zeikbui

ik weet dat ik het er al eerder over heb gehad, maa rik weet nu eindelijk hoe het echt zit, en waarom mijn 'ex-vrienden' niet meer met me om willen gaan....

zij vinden dat ik te veel zeurde en altijd sjaggie was, nooit vrolijk en dat ze daar genoeg van hadden...

ik vind dat ze lef hebben om dit te vinden, omdat ik eclke keer als zij iets hadden, ik voor ze moest op springen en moest zorgen dat zij zich beter voelden.... als zij zichverveelden, was ik altijd degene die er moest zijn voor ze, toen er iemand dreigde zelfmoord te plegen was ik er ook voor dr...ik was altijd degene naar wie ze toe gingen met hun problemen, zodat ik aan het eind van de dag met alles in mijn hoofd zit..
ik ben er zelfs een tijdje depressief van geweest van al hun problemen....

dit voelt echt als een mes in mijn rug! dat ik na ruim een jaar te horen krijg wat de reden is van het verbreken van onze vriendschappen.

eigenlijk wel typisch, dit begon allemaal rond de tijd dat ik een vriend kreeg.
ik was altijd de single an ons groepje, iedereen had altijd wel scharrels, enzo. en als het dan fout ging kwamen ze altijd naar mij toe om uit te huilen of om hun verhaal te doen.

voel me alsnog best genaait want met 1 meisje was ik vanaf groep 6 vriendinnen, en met 1 jongen vanaf groep 5......

ik had dit ff nodig... ff lekker zeuren (ja nu doe ik het dus wel)
18 jan 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van bambietje
bambietje, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende