Het is al weer een tijdje geleden dat ik een trots mama verhaal heb geschreven, mar vandaag heb ik er weer alle reden toe. Ilse word Donderdag 2 en daarom moest ze naar het consultatie bureau voor haar '2 year check up'. Bij deze check kijken ze naar gewicht en lengte, met beide was Ilse gemiddeld, niet te licht, niet te zwaar, niet lang of kort. Ze kijken ook naar hoe je kind zich ontwikkeld, en doen dat door al spelend naar hun reacties te kijken. Het begon goed. Ik liep voor Ilse uit de kamer in ern zei: 'Ilse kom je?' waarop Ilse blij achter mij aan huppelde. Ilse ging gelijk naar het speelgoed en begon te spelen terwijl de health visitor stoelen klaar zette voor ons alledrie. Ilse zag dat, dus begon ook met stoeen te sleuren, zodat er zo drie kinderstoeltjes en drie volwassen stoelen bij de tafel stonden. De healthvisitor zei vervolgens: 'Ilse wil je dit boekje lezen?', ilse begon gelijk te lezen klapte de flapjes open waar dat moest en riep enthousiast uit was ze zag. Ze vroeg het wanneer ze iets niet wist ('whats that' Ze vraagt constant 'what's that', ook thuis, wat natuurlijk leergierigheid laat zien, en leuk is, maar ook wel eens lastig kan zijn als je je probeerd te concentreren, zoals wanneer je auto aan het rijden bent.)
De health visitor (HV)was verbaast over wat Ilse zei, vooral toen ze een gesprek begon en Ilse uit zichzelf allerlei weetjes opperden. Zo zag Ilse een boekje met het karakter 'little princess' dus Ilse riep 'look!! little princess!!' de HV zei: oh, ken je die?' Ik 'ja Ilse heeft er een pyama van' waarom Ilse weer zei; 'It's at home'. De HV vond dat Ilses taalgebruik 'excellent' was, en vond het vooral goed dat Ilse al zo goed in zinnen sprak en dat ze mij in het Nederlands en haar in het Engels verstond (al sprak ik vooral Engels tijdens het gesprek) ze vroeg of Ilse 'tantrums' had en zei nog voor dat ik antwoord kon geven; 'maar dat zal wel niet als ze zich zo goed duidelijk kan maken'.
verder vond ze Ilse ook erg sociaal. Ilse was op geen moment bang en kletste gezellig met de HV. Toen de HV vroeg of ze op de weegschaal wilde gaan staan ging Ilse er vrolijk op staan en de Hv zei daar ook van dat de meeste kinderen het niet doen ten eerste omdat ze het niet begrijpen, ten tweede omdat ze het eng vinden. Ze gaf Ilse een belleblaas waarmee ze Ilse naar de meetlat had gelokt, en Ilse begon gelijk te blazen (zonder succes) ik zei: oh, Ilse heef nog nooit met een belleblaas gespeelt' dus weer was dat - het feit dat ze zo snel door had wat ze moest doen- een plus puntje.
De HV was dus overal van te spreken, en zei een aantal keer dat Ilse zo vooruit liep op d'r leeftijd. Erg leuk om te horen, natuurlijk.
Zowiezo hoor ik dat veel de laatste tijd. Ilse gaat vanaf volgende week naar een nieuwe Nursery ('New school' noemt ze het zelf- hoe ze daarop is gekomen weet ik niet, maar ze wilt niet dat ik het Nursery noem) en daarom hebben haar leidsters op d'r oude nursery het veel met mij over hoe Ilse het doet. Allemaal positief, en vooral over haar taal gebruik, haar enthousiasme en 'confidence', haar sociale karakter (zo werd mij vandaag verteld dat Ilse bij het zien van de ouders van andere kinderen roept 'ah, ***'s mum, *** is over there.' ook heeft ze de neiging te willen helpen als er een baby overstuur is) en haar wetendheid, vooral qua routine. Zo verteld ze de leidsters regelmatig als ze iets niet doen zoals het hoort volgens de routine. Ach je hebt een meissie van 'duits bloed' of niet.
Verder verbaasde ze zelfs mij toen ze vrijdag een uurtje mee liep op haar nieuwe KDV en gelijk leuk mee deed met de rest, en zelfs meer kletste (de rest was verlegen vanwege mij) toen ze gingen spelen deed ze leuk mee, en keek ze eens in de zoveel tijd om om te zien of ik er nog was, maar verder vond ze het leuk. Vanochted gingen we weer. Dit keer zou ik haar drie uur alleen laten. Zenuwachtig dat ik was van te voren!! Nou, we kwamen er aan, Ilse ging gelijk verven, ik stond er 2 minuten bij, en zei toen 'ik ga nu lieverd' Ilse tuitte haar mondje voor een kus en zwaaide alsof ze wilde zeggen 'ja moeders, ga nu maar- je stoord me'. Om 12 uur haalde ik haar op, en zodra ze me zag was het 'That is my mummy!!!' maar verder had ze het super leuk gehad. Ik zei 'zeg maar dag tegen de kindjes' ze riep dag en zwaaiden en zelfs kinderen die aan het slapen waren (het was slaap tijd) begonnen enthousiast te zwaaien en dag te roepen. Ja hoor ze had haar vriendjes wel gevonden!!
Ik kan zo nog uren door gaan. in plaats daarvan stop ik maar eens met mijn 'opschepperij', maar voor ik stop nog even twee fotos, die ik zaterdag gemaakt heb:
wat een leuke ondeugende meid is het toch he?!