Zij die mij laat reizen.

Zij die mij laat reizen
naar steden hier vervandaan.
Dat ik mijn ogen durf te sluiten,
ik zie wel waar we heen gaan

Angst en verdriet lijd mijn lichaam niet meer,
ookal is er niks veranderd
het doet gewoon veel minder zeer.

Waneer de luch zachtjes huilt
wil ik echt blijven bestaan,
de wereld is oneerlijk
maar met jou kan ik het aan.

Elke avond, elk middag eigelijk elk moment dat ik op me kamer zit lees ik dit gedichtje over. Waneer ik verdriet ben, boos ben of radeloos stelt het mij gerust.

Ik kijk naar de muur aan de andere kant slaap jij,
jij die dit gedicht voor mij hebt gemaakt.

Onze vriendschap kent pieken en dalen maar ondaks alles veranderd mijn gevoel nooit, ik hou van je! verliefd
15 jan 2010 - bewerkt op 15 jan 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van prinses.
prinses., vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende