Well hello there!

Niemand heeft ooit gezegd dat de start van volwassen zijn zo moeilijk is. Meeste mensen vinden de tienerjaren het ergste, geloof mij, toen was ik het gelukkigst.
Ik ben nu 23 jaar, heb men eerste werkjaar als leerkracht achter de rug, en ben compleet verloren...

Ineens *BOEM* daar was ie... 20... en vanaf toen ging alles in versnelling. Binnen 2 weken word ik 23 en mensen verwachten vanalles van je. Wanneer ga je trouwens? Uh, nooit...
Wanneer wil je kinderen? Uh, ooit...
Hoe valt het werken mee? Uh, laten we zeggen dat ik nooit van de schoolbanken ben afgekomen...
Nog niet samenwonen? Uh, met welk geld?
En blablablablabla... Allemaal verwachtingen wanneer je ouder begint te worden.

Zal ik je een geheimpje vertellen?
STIEKEM voel ik me nog 16. Ik wil nog eeuwig op de schoolbanken zitten, oppervlakkige vrienden hebben en het enige waarover ik moet klagen is de hoeveelheid huiswerk. Ik wil nog kunnen genieten dat mijn ouders jong zijn en niet afstevenen op de 50 jaar.
Ik wil zelf huiswerk kunnen maken, niet huiswerk geven. Gewoon zorgeloos, zonder de duizenden vragen die op me afkomen.
Mag het?

Toch ben ik niet een complete pessimist. Geen nood!
Ik heb mijn goede momenten en betere dagen. Nu is het vooral vakantie voor mij. TWEE MAANDEN. En dat valt niet mee. Ik ben een complete workaholic. Overdag lesgeven, taken maken, verbeteren, nieuwe werkbundels, ... leerkracht zijn is hard werk. En dan ineens valt alles 2 maanden STIL. UGH. Veel te stil... Ik loop verloren... IK WIL LEERLINGEN TERRORISEREN. Of zoiets... Ik durf te hopen dat mijn leerlingen mij graag hebben. Ze zullen moeten.
Zal ik vooral vertellen dat ik geen kleine leerlingen heb? Ik ben geen kleuterjuf of juf aan kleine bengels. Mijn leerlingen zijn tussen de 16 en 22 jr. En ja... Ik als 23-jarige geef les aan hen.
Sounds pretty awesome!



In de loop van deze vakantie, in de loop van uren (aan gebrek aan werk) zal ik verhalen posten. Verhalen uit het dagelijkse leven, droomverhalen, klasgebeurtenissen, alles wat jullie niet zal interesseren, maar wat jullie hopelijk wel zullen lezen met een sympathieke glimlach.

Smell ya laterz!