Zo dat is even geleden.

Ja, ik heb een hele tijd niet meer geschreven op MD. Ik was enorm druk met mijn leven en het eigenlijk weer op de rails krijgen van mijn leven.

Na het overlijden van mijn vader heb ik echt in een depressie gezeten en ik kom er nu weer langzaam uit. Ik had het trouwens niet zo door, totdat ik aan het opkrabbelen was. Toen pas zag ik wat er allemaal gebeurd was en waar ik weer geweest was.

Helaas voelde ik mij die periode heel eenzaam en vooral emotioneel. Ik werkte keihard en soms dacht ik echt "wat ben ik aan het doen". Soms wilde ik eigenlijk niet meer verder, gewoon omdat ik niets meer heb. Ja, ik weet dat het als aandacht vragen klinkt, maar dat is het nooit geweest. Ik miste gewoonweg het gevoel dat ik voor iemand bestond. Er waren weinig vriendinnen die mij eigenlijk opzochten. Ja enkele, maar veel wisten niet meer waar ik woonde. Alleen als ze wat nodig hebben, ofcourse. Dit stukje heb ik dan ook gauw naast mijzelf neergezet. Gewoonweg, omdat ik veel meer aan mijn hoofd had dan mensen te vriend houden. Het is graag of niet!

Maar mijn leven was niet alleen maar negatief. Ondanks mijn niet zo fijne tijd, heb ik ook enorm leuke tijden beleefd. Gelukkig heb ik wel vrienden en natuurlijk niet te vergeten mijn hele lieve vriend. Die mij hier echt doorheen heeft getrokken. Daar ben ik hem echt heel dankbaar voor en ja we zijn ook echt naar elkaar toe gegroeid. Gelukkig maar anders was het een nog minder prettige situatie geworden.

Zo ben ik een weekje naar Spanje geweest, naar mijn oom en tante. We hadden echt een hele leuke vakantie. Wij hadden dit zo ervaren. Helaas, liep dit ook niet goed af. Ik kreeg ineens een bericht dat ze niets meer met ons te maken wilde hebben, omdat we te veel verschilde. Ik wist niet wat mij overkwam. Ik mocht geen vragen stellen en ik moest vooral niet mezelf afvragen waarom. Jeetje, ik wist hier echt niet mee om te gaan. Gelukkig na veel praten met mijn naaste mensen heb ik dit een plekje kunnen geven. Het was niet makkelijk.

Ook zijn we pas geleden drie weken naar het heerlijk Aruba geweest. Ohw wat heb ik genoten en wat kwam ik tot rust. Nooit gedacht zo toe te wezen aan een vakantie. Maar wat heeft dat mij goed gedaan.

Plus ik heb ondertussen mijn lieve vriendin ook geholpen en straks heeft ze eindelijk haar eigen plekje. Dan kan ook zij haar leven weer oppakken. Samen met haar liefde. Ik gun hun echt alle geluk van de wereld.

Dus eindelijk staat de wind onze kant op in plaats van wind tegen. Zulke dingen, positieve dingen kunnen mij weer gelukkig maken.

Verder ben ik hard aan het werk, wat betreft mijn toekomst. Ik krijg er taken bij en zal een functie bekleden met meer verantwoordelijkheid. Super leuk.

Maar ondanks het verdriet en het gemis, gaat het nu goed met mij en ik wil alleen nog maar verder bouwen aan mijn toekomst samen met mijn liefde.

Ik wil alle mensen in mijn leven en natuurlijk de mensen die er zijn, enorm bedanken voor de afgelopen tijd. Zonder jullie zou ik dit nooit gered hebben.