Wie goed doet, goed ontmoet? Not in my case!
Wie goed doet, goed ontmoet? Not in my case!
Ik ben op dreef en houd me ook nog eens aan me woord -- Applaus!! -- :Meteen op dag no. 2 weer een dairy-note..Want Big Impact News voor me gisteren. Nja.. Big weet ik niet zo, maar wel iets waar ik van baal. Ik zou naar Spanje gaan met een vriendin van me, 10 dagen heel heerlijk zonnen en feesten.. en ja: het gaat gelukkig nog door (!!), maar de reis loopt iets anders dan van te voren de bedoeling was.
Die vriendin, noem haar wel even M., gaat eerst met haar eigen familie mee op vakantie en zal dan naar huis gaan om vervolgens een paar dagen later weer met mij in de bus te stappen richting Spaanse zon… Althans dat was de bedoeling, maar ik zei het al: Change of plans! Door moeilijk gedoe over het werk van haar vader konden ze alleen nog een last-minute regelen en die waren alleen nog beschikbaar (tegen redelijke prijs) op latere data. En dus was er een probleem: zij zou nog op vakantie met haar ouders zijn als hier de bus vertrekken zou. En het resultaat van dit alles is: Ik moet alleen met de bus naar Spanje en zij komt vanaf haar ouders die daar ook ergens zijn, richting dezelfde plaats. Een eenzame en veel minder gezellig heenreis dus. Ik besef me dat ik er weinig aan kan doen: het is haar keuze en ik kan haar toch simpelweg niet dwingen om voor ‘onze’ vakantie te kiezen (en dat zal betekenen dat ze niet mee kan met haar ouders).. maar ik baal toch flink. En misschien komt dat laatste vooral wel door het feit dat niet bij lange na niet de eerste keer is dat me zoiets overkomt als het gaat om vriendinnen en vakantie. Jaren geleden heeft mijn toenmalige beste vriendin J. een dag of 3 / 4 van te voren een Zomertoer afgezegd, omdat ze liever ging werken (geld verdienen) dan geld uit te geven aan een vakantie… nog niet zo erg, maar ik had alles al geregeld (Treinkaartjes, slaapplaatsen, enz. enz.) omdat zij voor die tijd eerst nog op vakantie ging met haar vader en zusje. Ze belde me vanaf de camping en vertelde me gewoon even tussen neus en lippen door dat ze liever werkte dan met mij wegging. Geen goede vriendin zou je zeggen,… en vanaf dat moment moet ik zeggen dat het ‘vriendinnen-zijn’ ook wel minder geworden is. Op mijn eigen verjaardag een paar jaar later (niets met vakantie te maken, maar des te meer met ‘so-called friends’ heeft de volledige groep vriendinnen die ik had uitgenodigd op een feestje me laten stikken (Naar een kroeg, discotheek gegaan waar ze de jongens waarmee ze iets hadden (ik geen vriend toen) ‘heel toevallig’ -AHUM- tegen kwamen en de rest van de avond aan vast leken te zitten – ze ontwijkten me de hele avond en deden alsof ik minder was omdat ik geen vriend had, op mijn verjaardagsfeestje nota bene). En op het gebied van vriendinnen-vakantie is dat ‘op het laatste moment afzeggen/niet doorgaan’nog 2 keer gebeurd,.. onder verschillende omstandigheden en bij verschillende vriendinnen weleenswaar, maar toch… Het lijkt alsof ik het op mezelf afroep: niet gemaakt voor eerlijke en trouwe vriendinnen; ik geloof niet eerder dat een afspraak doorgaat voor ik er goed en wel ben/ het ook echt doorgegaan is, achteraf!
Wie goed doet, goed ontmoet? Not in my case! –Lijkt het- Volgens mij,… verdien ik dit soort dingen echt niet: Ik heb nog nooit in mijn hele leven iets geflikt bij vriendinnen dat ook maar iets oneerlijk was ten opzichte van haar (ik klop het af, maar volgens mij ben ik gewoon niet zo).. probeer altijd rekening te houden met de gedachten en gevoelens van anderen en doe er alles aan om moeilijkheden uit de weg te gaan als het gaat om afspraken en dat soort dingen.
Dat hoort naar mijn mening niet alleen bij vriendschap, maar ook gewoon bij de manier hoe je met mensen in het algemeen om moet gaan…
M’n moeder was er ook woedend om en vond het belachelijk dat door achterlijk handelen van iemand anders, ik uiteindelijk weer eens de dupe was geworden. En zo voelde ik het ook een beetje. Nee, ik ben niet beter dan anderen. Ik zal denk ik een van de laatsten zijn die dat zou beweren over mezelf, maar dit soort dingen zal ik anders afhandelen, ik zal er anders mee om gaan en bij mij zou de oplossing heel anders zijn geweest:
Als negentienjarige kun je toch goed de beslissing nemen om ‘dan maar niet met je ouders mee te gaan op vakantie’ en je afspraak nakomen met je vriendin. Ik eis het niet van haar, heb het wel laten vallen in een gesprek met haar (of ze het niet overwogen heeft), maar wat dat betreft (zoals bij eigenlijk bijna alle dingen) verschillen M. en ik gewoon als dag en nacht): ze is veel beschermder opgevoed en op een bepaalde manier vind ze alles wat er in haar familie gebeurd ‘de goede manier’. Ja, hoe zeg je dat ‘erg blij met haar familie’ op een wat overdreven manier. Ik zeg niet dat ik niet blij en trots ben op mijn familie, maar dat het de enige goede manier is om als familie met elkaar om te gaan, hoor je me niet zeggen; bij haar schemert dat idee wel door.
Ik zou dus in haar geval hebben besloten om niet met mijn ouders mee te gaan (heb ik dit jaar ook niet gedaan, al was het een andere situatie), maar wie ben ik om haar te verplichten dit te doen: dat zou gewoon niet de juiste manier zijn,.. voor mij dan..
Ze heeft me dan wel een cadeautje gegeven “voor in de bus”, maargoed… daarmee is het niet ‘Ach, het maakt mij nix uit, hoor!!’ o.i.d.
Goed, er bestaan wel meer dan duizenden dingen in de wereld die erger of kwalijker zijn, maar eventjes flink balen is het wel als er (weer!) zoiets gebeurd.
Genoeg daar over: m’n vakantiewerk zit er voor 1 complex bijna op en zal denk nog wel de gezellige ochtenden koffiedrinken met de huisbaas daar gaan missen. Erg leuke man en heb er veel mee gelachen. Zal normaal gesproken helemaal geen pauze hebben (werk er nog geen 2 uur per dag!), maar hij stond er op het in te lassen  Heb het er mee getroffen i.i.g.
Tot aan de vakantie heb ik dan nog 1 kantorenpand dat ik schoon moet maken en daarna is het gebeurd: er komt een einde aan mijn schoonmaaktijdperk
en voor de zaterdagen volgend schooljaar wil ik een (Ander? Soortgelijk?) baantje zien te vinden. Ga mn best doen in Utrecht. Leer ik ook meteen nog wat meer mensen kennen, denk ik,… hoop ik. Want daarvan (bekenden) mogen er nog wel wat bijkomen daar
Volgende keer meer,.. Tot dan!
B.T.W. Bedankt voor jullie berichtjes!! xx
Ik ben op dreef en houd me ook nog eens aan me woord -- Applaus!! -- :Meteen op dag no. 2 weer een dairy-note..Want Big Impact News voor me gisteren. Nja.. Big weet ik niet zo, maar wel iets waar ik van baal. Ik zou naar Spanje gaan met een vriendin van me, 10 dagen heel heerlijk zonnen en feesten.. en ja: het gaat gelukkig nog door (!!), maar de reis loopt iets anders dan van te voren de bedoeling was.
Die vriendin, noem haar wel even M., gaat eerst met haar eigen familie mee op vakantie en zal dan naar huis gaan om vervolgens een paar dagen later weer met mij in de bus te stappen richting Spaanse zon… Althans dat was de bedoeling, maar ik zei het al: Change of plans! Door moeilijk gedoe over het werk van haar vader konden ze alleen nog een last-minute regelen en die waren alleen nog beschikbaar (tegen redelijke prijs) op latere data. En dus was er een probleem: zij zou nog op vakantie met haar ouders zijn als hier de bus vertrekken zou. En het resultaat van dit alles is: Ik moet alleen met de bus naar Spanje en zij komt vanaf haar ouders die daar ook ergens zijn, richting dezelfde plaats. Een eenzame en veel minder gezellig heenreis dus. Ik besef me dat ik er weinig aan kan doen: het is haar keuze en ik kan haar toch simpelweg niet dwingen om voor ‘onze’ vakantie te kiezen (en dat zal betekenen dat ze niet mee kan met haar ouders).. maar ik baal toch flink. En misschien komt dat laatste vooral wel door het feit dat niet bij lange na niet de eerste keer is dat me zoiets overkomt als het gaat om vriendinnen en vakantie. Jaren geleden heeft mijn toenmalige beste vriendin J. een dag of 3 / 4 van te voren een Zomertoer afgezegd, omdat ze liever ging werken (geld verdienen) dan geld uit te geven aan een vakantie… nog niet zo erg, maar ik had alles al geregeld (Treinkaartjes, slaapplaatsen, enz. enz.) omdat zij voor die tijd eerst nog op vakantie ging met haar vader en zusje. Ze belde me vanaf de camping en vertelde me gewoon even tussen neus en lippen door dat ze liever werkte dan met mij wegging. Geen goede vriendin zou je zeggen,… en vanaf dat moment moet ik zeggen dat het ‘vriendinnen-zijn’ ook wel minder geworden is. Op mijn eigen verjaardag een paar jaar later (niets met vakantie te maken, maar des te meer met ‘so-called friends’ heeft de volledige groep vriendinnen die ik had uitgenodigd op een feestje me laten stikken (Naar een kroeg, discotheek gegaan waar ze de jongens waarmee ze iets hadden (ik geen vriend toen) ‘heel toevallig’ -AHUM- tegen kwamen en de rest van de avond aan vast leken te zitten – ze ontwijkten me de hele avond en deden alsof ik minder was omdat ik geen vriend had, op mijn verjaardagsfeestje nota bene). En op het gebied van vriendinnen-vakantie is dat ‘op het laatste moment afzeggen/niet doorgaan’nog 2 keer gebeurd,.. onder verschillende omstandigheden en bij verschillende vriendinnen weleenswaar, maar toch… Het lijkt alsof ik het op mezelf afroep: niet gemaakt voor eerlijke en trouwe vriendinnen; ik geloof niet eerder dat een afspraak doorgaat voor ik er goed en wel ben/ het ook echt doorgegaan is, achteraf!
Wie goed doet, goed ontmoet? Not in my case! –Lijkt het- Volgens mij,… verdien ik dit soort dingen echt niet: Ik heb nog nooit in mijn hele leven iets geflikt bij vriendinnen dat ook maar iets oneerlijk was ten opzichte van haar (ik klop het af, maar volgens mij ben ik gewoon niet zo).. probeer altijd rekening te houden met de gedachten en gevoelens van anderen en doe er alles aan om moeilijkheden uit de weg te gaan als het gaat om afspraken en dat soort dingen.
Dat hoort naar mijn mening niet alleen bij vriendschap, maar ook gewoon bij de manier hoe je met mensen in het algemeen om moet gaan…
M’n moeder was er ook woedend om en vond het belachelijk dat door achterlijk handelen van iemand anders, ik uiteindelijk weer eens de dupe was geworden. En zo voelde ik het ook een beetje. Nee, ik ben niet beter dan anderen. Ik zal denk ik een van de laatsten zijn die dat zou beweren over mezelf, maar dit soort dingen zal ik anders afhandelen, ik zal er anders mee om gaan en bij mij zou de oplossing heel anders zijn geweest:
Als negentienjarige kun je toch goed de beslissing nemen om ‘dan maar niet met je ouders mee te gaan op vakantie’ en je afspraak nakomen met je vriendin. Ik eis het niet van haar, heb het wel laten vallen in een gesprek met haar (of ze het niet overwogen heeft), maar wat dat betreft (zoals bij eigenlijk bijna alle dingen) verschillen M. en ik gewoon als dag en nacht): ze is veel beschermder opgevoed en op een bepaalde manier vind ze alles wat er in haar familie gebeurd ‘de goede manier’. Ja, hoe zeg je dat ‘erg blij met haar familie’ op een wat overdreven manier. Ik zeg niet dat ik niet blij en trots ben op mijn familie, maar dat het de enige goede manier is om als familie met elkaar om te gaan, hoor je me niet zeggen; bij haar schemert dat idee wel door.
Ik zou dus in haar geval hebben besloten om niet met mijn ouders mee te gaan (heb ik dit jaar ook niet gedaan, al was het een andere situatie), maar wie ben ik om haar te verplichten dit te doen: dat zou gewoon niet de juiste manier zijn,.. voor mij dan..
Ze heeft me dan wel een cadeautje gegeven “voor in de bus”, maargoed… daarmee is het niet ‘Ach, het maakt mij nix uit, hoor!!’ o.i.d.
Goed, er bestaan wel meer dan duizenden dingen in de wereld die erger of kwalijker zijn, maar eventjes flink balen is het wel als er (weer!) zoiets gebeurd.
Genoeg daar over: m’n vakantiewerk zit er voor 1 complex bijna op en zal denk nog wel de gezellige ochtenden koffiedrinken met de huisbaas daar gaan missen. Erg leuke man en heb er veel mee gelachen. Zal normaal gesproken helemaal geen pauze hebben (werk er nog geen 2 uur per dag!), maar hij stond er op het in te lassen  Heb het er mee getroffen i.i.g.
Tot aan de vakantie heb ik dan nog 1 kantorenpand dat ik schoon moet maken en daarna is het gebeurd: er komt een einde aan mijn schoonmaaktijdperk
en voor de zaterdagen volgend schooljaar wil ik een (Ander? Soortgelijk?) baantje zien te vinden. Ga mn best doen in Utrecht. Leer ik ook meteen nog wat meer mensen kennen, denk ik,… hoop ik. Want daarvan (bekenden) mogen er nog wel wat bijkomen daar Volgende keer meer,.. Tot dan!
B.T.W. Bedankt voor jullie berichtjes!! xx
28 jul 2005
- meld ongepast verhaal
-
flloh
donderdag 28 juli 2005 14:14
haay , nou ik ben dus weer de eerste.. nahja...zeeeg
maar ik zou er als nog iets mee doen. haar echt laten weten dat je het niet nog een keer pikt... en dat ze dus gewoon haar afspaken moet nakomen. anders kan je fluiten naar een vakantie met mij ( zeg je gewoon ) tussen neus en lippen door.. ( jeweetwel ) ! draai het eens flink om!
veel suc6 nog
liefs flloh
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 31 jul 2005 Oei oei Oei : Brakheid!
- O 28 jul 2005 Wie goed doet, goed ontmoet? Not in my case! ( 1 )
- O 27 jul 2005 Sofietje On MyDiary! ( 4 )