en deze keer blijven staan
yeah!
ik heb geen moer
maar ergens ook alles
ziekenhuis heeft mij ontslagen
en de volgende heeft mij al weer aangenomen. en dat binnen anderhalve week
ik ben trots op mijzelf
zo bot als mama zaterdag was
maar ook zo lief, met haar vers gebakken onaangesneden boterkoek
zo knap als dat ik was
al haar woorden kon slikken en de spanning die ze me wilde laten voelen, die pukkie ook voel, maar ik buiten mij kon laten.
heerlijk, zoals ik haar zag: gelukkig met paulus
hoop dat ik het andersom ook heb overgebracht
en duidelijk kon maken dat ik haar niet vaak meer zal zien
mama is veranderd, mama is verpest
misschien wel door haar eigen kinderen, of was het papa...ach
ze houdt van mij en wil het beste voor mij...vast
blut en werkloos
nog maar 3 weken
een nieuw begin
zoals ik er zoveel heb gemaakt
en zal blijven maken
mijn leven is een avontuur
net als de liefdes in mijn leven
ban beide 1, ach het voelt zo goed
schuldgevoel heb ik niet
dat hoeft ook niet, als je eerlijk bent
dat je meer wilt dan je ooit had
steun van twee veilige kanten
liefde voor moeder natuur
ik heb beide nodig
dan ben ik in evenwicht
ja, ik voel mij gelukkig