Yogasnuiver | The Journey

14-1-2025

In 2021 schreef ik mijn eerste tekst over het fenomeen ''Yogasnuiver''. De persoon die door de weeks als een monnik leeft en het er in het weekend flink van neemt. Die even ontsnapt aan de werkelijkheid, hoofd leeg maakt en ontspant. Zo erg is dat toch niet?

Voor het eerst in mijn leven heb ik mijzelf gedwongen om in zee te gaan met een goed voornemen. Anno 2025 is het moment aangebroken dat ik de stekker uit de yogasnuiver heb getrokken.

Dat wat begon als een onschuldige daad heeft zich in de loop van de jaren ontwikkeld tot iets waar ik mij niet meer goed bij voelde.

Wat in eerste instantie voelde als een leuke en gezellige aangelegenheid werd uiteindelijk een drang naar het gebruiken van de witte sloper. Steeds meer op zoek gaan naar een excuus om het te gebruiken. Letterlijk meer gaan gebruiken en de avond/nacht zo lang mogelijk rekken.

Nachten doorhalen en aftoppen met een slaappil om toch nog wat uurtjes te kunnen maken. De maandag, dinsdag en woensdag niet 100% kunnen functioneren door de wolken in mijn hoofd.
Niet scherp zijn, veel vergeten en tot het irritante aan toe niet meer op bepaalde woorden kunnen komen.

Gelukkig... in hoeverre je daarvan kunt spreken, beperkte dit gedrag zich voornamelijk tot de vrijdag en/of zaterdag avond. Hierdoor was het nog redelijk te managen om door de week nog steeds als monnik te kunnen leven, als wat het vooral mentaal moeilijk om ritme te blijven houden.

Ook het sporten, wat ik vaak en graag doe, werd een behoorlijke uitdaging. Zowel fysiek als mentaal begonnen de maanden/jaren zijn tol te eisen.

Mijn lichaam begon in de laatste maanden ook echt te protesteren. Conditie werd minder en ook ervaarde ik soms pijn in mijn borst en pijn in mijn zij (lever?).

Na in 2023 en 2024 de nodige pogingen te hebben gedaan om een keer ''normaal'' te gaan doen vond ik het dit jaar tijd om echt definitief te stoppen. Dit zorgt er ook voor dat ik, waardoor het waarschijnlijk bij eerdere pogingen niet lukte, te stoppen met het nuttigen van alcohol.

Het is nog kort dag maar het begin is gemaakt!

Afgelopen twee weekenden heb ik wel momenten gehad waarbij ik een gevecht heb moeten voeren om niet als nog ''gezellig'' een drankje te doen, wat waarschijnlijk zou uitmonden in het gebruiken. Maar so far so good!

Hoe voelt ervaar ik het tot nu toe?

De eerste week waren vooral de nachten een drama. Veel draaien en vooral een slaapritme vinden was een uitdaging. Eigenlijk pas vanaf deze week ervaar ik meer rust en val ik weer vrij snel in slaap.

Mijn lichaam voelt weer stabiel en sterk aan en dat is een heel fijn gevoel. Normaal gesproken waren de zondag, maandag en dinsdag hersteldagen en kreeg mij lichaam zijn vorm pas weer op woensdag terug. Pas vanaf woensdag voelde ik dat mijn lichaam was hersteld en had ik weer een goede pomp in de sportschool. Was in niet buiten ademen op de loopband.

Mentaal gaat het heerlijk! Ik voel me sterk en ben vooral blij dat ik weer steeds meer een helder gevoel ervaar. De gesprekken lopen bijna weer zoals dat dat normaal ging en ook steeds minder vaak zoek ik naar woorden.

The Journey is begonnen en ben zeer strijdlustig om eindelijk afstand te nemen van de witte sloper!