ze zijn terug...
ave,
jaren terug had ik tijdens een van mijn vele speurtochten naar curiositeiten,
in een klein boekwinkeltje in het mooie Deventer,
voor te weinig geld kabouterbeeldjes van Rien Poortvliet gekocht...
ik was al vanaf mijn jeugd af gefascineerd in de wereld van de kleine mannetjes en vrouwtjes die de kunstenaar in zijn boeken zeer gedetailleerd beschreef...
ik was dan ook zeer blij toen met mijn eigen kaboutertjes...
ze hebben altijd bij mij in de tuin gestaan, verstopt tussen de bloemen,
uit de zicht voor de meeste mensen, zo als kabouters eigenlijk het liefs hebben...
elk jaar weer kwamen ze tevoorschijn uit mijn kast met de eerste mooie voorjaarsdag,
en bleven ze in mijn tuin wonen tot eind oktober.
de dag voor halloween verdwenen ze weer in de kast om te overwinteren...
na mijn verhuizing had ik het kleine volk voor ruim een jaar niet meer gezien,
ik twijfelde nog of ik ze niet per ongeluk had achtergelaten in mijn voormalige tuin...
maar vandaag kwam ik ze weer per ongeluk tegen in mijn rommelkast van mijn kamer voor curiositeiten...
ze hebben al die tijd op mij gewacht daar...
ik werd even net als een klein kind blij , en wou de traditie weer oppakken,
alleen een klein probleempje ik heb geen tuin meer hier...
ik heb het opgelost door ze te ''verstoppen in mijn museumpje''
en wel op het enigste ''groene plekje'', in mijn plantenbak...
dus nu elke keer als ik de planten water geef, word ik geconfronteerd met dit lieve paar...
faithfully yours
The TeaRat
jaren terug had ik tijdens een van mijn vele speurtochten naar curiositeiten,
in een klein boekwinkeltje in het mooie Deventer,
voor te weinig geld kabouterbeeldjes van Rien Poortvliet gekocht...
ik was al vanaf mijn jeugd af gefascineerd in de wereld van de kleine mannetjes en vrouwtjes die de kunstenaar in zijn boeken zeer gedetailleerd beschreef...
ik was dan ook zeer blij toen met mijn eigen kaboutertjes...
ze hebben altijd bij mij in de tuin gestaan, verstopt tussen de bloemen,
uit de zicht voor de meeste mensen, zo als kabouters eigenlijk het liefs hebben...
elk jaar weer kwamen ze tevoorschijn uit mijn kast met de eerste mooie voorjaarsdag,
en bleven ze in mijn tuin wonen tot eind oktober.
de dag voor halloween verdwenen ze weer in de kast om te overwinteren...
na mijn verhuizing had ik het kleine volk voor ruim een jaar niet meer gezien,
ik twijfelde nog of ik ze niet per ongeluk had achtergelaten in mijn voormalige tuin...
maar vandaag kwam ik ze weer per ongeluk tegen in mijn rommelkast van mijn kamer voor curiositeiten...
ze hebben al die tijd op mij gewacht daar...
ik werd even net als een klein kind blij , en wou de traditie weer oppakken,
alleen een klein probleempje ik heb geen tuin meer hier...
ik heb het opgelost door ze te ''verstoppen in mijn museumpje''
en wel op het enigste ''groene plekje'', in mijn plantenbak...
dus nu elke keer als ik de planten water geef, word ik geconfronteerd met dit lieve paar...
faithfully yours
The TeaRat
22 jun 2013 - bewerkt op 22 jun 2013
- meld ongepast verhaal
-
Lovelylady
zaterdag 22 juni 2013 08:37
te lief gewoon..
-
iusedtobe
zaterdag 22 juni 2013 14:48
Ik heb zelf nooit iets met kabouters gehad. Maar ik vind het mooi om te zien hoe anderen gefascineerd kunnen zijn bij dit soort dingen. En ik kan niet ontkennen dat ze er niet lief bij staan
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 jan 2022 [dag1] ochtend rituelen...
- O 25 jan 2022 ver''soep''elingen? ( 8 )
- O 25 jan 2022 veranderingen
- O 23 jan 2022 sterrenstof... ( 3 )
- O 22 jan 2022 wat onzinnigs,heus
- O 20 jan 2022 " de vrije wil bestaat niet " ( 6 )
- O 17 jan 2022 gevallen sterren ( 1 )
- O 13 jan 2022 noordermarkt ( 1 )
- O 07 jan 2022 stadswandeling...
- O 03 jan 2022 als we de sterren begrijpen. begrijpen we ons zelf ( 11 )
- O 31 dec 2021 nieuw jaar wens ...
- O 24 dec 2021 vrolijk joelfeest
- O 23 dec 2021 ach negeer het, wat onzinnig geneuzel
- O 16 dec 2021 kerst update.ehm upgrade
- O 14 dec 2021 ingebroken... ( 1 )