even’ ‘ja dat kan ik wel geven, maar hoe weet u nou dat dat haar vader is’ (ik dacht inmiddels- nou als je er een ophef over maakt, doe het dan goed) ‘ja dat klopt’ hij denkt en legt de telefoon weer neer, hij kijkt in onze paspoorten en zegt ‘ach, allebei hebben jullie een paspoort van de ambassade van London. Het zal wel goed zijn’ en laat ons gaan. Gelukkig. Achteraf denk ik- ik had mijn rijbewijs op dezelfde achernaam als Ilse, en mijn bankpasjes- dat was waarschijnlijk genoeg geweest, DOH!

De reis gaat verder gelukkig voorspoedig en terug in Engeland staat John ons al op te wachten. Ilse roept enthousiast ‘Daddy’ en geeft hem een grote knuffel. Daarna mag ik pas een knuffel. Maar we hebben genoeg tijd om ons weekje zonder elkaar in te halen. Over tijd samen inhalen gesproken. Ik stop maar eens met dit verhaal- ik heb de hele avond John nog niet gezien!

Deel 3 en 4 (weekend 10 mei en Ilse ziek) volgen snel!

Groetjes Imke