zaterdag 4 november 2023

ik mis hem zo ontzettend erg dat het pijn doet.
pijn in mijn hart, pijn in mijn borst, pijn in mijn herinneringen
Waarom kan ik hem niet simpelweg vergeten?
het is niet dat hij goed voor me was, voor me zorgde of ook maar om me gaf.
Iemand die mijn liefde nooit heeft verdiend, maar waar ik nog steeds op wacht
en iedereen verklaard me voor gek, noemen me dom maar ik wil niks.
ik wil niemand behalve hem.
De enige momenten waar ik me goed voelde was in zijn armen en ja ik heb het echt opnieuw geprobeerd, maar ik eindig altijd weer bij het begin.
Wachtend op zijn aandacht, zijn zoenen en zijn liefkozingen, wanneer hij wel van me hield.

Waarom hou ik alleen van de persoon die me het meeste pijn heeft gedaan en die het niet verdient en al helemaal nooit verdiend heeft?
Ik wacht al zo lang en de tijd gaat alleen maar langzamer. Toen hij nog bij me was had ik tenminste iemand waar ik heen kon, maar nu ben ik alleen, zonder ook maar iemand te hebben.

Het lijkt wel alsof sinds hij me verliet, iedereen me verlaat die mijn leven inkomt zonder ook maar een reden te geven waarom ze me weer verlaten. Ik haat mensen maar bovenal ook mezelf en ik weet niet hoe ik daar vanaf kan komen.

Als ik hem zie krijg ik amper lucht en krijg ik weer een gevoel, maar aandacht geeft hij me niet meer en hij ontwijkt me alleen maar.

Iedereen zet me altijd weer bij het vuil, niemand waarvan ik de eerste keus ben, is dat dan zo lastig?