weer zo een dag!

vandaag is WEER een dag net als alle andere dagen...
Sochtends moeite met opstaan... als het uiteindelijk gelukt is onder de douche, er niet onder uit willen omdat je weet dat het koud is... als dat dan toch gelukt is snel afdrogen en kleren aan doen, make-up op doen en haartjes doen... op dat moment moet ik me dan ook weer gaan haasten... snel mn medicijnen nemen mandarijntjes inpakken en kiezen of ik met de fiets of de bus ga. Op het moment is dat de fiets omdat ik mn ov nog niet heb opgehaald.
Naar mn werk met de fiets... halverwege klapt mn zadel naar achter... (zwaar irritant).
Op mn werk ben ik 10 minuten te vroeg geschokt whaat? dus ik had me niet eens hoeven haasten, zucht heb ik weer! merk ik dus dat mijn pasje niet de geactiveerd is om de deur van het hoofdslot te halen... grmz ik dus wachten tot dat er iemand anders komt om dan weer een dag te vullen met doen alsof ik werk en hyven en mydiary lezen... daarbij de minuten tellen tot dat het pauze is waar ik altijd de stad in ga en kies of ik bij bakerstreet een broodje haal (denk dat dat hem word vandaag) of bij de ah to go.
Daarna komt het vervelendste gedeelte van de dag... de laatste 4 uur van mn werk door komen... ik word steeds moeier en heb steeds minder zin. Op internet heb ik ook niks meer te doen want 8 uur lang hyven is ook erg saai!
Dan vanaf 4 uur gaat het opeens snel en is het zo 16:45 dan ga ik langzaam aan mn tas pakken, kopjes naar de keuken brengen en mn jas aan doen...
om 17:00 uur ga ik dan eindelijk weg en pak ik mn fiets om terug te fietsen, vergeten dat mn zadel los zit ga ik met volle kracht erop en klapt ie meteen weer om... zucht (weer irritatie) na het zadel weer goed gezet te hebben en mezelf voorzichtig op het zadel gezet te hebben ga ik terug naar huis... onderweg moet ik langs de kanaalstraat fietsen (de straat zonder verkeersregels) waar ik het liefst dagelijks een aantal mensen van hun fiets trap en autos aangort trap, omdat er gewoon zo associaal gereden word en geen rekening met anderen gehouden word... argh! Eindelijk thuis gekomen de 7 trappen op ben ik thuis om mn vriend zijn spelletje te zien doen.... (gedachte die dan door mn hoofd gaat... "jammer hij heeft weer niet gekookt dat betekend dat ik het moet doen"knipoog dus mijn lieve schat een kus geven en dan aan de slag, en dan maak ik gewoon waar ik zin in heb... dus aardappels ofzoiets!
na het koken en eten... hang ik nog ff wat was af en op... en daarna aan de slag leeeeren!
Nou als er een ding is wat ik haat is het leren wel... dus het word een uur lang van mn boek naar de klok en weer terug naar mn boek staren... wel proberen wat te lezen maar eingelijk niks op te vangen...
als ik op de klok kijk en er is een uur voorbij denk nou dat is wel weer lang genoeg gefaked leren en ik mag nu stoppen... eindelijk kan ik dan gewoon lekker onder een dekentje kruipen en tv gaan kijken en de rest van de avond doe ik helemaal niks meer!

zucht saai leven zeg!
10 jan 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Phyline
Phyline, vrouw, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende