Zinvolste dag ooit

Dus ja. Vandaag was ontzettend zinvol.
Ik zou moeten leren voor de toetsweek, maar in plaats daarvan ben ik heel de dag heel hard liedjes gaan zingen. En ik heb gedanst als iemand met spasmes.
Ik was alleen, dus ik kon zo hard en vals zingen als ik maar wilde, want de enige wezens die het hoorden waren mijn cavia's, en hun gepiep is ook vals.

Voor de rest heb ik fanfictie geschreven wat natuurlijk ook belangrijker is dan school. DUH. En ik heb twee flessen frisdrank gedronken, niet zo handig.
Ook heb ik mezelf hevig afgevraagd waarom ik geen actrice was toen ik aan het oefenen was voor drama. Dus eigenlijk heb ik toch wat gedaan aan school, ik heb drama geoefend. En ik heb daar boven op ook nog twee paragrafen geschiedenis samengevat.

En nu is het half drie 's nachts. En ik lig in bed met mijn vriend. Die Acer heet. Mijn laptop dus.
En ik heb buikpijn en het is de ergste pijn die ik ooit heb meegemaakt. Ik klem op het moment mijn kaken op elkaar om niet te gillen want het is half drie 's nachts en de meeste mensen die geen internet-verslaving hebben slapen dan. Dus.
Net ging ik pijnstillers halen, en terwijl ik als een oermens door de woonkamer liep(van de pijn), lag mijn vader te slapen op de bank. En toen ik hem wakker maken zei hij: 'Ik lag toch in bed? HUH?' en toen moest ik lachen en toen weer huilen van de pijn.

En nu ga ik weer verder met internetten en mezelf afleiden. Dit verhaal was warrig.

Oh jullie weten niet eens wie ik ben. Want dit is mijn eerste verhaal op dit account.
Mijn naam is Marijn, ik ben een vijftienjarig meisje. Mijn leven is best wel saai, er is niets speciaals aan me.
Ik doe geen sport, verspil mijn tijd met het schrijven en lezen van fanfic's, internet is mijn god en ik ben getrouwd met mijn bed. Tja dat is zeg maar mijn leven.
Ik heb onderhand al zeven maanden pfeiffer wat ontzettend vervelend is maar ach, life's a bitch.
En ik hou verder ook van boeken en geiten.