What would you do?

Ja, ik zit met een probleem. Geen probleem met mijzelf of in mijn relatie deze keer, maar met Kerstmis. Zie je, de plannen rondom Kerstmis waren weken geleden al allemaal rond. Eerste kerstdag bij vriendlief thuis, tweede kerstdag de jaarlijkse kerstbrunch met mijn familie. Geen leuke kerstbrunch ieder jaar, maar dit jaar zou V. erbij zijn en dat zou het een stuk draaglijker maken. Allemaal prima geregeld, alles oké. Totdat ons mam ermee kwam dat de kerstbrunch niet op tweede kerstdag blijkt te zijn, maar op eerste. BOEM, en daar gingen alle plannen, de hele planning. Alles overhoop, en nu zit ik tussen twee vuren.
Ik heb helemaal geen zin in die kerstbrunch. Ik kan niet opschieten met mijn familie, de kinderen van mijn oom zijn nog te klein om iets te snappen en willen alleen maar spelen, en mijn ooms en tantes zelf tonen totaal geen interesse in iets anders dan zaken. Ik spreek iedereen bij het hoi en doei, en daar blijft het bij. Ik ga me daar een uur of 4 vreselijk zitten vervelen, tijdens het netjes zitten, netjes eten en ja en amen knikken. Laat ik daar nou totaal geen zin in hebben.
Aan de andere kant, het is wel mijn familie. Of ik er nou mee op kan schieten of niet, het is de enige dag in het jaar dat wij met de hele familie samen zijn. En dat zegt opzich ook al wat.
Die kerstbrunch stuurt alles compleet in de war. Ga ik erheen, dan zal ik om 2 uur op de trein moeten stappen in Deurne om vervolgens naar Den Haag te rijden. Duurt lang op eerste Kerstdag en dan ben ik tegen 5 uur in Den Haag, gok ik zo. Dat is laat, dan mis ik alle voorpret. En dat is niet leuk. Maar het is de enige manier waarop ik alles van twee kanten mee kan maken. Maar wil ik dat wel?
Aan de ene kant wil ik mijn moeder niet teleurstellen, het blijft natuurlijk mijn moeder. Maar ik wil ook mijn eigen keuze maken, voor mezelf kiezen zoals zij altijd zegt dat ik moet doen..
Mijngod, ik weet echt niet meer wat ik nou moet doen...

Ik zit er nog heel erg over te twijfelen. Heb tegenover mijn vader al uitgesproken dat ik er totaal geen zin in heb vanwege het gedrag van mijn familie, maarja; het blijft mijn familie. Ook al kan ik er totaal niet mee opschieten en zal ik me daar een uurtje of 4 stierlijk zitten te vervelen. Ik weet het niet meer, hij geeft aan dat hij er ook al jaren niet meer heen wil, maar hij zegt ook dat ons gezin uit elkaar aan het vallen is en dat zoiets weer een stap in die richting zal zijn. Zelf zit ik inderdaad ook al een tijdje met het gevoel dat er van ons gezin weinig meer over is... Wat nog een reden is dat ik het helemaal niet zie zitten om the happy family uit te hangen op eerste kerstdag.
Vandaag moet ik kiezen en ik vind het nog steeds ontzettend moeilijk... Ik wil mijn ouders niet teleurstellen, maar ik zie ook heel erg op tegen die brunch.. Het maakt het allemaal niet makkelijker.

Inderdaad jammer dat ons mam er zo'n big issue van maakt. Ik begrijp wel dat het haar moeder, broer en zus zijn en dat ze mij daar graag bij heeft, maar ze manipuleert me zo erg. Ze zegt me dat ik mijn eigen keuze moet maken, maar tegelijk geeft ze wel aan hoe jammer ze het zou vinden als ik zou besluiten niet mee te gaan. Het is heel dubbel allemaal. Moeilijk.



Mijnhemel, dat er over zoiets als kerstmis zo'n enorme heisa gemaakt kan worden...
06 dec 2009 - bewerkt op 06 dec 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Elena92
Elena92, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende