Weet je nog hoe het was?
Ik verlaat je,
met een slecht vaarwel
Omdat ik weet dat afscheid nemen
Harten zal breken
Vooral als de enige herinnering aan jou; gehuilde tranen zijn.
Je zit weer zoveel in mijn hoofd, teveel. Gister bij Villa Zeezicht merkte ik ook dat je steeds mijn gedachten in sloop. Ik voelde me eenzaam omdat ik daar alleen zat, jij zat niet naast me om samen te kunnen genieten. Het lijkt of het contact weer verbroken is zonder dat het de bedoeling was. Zeven maanden en negenentwintig dagen zonder jou, de laatste keer dat ik je zag en misschien blijft dat wel zo. Weet je nog hoe het was? Kunnen wij een tweede keer branden voor elkaar? Nee, dat kunnen we niet. Of tenminste, jij niet voor mij. Het is voorbij. Maar acceptatie is er absoluut niet. Ik voel mijn hart opnieuw breken als ik je foto zie of je naam lees of hoor. Ik vraag me af of ik je ooit nog spreken zal. Want ik heb mezelf beloofd dat ik deze keer niet degene zal zijn die contact zoekt.
Ik wacht op het moment dat ik opnieuw zal instorten.
En als ik dan dat nummer van Villa Zeezicht hoor, wou ik dat ik zo sterk kon zijn;
Als je wilt gaan,
ga dan nu maar
Waar wacht je nog op?
Deze keer ga ik niet breken
Straks ben je weg
Dan kijk ik in de spiegel en lach
want ik weet;
Ik ga niet smeken
Wees eens lief
Stuur geen kaart,
bel niet op,
schrijf geen brief
Het is voorbij
Ik ben blij zonder jou
En jij zonder mij
Ga nu maar vlug
Neem je hele boel maar mee
Maar mag ik wel mijn hart terug?
Nee, ik zal niet smeken. Maar breken doe ik iedere minuut opnieuw.
met een slecht vaarwel
Omdat ik weet dat afscheid nemen
Harten zal breken
Vooral als de enige herinnering aan jou; gehuilde tranen zijn.
Je zit weer zoveel in mijn hoofd, teveel. Gister bij Villa Zeezicht merkte ik ook dat je steeds mijn gedachten in sloop. Ik voelde me eenzaam omdat ik daar alleen zat, jij zat niet naast me om samen te kunnen genieten. Het lijkt of het contact weer verbroken is zonder dat het de bedoeling was. Zeven maanden en negenentwintig dagen zonder jou, de laatste keer dat ik je zag en misschien blijft dat wel zo. Weet je nog hoe het was? Kunnen wij een tweede keer branden voor elkaar? Nee, dat kunnen we niet. Of tenminste, jij niet voor mij. Het is voorbij. Maar acceptatie is er absoluut niet. Ik voel mijn hart opnieuw breken als ik je foto zie of je naam lees of hoor. Ik vraag me af of ik je ooit nog spreken zal. Want ik heb mezelf beloofd dat ik deze keer niet degene zal zijn die contact zoekt.
Ik wacht op het moment dat ik opnieuw zal instorten.
En als ik dan dat nummer van Villa Zeezicht hoor, wou ik dat ik zo sterk kon zijn;
Als je wilt gaan,
ga dan nu maar
Waar wacht je nog op?
Deze keer ga ik niet breken
Straks ben je weg
Dan kijk ik in de spiegel en lach
want ik weet;
Ik ga niet smeken
Wees eens lief
Stuur geen kaart,
bel niet op,
schrijf geen brief
Het is voorbij
Ik ben blij zonder jou
En jij zonder mij
Ga nu maar vlug
Neem je hele boel maar mee
Maar mag ik wel mijn hart terug?
Nee, ik zal niet smeken. Maar breken doe ik iedere minuut opnieuw.
25 aug 2008
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 10 sep 2008 Oud briefje ( 1 )
- O 05 sep 2008 Een hele ontdekking
- O 25 aug 2008 Weet je nog hoe het was?
- O 24 aug 2008 Een glimlach van haar ( 1 )
- O 24 aug 2008 Geen vier ( 2 )
- O 23 aug 2008 Eventjes bestaan
- O 23 aug 2008 Mooie woorden ( 1 )
- O 22 aug 2008 Gebed ( 1 )
- O 21 aug 2008 Gewoon Juul ( 4 )