Wie ik ben
Heey,
Dit is hem dan: de eerste pagina van mijn Diary. En dat zit jij de lezen. Hoe durf je!?
Maargoed. Het is de bedoeling dat ik vertel wie ik ben. Of ben geworden. Klinkt vreemd, maar je snapt hem straks wel.
Mijn naam is Dennis, 14 winters jong. geboren en getogen in Amstelveen. ik speel graag badminton, doe aan reddingzwemmen en ben dol op electronica. Beetje saai figuur, niet? Dacht ik al. Maar mijn leven is alles behalve saai.
Laat ik maar beginnen waar elk verhaal begint. Het begin. Ik kan ook aan het eind beginnen, maar lijkt me niet slim.
Al vanaf de eerste week op mijn basisschool werd ik gepest. Gepest in groep 1? Dat kan niet. Ik hoor het je denken. Maar helaas. Dat is niet zo. Het was ook niet zomaar een jongen. Het schijnt dat hij werd mishandeld door zijn vader. En om zijn onmacht thuis af te reageren, nam hij de leiding in de klas. Maar ik weigerde. ik laat me niet graag vertellen wat ik moet doen.en dat is me duur komen te staan. Elke dag werd ik geslagen, dag in dag uit. Bloedneus na gebroken kaak. Maar het maakte hem niet uit. Ik was slechts een voorbeeld, een pop. 'dit gebeurd er als je niet luisterd'. Om dit kracht bij te zetten liet hij me op de grond smijten, en ging op mijn rug zitten. Hij boog mijn hoofd net zolang naar achteren tot ik en bal met een staartje was. Mijn ruggenwervels werden flink verschoven en zijn nooit meer rechtgegroeid. Zal ook nooit gebeuren. Eindelijk, in groep 2, maakte hij een fout. Hij had van zijn moeder een zakmes gekregen. 'om zich tegen zijn vader te beschermen', verklaarde ze later. Hij probeerde mij er mee te steken. Maar ik had geluk, hij struikelde. Ik had namelijk niets kunnen doen. Ik werd door 5 man vastgehouden. In plaats van mijn nek raakte hij mijn neus. En hij werd van school getrapt. Ik dacht er eindelijk vanaf te zijn. Niets bleek minder waar. Hij had nog altijd contact met de klas. En die luisterden nog steeds. Maar mijn docenten geloofden mij nooit en te nimmer. Ik moest me niet aan stellen. Nog 4 jaar werd ik in elkaar geslagen. Toen, in groep 7, lukte het. Ik versloeg de klas. Ik ramde er op los. Kind na kind sloeg ik neer. Puur uit woede. De klas kreeg angst. En ik respect. Ik had namelijk eeen zakmes verslagen.
Halverwege groep 8 rees er een sterke jongen. Hij was veel sterker dan mij. Maar ook lomp , en onvoorzichtig. Hij dacht mij ook te kunnen verslaan. Maar niet zonder zakmes. Hij raakte me niet met zijn mes, maar gaf mij een flinke klap op mijn hoofd. Ik werd erg duizelig, en ging liggen. Er gebeurde iets wonderlijks. Er kwam een jongen naar voren, die het voor mij op nam. En hij kreeg de klas mee. Hij werd verjaagd. de jongen werd mijn beste vriend.
Mijn eerste basisschooljaren verliepen vrij rustig. Dat wil zeggen, ik werd niet gepest. Ik maakte zelfs een nieuwe vriend. Maar Ik kreeg andere dingen over me heen, te beginnen op 11April 2012. Mijn nieuwe vriend kwam onder een vrachtwagen. Opslag dood. En toen begon te pechtrein te rijden. Buurvrouw overlijd aan kanker. Opa krijgt kanker en moet bestraling + chemo..oma krijgt een beroerte en moet 2 nieuwe hartkleppen krijgen, maar het is waarschijnlijk te riskant om te opereren en dan krijgt ze ze niet Vader heeft misschien kanker. Moeder heeft longproblemen. Ik kwam er op school slecht voor te staan, maar heb het ternauwernood op kunnen halen. Toen kwamen de spanningen eruit, en kreeg ik vreselijke koorts. 2 weken op bed gelegen.
Maar huilen heb ik nog nooit gedaan. Het pesten heeft mij veranderd. In misschien wel een 'monster'. Als ik huilde, werd ik harder geslagen, want dan was het leuk. Dus ik dwong mezelf gevoelens te verbannen, en al helemaal niet te huilen. Nu heb ik geen gevoelens meer. Ik ken geen pijn. Ik ken geen angst. Slechts haat en liefde. Ik kan niet meer huilen. En dat is *** , op een begrafenis staan en zowat lachen. Mezelf snijden, zelfmoord, etc zou ik nooit doen. Ik vind dat je ee.n leven moet lijden, het verleden los kunnen laten en genieten van de dag. Het is te kort om je druk te maken om gisteren of vandaag. Vandaag is mooi. Gisteren is geweest en morgen komt nog. Leef met de dag, en party all night long. Je leeft maar 1x, maar dat kan genoeg zijn. Het leven is niet slecht of goed. Het leven is wat jij er van maakt.
~Dennis
MadDog, man, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende