wij
We wilden zoveel doen en je hebt t laten varen.. nog niet eens op de manier gezegd hoe je jezelf beloofd had het te zeggen. via msn/sms zou je nooit willen. liever als t fout ging recht in elkaars ogen.
Je wilde mij ooit eens zien huilen, op t moment dat jij je aan je woorden hield en mij rechtuit in mijn gezicht zei hoe t zat. dan had je mij kunnen zien huilen...
Ik snap niet dat jij de hoop opgeeft, ik snap het gewoon helemaal niet. Het is nu uit en het gaat slecht maar ik weet dondersgoed dat ik nog steeds doorvecht. Ik wilde de situatie met je ouders oplossen ik heb t maar liefst op 2 manieren laten weten. waarom kwam er geen antwoord en moest men het laten bezinken... Ik kan niet begrijpen dat mijn droom ten einde is. en verdomme je weet niet eens hoe zeer ik je mis. Mijn geluk is misschien dan niet van jou afhankelijk. maar jij was er wel het grootste onderdeel van!
En nu nog steeds ben ik degene die wil vechten tot het allerlaatst. Ik kan niet met gebonden aanzien hoe ik alleen word gelaten.. ik vraag me af wat jij donderdag dacht over mijn kaart was het inderdaad wat je zei ?? dat hij je warm van binnen liet voelen.. zoja, waarom is het dan uit..
ik heb zoveel vragen over de situatie en niemand kan of wil ze beantwoorden...
MaVeJuH, man, 40 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende