What's love?

Hai Dearest Diary

I Just don't understand.. Vrijdag zegt hij nog dat hij het nog eens wil proberen, wij samen, nu zegtie dat hij liever vrijgezel wil zijn. Nouja, hij zegt het niet, maar hij smst.. Hij praat zowiezo haast niet, en dan vooral niet over zn gevoelens. Is ook lastig natuurluk Maar ik ben gewoon zo iemand die het gelijk uit moet en zal praten, iets wat ik met hem dus niet kan. Hij stuurt een smsje dat we beter niet meer met elkaar kunnen gaan zoenen, want dan doen we elkaar alleen maar pijn. Of we weer vriendjes waren? Ik zo euhm jah.. best, maar jah ik probeerde het tog nog een beetje in dat smsje uit te leggen.. Maarnee, hij wou alleen weten of we weer vriendjes zouden zijn. Jah okej, om zn geweten te sussen. Wel beetje slecht van mij gedacht eigenlijk
Maar hij is zo.... ja ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Zolang hij mij maar niet al te dicht bij zich heeft, volgt hij zn verstand.. En dat zegt dattie mij moet vergeten. Is ook logisch natuurlijk. Maar ik denk gewoon dat het goed is om je gevoel te volgen, en als hij dat niet kan of tegenover zichzelf durft toe te geven, moet hij dat vooral niet doen. Maar ik ga er nog wel met hem over praten, niet om het voor mezelf goed te praten, maar meer om het allemaal uit te praten, zodat ik zelf verder kan. Ik wil niet eens dat het weer goedkomt, ik bedoel dat beetje zelfrespect heb ik dan ook nog wel.. Als hij nu zegt dattie vrijgezel wil zijn, maar nadat ik hem alles heb uitgelegd en hij ook over zn gevoelens heeft kunnen praten (iets waarvan ik denk dat dat niet zal gebeuren, maar toch) , en hij mij dan opeens wel terugwil, dan moet hij niet denken dat ik hem dan nog moet. Neej sorry. Het is over, dat heb ik al eens eerder geaccepteerd, en nu heb ik er zelfs een veel beter gevoel over, dus nu zal ik dat ook kunnen.. Hetgeen waar ik nu alleen nog heel erg mee zit is de manier waarOP het zo is gegaan. Ik vind dat je erover moet kunnen praten met elkaar, over wat je voelt en denkt. Dat is voor mij heel belangrijk in een relatie namelijk En ik bedoel, jah zo ga je niet met elkaar om.. Dusz over een weekje ofzo denk ik dat ik hem maar eens ga bellen en dan zeg ik dat het zo niet kan Ik hoop alleen dat ik dan ook echt ga bellen en niet denk van: ach, zo is het ook goed.. Nee, ik wil het er echt met hem over hebben, maar dan NIET om er over na te denken of we het nog een keer willen proberen, want dat wil ik niet en dan maakt het mij niet uit of hij nou nog wel of niet wil, ik wil het niet meer.. Veels te veel gezeik, al voordat ik er aan zou beginnen, nee daar heb ik geen zin in.. Het moet wel leuk blijven. Ik wil er nou ook niet al te veel over nadenken, gwoon verder gaan.. Zonder HEM .. tis goed zo, ik weet het gewoon Maar toch.. aan de andere kant: we waren ook perfect samen, in die korte tijd waarin het goed ging, ik bedoel het voelde gewoon goed, en afgelopen vrijdag dus ook.. Die ene zoen.. ik weet het nog precies.. heel voorzichtig en verkennend, alsof we elkaar weer opnieuw wouden proeven.. Zoiets in elk geval hahah.. ff een filosofische inval, maar er zit wel iets van waarheid in, van mijn kant tenminste.. En zolang hij zn gevoel gevolgd heeft zal het van zijn kant ook zoiets zijn geweest. Hij zou het hier alleen nooit met iemand over hebben gehad, zon boer ist wel. En als hij zn gevoel niet kan volgen? Hij is niet eerlijk tegenover zichzelf en hij is bang om mij te zien, zoiets, zo voelt het.. Maarjah, ik ga er nix tegen in brengen, tis zijn beslissing. En nu ook de mijne En nu hou ik er over op.. Wordt gek van mezelf af en toe..

Blij dat ik dit heb geschreven, *Kusz*

*Lief, wees niet bang.. 't Komt wel goed*